Η αρχαία Πέλιννα, σύμφωνα με τον αρχαιολόγο, ακολούθησε φιλομακεδονική πολιτική και επεξέτεινε τα όριά της μετά την καταστροφή της Τρίκκης και της Φαρκαδόνας από τον Φίλιππο. Η θέση της αρχαίας πόλης είχε εξαιρετική στρατηγική σημασία, προσθέτει ο ίδιος, καθώς έλεγχε την οδό από την Τρίκκη προς την Λάρισα, μάλιστα δε το στενό πέρασμα ανάμεσα στην συμβολή του Ληθαίου ποταμού με τον Πηνειό, όπου υπήρχε ένα μεγάλο έλος και τις νότιες κλιτείς των Χασίων. Η αρχαία Πέλιννα ταυτίστηκε στο σύνολό της με τα ερείπια του χαμηλού βραχώδους υψώματος «Παλαιογαρδίκι», το οποίο βρίσκεται 3 χλμ βορειοανατολικά του σημερινού οικισμού Πετρόπορος και 14 χλμ ανατολικά των Τρικάλων.
ΙΣΧΥΡΑ ΤΕΙΧΗ
Τα ερείπια στο «Παλαιογαρδίκι» πιστοποιούν την παρουσία μιας μεγάλης αρχαίας πόλης, με έντονη οικονομική ανάπτυξη καθόλη την διάρκεια της μακεδονικής επιρροής στην Θεσσαλία (354 - 197 π. Χ.), δεν παραλείπει να υπογραμμίσει ο αρχαιολόγος, επίτιμος διευθυντής Αρχαιοτήτων του υπουργείου Πολιτισμού Λεωνίδας Π. Χατζηαγγελάκης, για να καταλήξει: «Την περίοδο αυτή κατασκευάστηκαν ισχυρά τείχη, ανεγέρθηκαν μεγάλα δημόσια κτήρια και ανιδρύθηκαν δημόσια ιερά με μεγαλοπρεπείς ναούς. Έκοψε δικά της νομίσματα, ασημένια και χάλκινα, τα οποία απεικονίζουν στους επικρατέστερους τύπους ιππείς, πολεμιστές, την θεά Αθηνά-Νίκη και στα πιο ενδιαφέροντα τη Σίβυλλα Μαντώ.
Μετά τα μέσα του 4ου αι. π. Χ. η πόλη επεκτάθηκε και οχυρώθηκε με ισχυρό τείχος. Το νέο τείχος κατασκευάστηκε σύμφωνα με τις αρχές της πολεμικής τέχνης των ύστερων κλασικών και πρώιμων ελληνιστικών χρόνων, κατά το ισόδομο τραπεζιόσχημο σύστημα τειχοδομίας. Οι ενδείξεις των επιφανειακών αρχιτεκτονικών μελών συνηγορούν σε μια χρονολόγηση κατασκευής του τείχους γύρω στα τέλη του 4ου αι. π. Χ. Στα βυζαντινά χρόνια πάνω στην ακρόπολη της Πέλιννας κτίσθηκε η πόλη Γαρδίκιο, το οποίο αποτελούσε έδρα Επισκόπου».