Κατ’ αρχήν, είναι ένας ακόμη παραθαλάσσιος οικισμός των παραλίων του Νομού Λάρισας, με άναρχη δόμηση και με χαρακτηριστικό στοιχείο, στο μεγαλύτερο μέρος του, τους στενούς δρόμους μεταξύ των κατοικιών, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι χωματόδρομοι.
Κάθε χρόνο, αρκετοί από αυτούς, καταστρέφονται είτε από τις βροχές, είτε από την καθίζηση του εδάφους, με αποτέλεσμα σε πολλά σημεία τους να γίνεται απαγορευτική η κίνηση οχημάτων, ενώ η πρόσβαση κατοίκων και παραθεριστών στα σπίτια τους.
Ένα χαρακτηριστικό τέτοιο σημείο και μάλιστα με συχνή κίνηση οχημάτων, είναι στη συμβολή των οδών Ολύμπου και Αιγάνης, το οποίο αν και ασφαλτοστρωμένο, αποτελεί για τον οικισμό το «γεφύρι της Άρτας».
Κάθε χρόνο σκεπάζονται με διάφορα υλικά, οι μεγάλες λακκούβες που δημιουργούνται στην επιφάνειά του από την καθίζηση του εδάφους και κάθε χρόνο καταστρέφεται.
«Έχουμε καταστρέψει αυτοκίνητα σε αυτό το μέρος…» αναφέρει παραθεριστής και άλλος συμπληρώνει: «Εγώ χθες έσπασα το ψαλίδι του αυτοκινήτου μου μέσα στη λακκούβα…».
Περιηγηθήκαμε στα Μεσάγγαλα με «οδηγό» τον πρόεδρο του Εξωραϊστικού Συλλόγου Μεσαγγάλων, κ. Γιώργο Γελαδάρη, ο οποίος μας παρουσίασε τα βασικά προβλήματα που βιώνουν οι κάτοικοί του, ξεκινώντας από τις δυσκολίες πρόσβασης με τους κατεστραμμένους δρόμους.
Παρόλα αυτά είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι ίσως είναι ο μόνος παραθαλάσσιος οικισμός στα παράλια, που εμφανίζει την πιο οργανωμένη ονοματοδοσία οδών, έχοντας «βαφτίσει» και το πιο μικρό στενάκι του, με ονόματα ποιητών, ζωγράφων, θεών της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, συγγραφέων κ.α.
Οι κατοικίες του είναι «πνιγμένες» στο πράσινο, λόγω …των ακαθάριστων οικοπέδων που υπάρχουν σε όλη την έκτασή του και τα οποία κάθε χρόνο αποτελούν «πονοκέφαλο» για όσους ιδιοκτήτες σπιτιών διαμένουν κάθε καλοκαίρι στον οικισμό.
«Είναι ένα μόνιμο πρόβλημα…» λέει ο κ. Γελαδάρης, αναφέροντας ότι έχει φτάσει στο σημείο να τηλεφωνεί ο ίδιος στους ιδιοκτήτες τους και να τους πιέζει να καθαρίσουν τα οικόπεδά τους, για την ασφάλεια όλων.
«Οι περισσότεροι που έχουν άδεια οικόπεδα, δεν μένουν στον οικισμό, αλλά ούτε και σε κοντινές περιοχές. Δεν έρχονται ποτέ, άρα δεν τους ενδιαφέρει…» τονίζει.
Βασικό πρόβλημα αναφέρουν επίσης ότι είναι η έλλειψη συχνής αποκομιδής σκουπιδιών. Στον οικισμό συσσωρεύονται όγκοι σκουπιδιών μέσα και έξω από τους κάδους για μέρες, ενώ όπως υποστηρίζουν το απορριμματοφόρο περνά μια φορά την εβδομάδα.
Οι όγκοι σκουπιδιών είναι σχεδόν καθημερινή εικόνα, μπροστά στα σπίτια.
«Ζητήσαμε από τη δημοτική αρχή, τους καλοκαιρινούς μήνες, να γίνεται πιο συχνή η αποκομιδή των σκουπιδιών, αφού αυξάνονται οι ανάγκες του. Ο πληθυσμός το καλοκαίρι είναι μεγαλύτερος και απαιτείται να περνά το απορριμματοφόρο, τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα» , τονίζει ο κ. Γελαδάρης.
Κάποιος από τους παραθεριστές συμπληρώνει: «Πληρώνουμε τέλη για δώδεκα μήνες τον χρόνο. Όταν ερχόμαστε και κατοικούμε μόνο τους τρεις μήνες και δεν έχουμε τις παροχές και υπηρεσίες σύμφωνα με τους φόρους που καταβάλλουμε στον δήμο, τότε μάλλον πληρώνουμε πολύ ακριβά…».
Ένα χρόνιο αίτημα των κατοίκων και παραθεριστών, είναι η ασφαλτόστρωση της παραλιακής οδού των Μεσαγγάλων, η οδός Ποσειδώνα, περίπου τεσσάρων χιλιομέτρων.
«Σε όλο το μήκος της, μόνο η θέση «Καράβια» έχει ασφαλτοστρωθεί …» υποστηρίζει ο κ. Γελαδάρης, επισημαίνοντας ότι θα πρέπει να γίνει αυτή η υποδομή για να αναβαθμιστεί όλη η περιοχή.
Να σημειωθεί ότι λόγω της άναρχης δόμησης, η πορεία της παραλιακής οδού, κατά μήκος της ακτογραμμής, διακόπτεται από κτίσματα τα οποία φτάνουν …σχεδόν στο κύμα!
«Τα παιδιά και οι νέοι δεν θέλουν να ακολουθήσουν τις οικογένειές τους στα Μεσάγγαλα, γιατί δεν έχει ίντερνετ!», σημειώνει ο πρόεδρος, ο οποίος πιέζει εδώ και χρόνια τη δημοτική αρχή να συντηρήσει τις πέντε κεραίες που έχει τοποθετήσει στον οικισμό, αφού δεν λειτουργούν.
Μεγάλη έκταση έχει πάρει το φαινόμενο της μόνιμης εγκατάστασης ομπρελών θαλάσσης στην παραλία, από παραθεριστές, που οικειοποιούνται δημόσιο χώρο. Κάποιος μάλιστα έχει προχωρήσει ακόμη και στη δημιουργία ξύλινης κατασκευής στην αμμουδιά, την οποία «μαζεύει» τον χειμώνα και την ξαναβάζει το καλοκαίρι!
Οι επισκέπτες θα πρέπει να αναζητήσουν άλλη παραλία για να απολαύσουν τη θάλασσα, αφού σε πολλά σημεία των Μεσαγγάλων είναι κατειλημμένη μόνιμα!
ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΜΕ ΚΤΙΡΙΑ «ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ»
Στην πορεία μας στον οικισμό, ξεπρόβαλε ένας επιβλητικός ιερός ναός, του Αγίου Κωνσταντίνου, πνιγμένος μέσα σε ένα οικόπεδο με πλούσια βλάστηση ο οποίος δίνει την εικόνα ότι η ανέγερσή του σταμάτησε ξαφνικά. Βρίσκεται σε ένα μεγάλο περιφραγμένο οικόπεδο, που περιέχει και άλλα κτίσματα μέσα. Σύμφωνα με την πινακίδα που υπάρχει στην είσοδό του, ανήκει σε έναν χριστιανικό σύλλογο.
«Ήταν κάποτε η μόνη εκκλησία στον οικισμό. Στα κτίρια που υπάρχουν στη μεγάλη αυτή έκταση, λειτουργούσαν κατασκηνώσεις. Δεν ξέρω τι έγινε! Αλλά μια μέρα έκλεισαν οι μεγάλες σιδερένιες πόρτες του αυλόγυρου, μια για πάντα, και εγκαταλείφθηκε ότι υπάρχει μέσα…», αναφέρει ο κ. Γελαδάρης.
Ακολούθησε η δημιουργία ενός μικρού ναού μέσα στον οικισμό, και οι κάτοικοί του βρήκαν έναν νέο τόπο να εκκλησιαστούν.
Της Λένας Κισσάβου
Φωτογρ. Λεωνίδας Τζέκας
