Τρανό παράδειγμα αναντιστοιχίας λόγων και έργων, η απάντηση του υφυπουργού Παιδείας κ. Ζουράρι στο θέμα των αποσπάσεων εκπαιδευτικών στο εξωτερικό.
Συγκεκριμένα, ο υφυπουργός απαντώντας σε ερώτησή μου για την αδικαιολόγητη επιβάρυνση του οικονομικού προϋπολογισμού της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης με επιμίσθια, την ώρα που υπάρχουν εκπαιδευτικοί διατεθειμένοι να αποσπαστούν στα σχολεία του εξωτερικού χωρίς επιμίσθιο, στην τοποθέτησή του θέλησε να τονίσει την κοινωνική ευαισθησία της κυβέρνησης απέναντι σε εκπαιδευτικούς που επιθυμούν δήθεν να αποσπαστούν και δεν μπορούν, γιατί οι θέσεις είναι “κρατημένες”. Για να προσθέσει με έμφαση και με φανερή ειρωνεία απέναντι στους αποσπασμένους εκπαιδευτικούς του εξωτερικού ότι «οι αποσπάσεις δεν γίνονται για προσωπικούς λόγους, παρά μόνον για την κάλυψη υπηρεσιακών αναγκών και οι αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί δεν θεωρούνται μόνιμοι κάτοικοι της χώρας υποδοχής».
Επιπλέον, δηλώνει με προσχηματικό τρόπο ότι τα παραπάνω γίνονται για «την αξία της ισονομίας και ισοπολιτείας έναντι πληθώρας εκπαιδευτικών» και την «εύρυθμη λειτουργία των σχολικών μονάδων», την ώρα που οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των εκπαιδευτικών και των συλλόγων γονέων διαμαρτύρονται έντονα για την αποψίλωση των σχολείων του εξωτερικού από εκπαιδευτικούς καίριων γνωστικών αντικειμένων, τις εκατοντάδες χαμένες διδακτικές ώρες και τα “πετσοκομμένα” εβδομαδιαία ωρολόγια προγράμματα.
O κ. Ζουράρις βέβαια, μάλλον θα έχει “ξεχάσει” πως ήταν αυτός, που με δική του τροπολογία τον Απρίλιο του 2016, πρότεινε την κατά προτεραιότητα παράταση της απόσπασης εκπαιδευτικών στο εξωτερικό χωρίς επιμίσθιο!
Μάλιστα, στην προσπάθειά του να τεκμηριώσει την επιχειρηματολογία του, επικαλέστηκε «το πολλαπλάσιο οικονομικό κόστος» που προκύπτει «από την αντικατάσταση των εκπαιδευτικών με επιμίσθια με άλλους που θα λαμβάνουν το ειδικό επιμίσθιο σε μια οικονομία που αιμορραγεί και γίνονται θυσίες από τον ελληνικό λαό».
Άραγε, πότε έλεγε την αλήθεια για το θέμα των αποσπάσεων, τότε ή τώρα;
Τι άλλαξε τόσο δραματικά σε έναν μόλις χρόνο εκτός από το γεγονός ότι υπουργοποιήθηκε;
Επειδή όμως, το ψέμα έχει κοντά ποδάρια, η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας συνολικά είναι βαρύτατα εκτεθειμένη.
Οι εκπαιδευτικοί της διασποράς και οι παροικιακές οργανώσεις της ομογένειας αντιλαμβάνονται πια ότι κάποιοι συστηματικά τους κορόιδευαν και αντί να βελτιώσουν την παιδεία των ομογενών μας μαθητών, όπως τους είχαν υποσχεθεί, προκαλούν την υποβάθμισή της.
Για την παράταξη της Νέας Δημοκρατίας, η ελληνόγλωσση εκπαίδευση αποτελεί μέγιστη προτεραιότητα και αναπόσπαστο κομμάτι της Παιδείας της χώρας μας και δεν θα επιτρέψουμε να γίνει έρμαιο στις ιδεοληψίες των κυβερνώντων.