Χωρίς τυμπανοκρουσίες, χωρίς τα φώτα της δημοσιότητας σε ένα έργο τιτάνιο, καθημερινό, ακατάπαυστο. Ακόμη κι όσοι έχουν ταχθεί στον αγώνα της αποχριστιανοποίησης, παραδέχονται ότι χωρίς την Εκκλησία, χωρίς την έμπρακτη εν Χριστώ ελεημοσύνη στον συνάνθρωπο οι συνέπειες της κρίσης θα ήταν πολύ πιο επώδυνες». Τα παραπάνω υπογράμμισε, μεταξύ άλλων, ο εισηγητής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας, βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος μιλώντας στη Γενική Συνέλευση της ΔΣΟ που λαμβάνει χώρα στη Ρώμη. Το θέμα της εισήγησης του κ. Χαρακόπουλου, που έλαβε τον λόγο μετά τον επίτροπο Παιδείας και Πολιτισμού της Ε.Ε. κ. Tibor Navracsics, ήταν «η χριστιανική ταυτότητα στα χρόνια της παγκόσμιας κρίσης ως στοιχείο συνοχής, συνεργασίας και ελπίδας».
Στην αρχή της ομιλίας του το στέλεχος της αξιωματικής αντιπολίτευσης εξέφρασε τη χαρά και την ικανοποίησή του «γιατί η Γ.Σ. της ΔΣΟ πραγματοποιείται στη Ρώμη, την ‘‘αιώνια πόλη’’, την πόλη του Αγίου Πέτρου, και καθέδρα της δυτικής χριστιανοσύνης. Μια επιλογή που στέλνει το μήνυμα συνεργασίας και συνεννόησης όλου του χριστιανικού κόσμου για την αντιμετώπιση των σύγχρονων προκλήσεων». Ο κ. Χαρακόπουλος τόνισε ότι «με πρόσχημα την επιβολή των ιδεών του διαφωτισμού αλλοιώνεται εσκεμμένα το ιστορικό και πνευματικό παρελθόν από το οποίο γεννήθηκε αυτό που ονομάζουμε ευρωπαϊκός πολιτισμός». Επίσης τόνισε ότι «ο άνθρωπος και η ανθρώπινη κοινωνία είναι, λοιπόν, κάτι πολύ πιο σύνθετο, και σαφώς ανώτερο από μια οικονομική μονάδα ή ένα οικονομικό σύστημα. Κι αυτό το γνωρίζουν καλύτερα από όλους οι φίλοι μας από τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, όπου επικράτησε αυτή η ακραία μαρξιστική οικονομίστικη αντίληψη. Τελικώς, τα συστήματα αυτά κατέρρευσαν διότι ούτε τα οικονομικά προβλήματά τους δεν μπόρεσαν να επιλύσουν αλλά ούτε στις βαθύτερες ανάγκες του ανθρώπου δεν μπόρεσαν να δώσουν απαντήσεις, όπως προείδε και προείπε ο μέγας Ρώσος συγγραφέας Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι».
ΠΟΛΥΤΙΜΗ Η ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ
ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
Ο κ. Χαρακόπουλος ανέφερε ότι «οφείλουμε τις πνευματικές αρχές, τις ηθικές αξίες και τις ιστορικές παραδόσεις του Χριστιανισμού να τις μετουσιώσουμε σε έμπρακτες πολιτικές που θα διαπεράσουν όλους τους τομείς του δημόσιου βίου. Και πρωτίστως την εκπαίδευση. Διότι εκεί βρίσκεται και ο μέγιστος κίνδυνος. Η αποκοπή του ομφάλιου λώρου που συνδέει τις νέες γενιές με το πνευματικό παρελθόν». Ενώ υπογράμμισε ότι «ο Χριστιανισμός οφείλει να δώσει το στίγμα του και να καθορίσει τις εξελίξεις και στο επίπεδο των διεθνών σχέσεων. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχουμε εισέλθει σε μια νέα περίοδο, κατά την οποία αναδύεται ένας κόσμος πολυπολικός, με πολλές ταυτόχρονα δυνάμεις, μεγαλύτερες και μικρότερες, κεντρικές και περιφερειακές, που ζητούν τον δικό τους ρόλο στο παγκόσμιο γίγνεσθαι». Και ο εισηγητής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της ΔΣΟ κατέληξε λέγοντας ότι «οι χριστιανικές αξίες πρέπει να επηρεάσουν το διεθνές γίγνεσθαι, για έναν κόσμο ασφάλειας, ειρήνης και συνεργασίας. Ο πολιτικός λόγος οφείλει να επικεντρωθεί στον άνθρωπο, στις πραγματικές του ανάγκες, σε πλανητικό επίπεδο. Αναφέρθηκα πριν στο Βυζάντιο και στον εκπολιτιστικό του ρόλο μέσω της διάδοσης του μηνύματος του Χριστού. Αν η Ευρώπη αναδείχθηκε ως ενιαίος χώρος από τα βρετανικά νησιά έως και στο Βλαδιβοστόκ, και από τα σκανδιναβικά κράτη μέχρι τη Μεσόγειο αυτό το οφείλει στον Χριστιανισμό. Ας μην επιτρέψουμε επομένως να χαθεί αυτή η πολύτιμη κληρονομιά».