Με απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα ολοκληρώθηκε η εκδήλωση με θέμα «οι αιτίες αποτυχίας του πρώτου σοσιαλιστικού πειράματος (Οκτωβριανή Επανάσταση ) και ο ρόλος του επαναστατικού υποκειμένου (κόμματος). Συμπεράσματα για το παρόν και το μέλλον».
Η εκδήλωση, που διοργανώθηκε χθες βράδυ στο ξενοδοχείο «Διόνυσος» από την Επιτροπή Πρωτοβουλίας Λάρισας, ήταν ενταγμένη στο πλαίσιο των συζητήσεων γύρω από το «κείμενο συμβολής για το παρόν και το μέλλον της Αριστεράς», το οποίο κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες.
Το θέμα ανέπτυξαν με ομιλίες τους, ο δημοσιογράφος Θανάσης Σκαμνάκης και ο εκπαιδευτικός Αλέκος Αναγνωστάκης. Σημειώνοντας μεταξύ άλλων ότι «σχεδόν 30 χρόνια μετά την υποστολή της κόκκινης σημαίας από τα τείχη του Κρεμλίνου, οι κομμουνιστές οφείλουν να δουν το παρελθόν και να αξιολογήσουν τα δεδομένα του παρόντος.
Το να μιλάς για το πώς το κομμουνιστικό απελευθερωτικό όνειρο των εργαζομένων όλου του κόσμου έγινε ανυπόληπτο, έχει μεγάλη σημασία, για εκείνους που θέλουν να επανασυστήσουν την επαναστατική προσδοκία σε αυτούς τους καιρούς, όπου ο καπιταλισμός βρίσκεται σε ιστορικό, πολιτικό και κοινωνικό αδιέξοδο, ανυπόληπτος κι αυτός όσο ποτέ άλλοτε».
Οι ομιλητές επεσήμαναν «την τιτάνια προσπάθεια να διαμορφωθούν σοσιαλιστικές σχέσεις παραγωγής στη Σοβιετική Ένωση μετά την επανάσταση, σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, εμφυλίου πολέμου, ιμπεριαλιστικής επέμβασης και απομόνωσης, όπου η ταξική πάλη που συνεχιζόταν με άλλες μορφές στο νέο κράτος».
Όπως χαρακτηριστικά ειπώθηκε, «διαμορφώθηκε μια κοινωνία με διαταραγμένα καπιταλιστικά χαρακτηριστικά “έξω από τον καπιταλισμό”, την οποία η διατήρηση αστικών σχέσεων την καθήλωσε και “έξω από τον σοσιαλισμό”. Γεγονός που οδήγησε στη δημιουργία μιας ιδιόμορφης εκμεταλλευτικής τάξης μέσω του κόμματος και του κράτους.
Η κατάρρευση του 1989 και τα όσα ακολούθησαν με τους ολιγάρχες ήταν συνέπεια του ότι αυτή η εκμεταλλευτική τάξη δεν χώραγε στο πλαίσιο του κρατικού σχηματισμού, ήθελε να βγει στον ανοιχτό καπιταλισμό».
Στη βάση αυτή έγινε και η συζήτηση για το δεύτερο σκέλος της εκδήλωσης, «του επαναστατικού κομμουνιστικού κόμματος. Πώς έγινε και τα κομμουνιστικά κόμματα μετατράπηκαν σε γραφειοκρατικούς μηχανισμούς; Και πώς μπορεί να ανασυγκροτηθεί το κομμουνιστικό κίνημα στην εποχή μας;»
«Στην ουσία η επιδίωξή μας», είπαν οι ομιλητές, «είναι να θέσουμε με όση μεγαλύτερη οξύτητα και σαφήνεια γίνεται, το θέμα ότι βρισκόμαστε σε μια νέα ιστορική εποχή και υπό αυτό το πρίσμα να δούμε την εμπειρία του παρελθόντος αλλά και την οικοδόμηση των προϋποθέσεων του μέλλοντος. Δεν μηδενίζουμε το κοντέρ σαν να μην διανύθηκαν αυτά τα χιλιόμετρα, το αντίθετο, μετράμε τα χιλιόμετρα και τις λάθος πορείες χωρίς νοσταλγία, κριτικά, γιατί τώρα ανοίγει το νέο ιστορικό περιβάλλον».
