Μια πρωτοβουλία που «προκύπτει από ιστορικούς λόγους» όπως σημειώνει στην «Ε» ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου, Γεώργιος Τσολακίδης, προσθέτοντας ότι «θέλουμε να αφήσουμε παρακαταθήκη στα παιδιά μας».
Η σημερινή Μάνδρα, όπως διευκρινίζεται από τον Σύλλογο, κατοικήθηκε το 1926 από πρόσφυγες της Μικράς Ασίας, από Μυστιώτες της Καππαδοκίας, μετά την ανταλλαγή πληθυσμών.
Η πρώτη απόπειρα για μετονομασία του χωριού σε Νέα Μυστή, ξεκίνησε το 1997 με απόφαση μάλιστα του τότε Κοινοτικού Συμβουλίου, χωρίς ωστόσο να υιοθετηθεί από το Υπουργείο Εσωτερικών.
Η διοίκηση του Πολιτιστικού Συλλόγου Μυστιωτών επιχειρεί να επαναφέρει το θέμα και από σήμερα ξεκινά τη συγκέντρωση υπογραφών, προκειμένου όπως σημειώνει ο κ. Τσολακίδης, να κατατεθούν στο Συμβούλιο της Τοπικής Κοινότητας και μέσω του Δήμου Λαρισαίων, να κινηθεί εκ νέου η διαδικασία.
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος, στην ενημερωτική επιστολή του όπου συγκεντρώνονται οι υπογραφές, υπενθυμίζει αρχικά ότι «το αίτημα της μετονομασίας τέθηκε, αρμοδίως, για πρώτη φορά προ 20 ετών, από την τότε Κοινότητα Μάνδρας, ύστερα από σχετική απόφαση της, χωρίς όμως ποτέ μέχρι σήμερα να έχει αυτή πραγματοποιηθεί. Η πολύ μεγάλη αυτή καθυστέρηση οφείλεται, κυρίως, στο γεγονός των μεταβολών, που επήλθαν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, καθώς το χωριό μας, αμέσως μετά την υποβολή του αιτήματος αυτού, υπάχθηκε στον πρώην Δήμο Κοιλάδας, (σχέδιο Καποδίστριας), ενώ λίγο αργότερα στον Δήμο Λάρισας, (σχέδιο Καλλικράτης). Η αλλαγή από Κοινότητα σε Δ.Δ. επέβαλε και την ανάγκη λήψης μιας νέας απόφασης, (τυπικής) και από τον Δήμο, όπου υπάχθηκε, η οποία όμως ποτέ δεν πάρθηκε».
ΙΣΤΟΡΙΑ
Εξηγώντας τους λόγους της πρωτοβουλίας, στην ίδια επιστολή σημειώνεται πως «το θέμα της μετονομασίας του χωριού μας, από Μάνδρα σε « Νέα Μυστή», έχει ιδιαίτερη σημασία. Πέραν των άλλων λόγων, που αναφέρονται, στην αρχική απόφαση της τότε Κοινότητας, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη και ότι: Από τους 26 περίπου οικισμούς και χωριά, στα οποία κατακερματίσθηκαν οι Μυστηλήδες πρόγονοι μας, ανά την Ελλάδα, (από τον Έβρο μέχρι και την Κρήτη), ούτε ένας οικισμός, εξ αυτών, δεν έλαβε μέχρι και σήμερα την ονομασία «Νέα Μυστή». Η Μυστή ήταν πολυπληθής.
Απαριθμούσε περίπου 8.500 κατοίκους, (κατ’ άλλους 5.000-6.000), στον αριθμό αυτόν δεν υπολογίζονται οι κάτοικοι των πέντε αποικιών της, που είχαν ιδρυθεί στην περιοχή της Καππαδοκίας, της Γαρσταυρίας και της Λυκαονίας, λίγες μόλις δεκαετίες πριν την ανταλλαγή των πληθυσμών.
Οι αποικίες αυτές ήσαν οι εξής : Το Τσαρικλί, το Τhήλ’ που χτίστηκε πλησίον της αρχαίας Διοκαισάρειας, το Τσελτέκ, το Καρατζάβιραν, το ¼ του πληθυσμού της Αραβησσού, που είναι χτισμένη στην θέση της αρχαίας Ζοροπασσού, καθώς και το ¼ των κατοίκων του Ιντζέσου, που είναι η αρχαία Σαδάκορα.
Παρ’ όλα αυτά, μετά την εγκατάσταση των Μυστηλήδων προσφύγων, στην Ελλάδα, δεν ονομάστηκε κανείς οικισμός ή χωριό τους «Νέα Μυστή», προκειμένου να θυμίζει, σε εμάς τους νεότερους απογόνους τους, την προσφυγική μας καταγωγή. Το ίδιο ακριβώς συνέβη και με όλες τις προαναφερθείσες αποικίες.
Για παράδειγμα, οι Τhηλιώτες ονόμασαν το χωριό τους Χαλκιάδες, οι Τσαρικλιώτες Μαυρόλοφο, κλπ.. Δεν υπάρχει καμία «Νέα Μυστή», προκειμένου να θυμίζει, σε όλους τους Έλληνες, ότι κάποτε υπήρχε, στην Μικρά Ασία και η Μυστή της Καππαδοκίας, η οποία διατήρησε, μέχρι και σήμερα, την πανάρχαια ελληνική διάλεκτο της, (τα «Μυσιώτικα»), τα ελληνικά ήθη και έθιμα, την ορθόδοξη θρησκεία. Όλοι οι υπόλοιποι Έλληνες πρόσφυγες, ανεξαρτήτως του χώρου προέλευσης τους, έδωσαν, σύμφωνα με την πανάρχαια Ελληνική συνήθεια, στο νέο χωριό ή οικισμό τους, ονομασία τέτοια, που να θυμίζει την παλαιά τους πατρίδα, όπως π.χ. «Νέα Σμύρνη», «Νέα Αγχίαλος», «Νέα Αρτάκη», «Νέα Ιωνία», κ.λ.π.
Από την Μ. Ασία, ήρθαν οι παππούδες μας, με τις οικογένειες τους. Όταν εκλείψει και η γενιά, των σημερινών κατοίκων της Μάνδρας, που έχουν ηλικία 60-85 ετών, ουδείς θα γνωρίζει περί Μυστής, ουδείς θα ενθυμείται την μακρινή, ακριτική, καταγωγή μας. Η μετονομασία, έστω και ενός εξ όλων των σημερινών οικισμών των Μυστηλήδων, σε «Νέα Μυστή», ουσιαστικά θα αποτελεί απότιση φόρου τιμής, προς τους πρόσφυγες προγόνους μας.
Καθημερινά, επικοινωνούμε με συγγενείς και φίλους μας, που έλκουν την καταγωγή τους, από την Μυστή και που σήμερα κατοικούν : Στην πόλη της Λάρισας, στην Μάνδρα, στην Αμυγδαλέα, στους Χαλκιάδες, στην Ερέτρια, στο Καππαδοκικό, στο Βόλο, στο Μαυρόλοφο και στην Ευξεινούπολη της Μαγνησίας, στο Ξηροχώρι Θεσσαλονίκης, στην Θεσσαλονίκη, στο Νέο Αγιονέρι, στην Πλαγιά, στις Μουριές, στους Κάτω Αποστόλους του Νομού Κιλκίς, στην Κόνιτσα, στο Κοκκινόχωμα, στις Κρηνίδες, στην Ελευθερούπολη του Νομού Καβάλας, στην Αλεξανδρούπολη και στις Φέρες του Νομού Έβρου, στην Αθήνα, στον Πειραιά, στην Κρήτη, καθώς και σε πολλά άλλα ακόμη σημεία της Ελλάδος. Όλοι τους περιμένουν, εναγωνίως, να ακούσουν ότι το χωριό μας ονομάστηκε, επί τέλους, «Νέα Μυστή»» καταλήγει η επιστολή.
Την οποία καλούνται να υπογράψουν όλα τα μέλη του Συλλόγου, όλοι οι δημότες Μάνδρας, καθώς επίσης και εκείνοι, «που είναι απόγονοι Μυστηλήδων και κατοικούν στην Λάρισα, στην Αμυγδαλέα, κλπ.».
Οπως τέλος διευκρινίζει ο κ. Τσολακίδης, η συγκέντρωση υπογραφών θα ολοκληρωθεί σε μερικές ημέρες.
Β.Κ.
