Ειδικότερα στο πλαίσιο σεμιναρίου καταδυτικής ιατρικής, που πραγματοποιήθηκε σε αμφιθέατρο της Ιατρικής Σχολής Λάρισας «Βιόπολις», από το εργαστήριο Ιατρικής Φυσικής, του Ιατρικού τμήματος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας… αναδύθηκε στην επιφάνεια ο πλούτος του θαλάσσιου υποβρύχιου περιβάλλοντος η ύπαρξη και η δραστηριότητα του ανθρώπου μέσα σε αυτό, με ενδιαφέροντα στοιχεία που κράτησαν καθηλωμένο το ακροατήριο.
Ο κ. Αθανάσιος Καλλιτσάρης αν. καθηγητής του Ιατρικού τμήματος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και αυτοδύτης, ανέπτυξε το θέμα η «Υδροβιότητα του ανθρώπου», παρουσιάζοντας στοιχεία της εξέλιξης του είδους σε σχέση με το υδάτινο στοιχείο, υποστηρίζοντας μεταξύ άλλων ότι: «Οι καταδύσεις του ανθρώπου, εμφανίζονται από τους αρχαιότατους χρόνους, σε μια ανάγκη του να γνωρίσει τον υποβρύχιο κόσμο. Επί χιλιάδες χρόνια προσπαθούσε να εισχωρήσει βαθιά στη θάλασσα, να κινηθεί στη μάζα της με άνεση και ελευθερία. Το πέτυχε σε απόλυτο βαθμό στα τελευταία χρόνια του προηγούμενου αιώνα.
Ίσως οι άνθρωποι της παλαιολιθικής εποχής και οι προγονοί τους να ήταν υποβρύχιοι κυνηγοί. Δύτες υπήρχαν από τα αρχαιότατα χρόνια και εκτιμάται ότι ο πρώτος αυτοδύτης ήταν ο Μέγας Αλέξανδρος, ο οποίος εμφανίζεται σε σχέδια σε χειρόγραφα, να καταδύεται στη θάλασσα με ειδική συσκευή στο κεφάλι του…
Ο Μέγας Αλέξανδρος χρησιμοποίησε δύτες κατά την πολιορκία της Τύρου, το 332 π.Χ., όπως μας πληροφορεί ο Αριανός.
Ο Όμηρος στην «Ιλιάδα» παρομοιάζει την πτώση του τραυματισμένου αρματοδρόμου του Έκτορα με δύτη, που κατεβαίνει στον βυθό, ο Θουκυδίδης στην πολιορκία των Συρακουσών (415-412 π.Χ.) αναφέρει:
Οι Έλληνες χρησιμοποίησαν δύτες, οι οποίοι κατάστρεψαν τα υποβρύχια αμυντικά φράγματα που προστάτευαν την είσοδο του λιμανιού. Έτσι οι τριήρεις του αθηναϊκού στόλου μπήκαν ελεύθερα μέσα…».
Ο κ. Καλλιτσάρης, αναφέρθηκε επίσης και στον εξοπλισμό που χρησιμοποιεί σήμερα ο άνθρωπος για να εξερευνήσει το θαλάσσιο περιβάλλον, καθώς και στα μείγματα αερίων που χρησιμοποιεί στις φιάλες κατάδυσης για την αναπνοή του.
Ο κ. Χρήστος Ζούμπος εκπαιδευτής Αυτόνομης Κατάδυσης, υπεύθυνος της σχολής καταδύσεων «Zoumbo sub» Βόλου, αναφέρθηκε σε καταδυτικά συμβάματα και στην αντιμετώπισή τους, αναφέροντας ότι «η πιο κοινή αιτία καταδυτικών ατυχημάτων είναι η ελλιπής κρίση, καταδυτικές δραστηριότητες που ξεπερνούν το επίπεδο εκπαίδευσης και εμπειρίας, ελλιπείς αποφάσεις κατά τη διάρκεια της κατάδυσης, ανεπαρκής έλεγχος ασφαλείας του εξοπλισμού. Με απλά λόγια: Λάθος του δύτη».
Όσον αφορά στις κατηγορίες καταδυτικών ατυχημάτων, τις διαχώρισε στις εξής: «Ασθένειες (δηλητηρίαση CO2, δηλητηρίαση CO, δηλητηρίαση O2, νόσος αποσυμπίεσης, νάρκωση αερίου), στα βαροτραύματα (βαροτραύματα μέσου ωτός, συμπίεση μέσου ωτός, ρήξη τυμπανικής μεμβράνης, ρήξη στρογγυλής θυρίδας, αντίστροφη φραγή κ.α.) ασθένεια της αποσυμπίεσης».
Τέλος ο κ. Κώστας Κατσιούλης εκπαιδευτής Αυτόνομης Κατάδυσης – διευθυντής Σχολής Κατάδυσης «NGUE – Northern Greece Underwater Explorers» αναφέρθηκε στη φυσιολογία του δύτη στην αυτόνομη κατάδυση.
Λένα Κισσάβου
