«Ο τελευταίος πρωθυπουργός της χώρας, πριν από τον σημερινό, όταν προσπαθούσε να τραβήξει την προσοχή των νέων, προεκλογικά μας είχε υποσχεθεί δωρεάν πρόσβαση στο διαδίκτυο. Ο διάδοχός του στην προεδρία του κόμματος και διεκδικών τη διακυβέρνηση της Ελλάδος, από την μεριά του, μας διώχνει από τη χώρα!
Στο φύλλο της «Καθημερινής» της 19ης Μαρτίου διαβάσαμε σε περίληψη τα όσα είπε ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του. Η εφημερίδα αντλεί τις πληροφορίες της από στενό συνεργάτη του προέδρου, ο οποίος μεταξύ άλλων μας μεταφέρει και τις προτάσεις του για τη νέα γενιά: «Είναι σημαντικό να επικοινωνήσουμε στις νέες γενιές, που χρειάζονται προοπτική, ότι η ευρωπαϊκή ενοποίηση συνδέεται με ελευθερίες και δικαιώματα που αφορούν ιδιαίτερα στους νέους, όπως οι ανταλλαγές, η φοίτηση και το δικαίωμα εγκατάστασης σε άλλες χώρες της ευρωπαϊκής ένωσης».
Βλέπετε λοιπόν πού ήταν κρυμμένη η προοπτική που χρειαζόμασταν; Μα φυσικά στο να φύγουμε από τη χώρα μας ως σπουδαστές, αλλά και ως μετανάστες!
Αφού έχουν σε τόσο μεγάλη υπόληψη λοιπόν την ευρωπαϊκή ενοποίηση, γιατί επιτέλους δεν φεύγουν εκείνοι για εκείνες τις χώρες στις οποίες μας στέλνουν; Από το πρωί έως το βράδυ δεξιοί κι αριστεροί μας λένε πόσο ανάγκη έχουμε την ευρωπαϊκή ενοποίηση. Μα τι προσφέρει τελικά αυτή η ενοποίηση σε εμάς που δεν θέλουμε να φύγουμε από την Πατρίδα μας; Ανεργία, εξαιτίας των δυσβάστακτων μέτρων λιτότητας και καμία προοπτική για το μέλλον, εκτός από το να κάνουμε τους σερβιτόρους στους τουρίστες τα καλοκαίρια.
Η απάντηση, στο ερώτημα, για το πόσο μας παίρνουν στα σοβαρά είναι καθόλου. Το ζήτημα είναι να πάρουμε εμείς στα σοβαρά τους εαυτούς μας. Να συνειδητοποιήσουμε πως η χώρα αυτή είναι πολύτιμη, γιατί μας έχει μεγαλώσει με πνευματικά εφόδια, που μπορούν να μας κάνουν να πατήσουμε στα πόδια μας, ακόμα και όταν όλοι (πολιτικοί ή μη) μας λένε να την αφήσουμε γιατί βουλιάζει. Τα πνευματικά εφόδια δεν είναι παρά η πίστη στον Θεό και στις οδηγίες Του, ακόμη και στην παραμικρή λεπτομέρεια της ζωής μας. Αυτά δεν υπάρχουν στην Ευρώπη και γι’ αυτό η ζωή εκεί δεν υποφέρεται. Χρειάζεται απόφαση. Να πάρουμε τη ζωή μας στα σοβαρά, να δούμε ο καθένας τι μπορεί να χτίσει και να επιλέξουμε επιτέλους πολιτικούς που θα μας δίνουν τη σοβαρότητα που μας αξίζει. Έλεος πια!
