Της Λένας Κισσάβου
Ένας …παράλληλος κόσμος, κινείται στον ίδιο χρόνο με την καθημερινή πραγματικότητα των πολιτών της Λάρισας, στον οποίο, οι άνθρωποι που τον βιώνουν αντιμετωπίζουν πολύ μεγαλύτερες δυσκολίες και εμπόδια στη ζωή τους από τους υπόλοιπους.
Αν και αυτή η …παράλληλη πραγματικότητα είναι ορατή σε όλους, οι περισσότεροι κλείνουν τα μάτια να μην βλέπουν, διότι δεν μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά το γεγονός, ότι εν έτει 2015 τα άτομα με ειδικές ανάγκες δεν μπορούν να μετακινηθούν χωρίς συνοδό, γιατί τα εμπόδια που τους υψώνει η πόλη που ζουν, είναι ανυπέρβλητα στη μετακίνησή τους.
Μετακινούνται μέσα σε …όρια και σε συγκεκριμένα μέρη, ενώ όσον αφορά στο δικαίωμα στην ψυχαγωγία, κι αυτό με όρια πρόσβασης.
Κατέληξαν λοιπόν να κατακτήσουν το δικαίωμά τους, εκδίδοντας έναν κατάλογο προσβάσιμων καφετεριών, μπαρ, εστιατορίων, χώρων αναψυχής και διάφορων άλλων δραστηριοτήτων στην πόλη απορρίπτοντας όσους δεν έχουν μεριμνήσει γι’ αυτούς.
Διαβάζοντας τον εν λόγω κατάλογο που έχει εκδοθεί πριν χρόνια, με τον τίτλο «Οδηγός προσβάσιμων ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων στην Ελλάδα», διαπιστώνεται ότι μέχρι σήμερα στη Λάρισα δεν άλλαξε τίποτα. Ούτε μία παραπάνω υποδομή, ούτε μέριμνα δημιουργίας της.
Έτσι λοιπόν, κοιτώντας τον οδηγό ένα άτομο με αναπηρία, που αναζητά να επισκεφθεί μια πόλη «φιλική» προς αυτό, θα το σκεφτεί καλά να επιλέξει τη Λάρισα, όταν το μόνο μέρος που καταγράφεται με άριστη προσβασιμότητα σε αυτή, είναι η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Λάρισας!
Επίσης, διαβάζοντας κάποιος τον οδηγό, διαπιστώνει ότι πουθενά δεν υπάρχουν χώροι πρόσβασης ατόμων με προβλήματα όρασης, ότι οι χώροι στάθμευσης δεν έχουν υποδομές προσβασιμότητας για ΑΜΕΑ, ότι είναι μετρημένα στα δάκτυλα του ενός χεριού τα δωμάτια σε ξενοδοχεία που είναι κατάλληλα διαμορφωμένα για αμαξίδια, ότι ένα μεγάλο ποσοστό καταστημάτων εστίασης, καφετέριες και μπαρ, υστερεί σε ειδικά διαμορφωμένο W.C. (πολλά μάλιστα έχουν υπόγειες τουαλέτες, άρα είναι απαγορευτικά να τα προτιμήσουν τα άτομα σε αμαξίδιο) κ.α.
Εν ολίγοις, η ψυχαγωγία τους στη Λάρισα είναι αν όχι απαγορευτική, με πολλά εμπόδια και σε συγκεκριμένους χώρους!
Ακόμη κι αν ένα κατάστημα έχει πρόσβαση, κι αυτό γιατί βρίσκεται στο ισόγειο, δεν είναι σίγουρο ότι μπορεί να προσπελαστεί στους χώρους του από άτομο σε αμαξίδιο, λόγω της στενότητας των διαδρόμων του, μεταξύ των τραπεζοκαθισμάτων.
Ο ΟΔΗΓΟΣ ΨΥΧΑΓΩΓΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΑΡΙΣΑ
Στην ιστοσελίδα της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ), όπου ο οδηγός υπάρχει σε ηλεκτρονική μορφή, για κάθε πόλη της χώρας, αναφέρεται ότι υλοποιήθηκε στο πλαίσιο του έργου «Προσβάσιμες διαδρομές κοινωνικής ένταξης ΑμεΑ’», «Σταδιακή Επανένταξη των ατόμων με ειδικές ανάγκες στην κοινωνικοοικονομική ζωή και προώθηση στην αυτόνομη διαβίωση».
Πρόκειται για μια πολύχρονη και κοπιαστική έρευνα ανά την Ελλάδα, καταγράφοντας την προσβασιμότητα σε ξενοδοχεία, εστιατόρια, μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους, πεζοδρόμους, πάρκα, χώρους διασκέδασης, καφέ, σινεμά, θέατρα, αθλητικούς χώρους κ.ά.
Η «Έκδοση του Οδηγού Προσβάσιμων Ψυχαγωγικών Δραστηριοτήτων στην Ελλάδα» περιλαμβάνει μια καταγραφή των προσβάσιμων τουριστικών και ψυχαγωγικών υποδομών σε 52 μεγάλες πόλεις, ως επί το πλείστον πρωτεύουσες νομών της Ελλάδας.
Αποτελεί ένα χρήσιμο εργαλείο για να ενημερώσει κάθε άτομο με αναπηρία και την οικογένεια του, τη δυνατότητα επίσκεψης και διασκέδασης σε μέρη με κοινωνικά, πολιτιστικά και ιστορικά στοιχεία και ανάλογα με τις προσωπικές του ανάγκες και δυνατότητες, να κρίνει αν οι παροχές τον ικανοποιούν ή όχι.
Όσον αφορά στη Λάρισα, στον οδηγό αναφέρονται μεταξύ άλλων: «Στην πόλη έχουν γίνει αρκετά έργα ως προς την προσβασιμότητα, ιδιαίτερα στο κέντρο της. Εκεί θα συναντήσετε ένα εκτεταμένο δίκτυο πεζοδρόμων καθώς και πολλές πλατείες για να περιηγηθείτε.
Εκεί βρίσκεται το εμπορικό κέντρο της πόλης αλλά αποτελεί και βασικό κέντρο συνάντησης και ψυχαγωγίας των πολιτών. Θα βρείτε δεκάδες εμπορικά καταστήματα, χώρους ψυχαγωγίας καφέ - εστιατόρια, υπηρεσίες κ.ά.
Επίκεντρο της βόλτας και διασκέδασης είναι η πλατεία Ταχυδρομείου, η οποία είναι πεζοδρομημένη ενώ υπάρχουν πολλά καφέ, μπαρ για να επιλέξετε. Τα περισσότερα έχουν πρόσβαση στους εξωτερικούς χώρους, ενώ για τους εσωτερικούς θα συναντήσετε σκαλοπάτια.
Η Κεντρική πλατεία της Λάρισας έχει λιγότερα καφέ από την πλατεία Ταχυδρομείου. Στην πλατεία, στην πιάτσα των ταξί υπάρχει ειδικά διαμορφωμένο WC, το οποίο είναι άνετα προσβάσιμο αλλά δεν έχει χειρολαβές.
Στο Φρούριο κάποιοι από τους πεζοδρόμους έχουν μεγάλη κλίση γι’ αυτό καλύτερα να έχετε τη βοήθεια συνοδού».
ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΡΑΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ:
Ενδεικτικά για τα παράλια του νομού Λάρισας καταθέτουμε τα εξής γραφόμενα στον οδηγό: «Ο Αγιόκαμπος είναι παραθαλάσσιος παραθεριστικός οικισμός προέκταση του οποίου είναι η Βελίκα. Και στις δυο περιοχές, θα συναντήσετε τον παραλιακό δρόμο ο οποίος δεν προσφέρεται για περιήγηση διότι σε πολλά σημεία το πεζοδρόμιο διακόπτεται. Θα πρέπει να κατεβείτε στον δρόμο, γεγονός επικίνδυνο ιδιαίτερα το καλοκαίρι που υπάρχει και αρκετή κίνηση. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν και ειδικά διαμορφωμένα σημεία για περίπατο επί της παραλίας τα οποία είναι εύκολο να εντοπίσετε.
Καστρί Λουτρό: Εκεί η πρόσβαση είναι πιο δύσκολη. Δεν υπάρχει παραλιακός δρόμος. Ο κεντρικός δρόμος της περιοχής είναι παράλληλος του αιγιαλού. Μπορείτε να προσεγγίσετε με αμαξίδιο τα παραλιακά μαγαζιά μέσω κάθετων δρόμων, γεγονός που θα σας δυσκολέψει. Δεν υπάρχει οργανωμένη αγορά. Στην περιήγησή σας στην περιοχή χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή διότι δεν υπάρχουν πεζοδρόμια. Υπάρχουν διάδρομοι για τις ξαπλώστρες στην παραλία αλλά δεν υπάρχει ράμπα που να φτάνει έως τη θάλασσα».
