Όχι, όχι δεν πρόκειται για το μενού κάποιου εστιατορίου, αλλά για ό,τι σερβίρεται - δωρεάν - μαζί με την μπύρα ή το ποτό, μεσημέρι και βράδυ στα μαγαζιά της Λάρισας. Κι αν τα τελευταία χρόνια χαρακτηρίζεται άτυπα ως η πόλη του καφέ, μπορεί με το ίδιο σκεπτικό να να χαρακτηριστεί (δικαίως αν μη τι άλλο) ως μια… μεζεδούπολη καθώς έχει δημιουργήσει μια παράδοση που σπάει μύτες.
Όλα ξεκίνησαν πριν από δύο δεκαετίες περίπου από τις πλατείες της πόλης και χρόνο με τον χρόνο η συνήθεια μετακόμισε στο κέντρο της Λάρισας. Μικρά και μεγάλα μπαρ εξελίσσονται, δίνουν χώρο στην κουζίνα τους, τόπο στους σεφ και βάζουν… φαντασία στα πιάτα τους. Ο στόχος ένας και μοναδικός: να ικανοποιηθεί ο απαιτητικός πλέον Λαρισαίος, ενώ οι λόγοι πολλοί σύμφωνα με τους καταστηματάρχες.
«Είναι κάτι που δεν συναντάς σχεδόν σε κανένα μέρος της Ελλάδας και αυτό το έχω διαπιστώσει λόγω δουλειάς. Στη Λάρισα πλέον είναι μια παράδοση με το ποτό ή με την μπύρα να βγαίνει ένας μεζές. Όχι ό,τι και ό,τι όμως αλλά μαγειρευτό φαγητό κανονικό» εξηγεί στην «Ε» ο επιχειρηματίας Νίκος Λιούπας που διατηρεί το Sherlock στο κέντρο της πόλης. Όσον αφορά στην ιστορία «Όλα ξεκίνησαν από την πλατεία του Προφήτη Ηλία και μετά μεταφέρθηκε στη Νεάπολη. Τα στέκια όμως άλλαξαν, οι εποχές επίσης και έτσι πλέον αυτό το βλέπουμε έντονα στο κέντρο της πόλης».
Για την ιστορική διαδρομή της γευστικότατης αυτής λαρισινής συνήθειας, συμφωνεί και ο Γιώργος Κολτσίδας που διατηρεί το κατάστημα My Tapas επίσης στο κέντρο «Ειδικά από το 1993 και μετά όταν οι πλατείες της Λάρισας ήταν στα πάνω τους. Στο κέντρο δεν υπήρχε κάτι αντίστοιχο τότε. Σιγά σιγά όμως άλλαξαν τα πράγματα».
Σύμφωνα με τον ίδιο, το κέντρο της Λάρισας πλέον με αυτού του είδους τα μαγαζιά και με τα συγκεκριμένα συνοδευτικά θυμίζουν κάτι από γαλλικά μπιστρό «Να φάνε κάτι μαζί με το ποτό τους και να φύγουν». Άλλωστε σύμφωνα με μια εκδοχή η ετυμολογία της λέξης "bistro" προέρχεται από τη ρωσική λέξη bystro , η οποία σημαίνει "γρήγορο". Οι Ρώσοι στρατιώτες που βρίσκονταν στη Γαλλία κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου βιάζονταν να σερβιριστούν και φώναζαν "bystro".
Μα έλα όμως που οι Λαρισαίοι δεν φαίνονται να είναι βιαστικοί. Παραγγέλνουν και δεύτερη μπύρα, έρχονται και νέα μεζεδάκια. Αυξάνονται οι υποχρεώσεις των καταστημάτων, αυξάνεται και ο ανταγωνισμός που σύμφωνα με τους ίδιους είναι υγιής.
Μετά το τέλος του πολέμου, τα μπιστρό έγιναν σημείο συνάντησης για καλλιτέχνες και διανοούμενους. Γνώρισαν μεγάλη άνθηση στη Γαλλία και διαδόθηκαν σε αρκετές χώρες και προσαρμόστηκαν στις απαιτήσεις κάθε πόλης. Ποιος ξέρει λοιπόν; Μπορεί και η Λάρισα να τα προσάρμοσε στα δικά της δεδομένα...
«Η Ευρώπη τα τελευταία χρόνια λόγω των οικονομικών συνθηκών και όχι μόνο έχει αλλάξει τις ώρες της διασκέδασης. Από νυχτερινή σε πολλές περιπτώσεις μετατρέπεται σε ημερήσια. Σε αυτό έχει αλλάξει και ως ένα βαθμό η Ελλάδα και προσαρμόζονται τα καταστήματα» εξηγεί ο υπεύθυνος του καταστήματος Bookali και τονίζει «ο τρόπος με τον οποίο προσπαθούμε να εξυπηρετήσουμε τους πελάτες μας, δηλαδή με μαγειρευτά συνοδευτικά μαζί με το ποτό τους, μας ικανοποιεί εμάς τους ίδιους πρώτα γιατί έτσι κρατάμε τα στάνταρ υψηλά».
Του Κώστα Γκιάστα
Φωτ. Κώστας Τσάντζος
