«Μ' αρέσει να τα βγάζω να βοσκάν εδώ στο Μεζούρλο. Είναι κοντά, είναι και ήσυχα» συνεχίζει καθώς πίνει μια γουλιά καφέ από πλαστικό μπουκάλι. Το αφήνει κάτω στο χώμα, που ο ίδιος μπορεί να το αγνοεί όμως για τη Λάρισα σημαίνει πολλά. Χώμα στο οποίο άφησαν την τελευταία τους πνοή τόσοι άνθρωποι στην περίοδο του εμφυλίου πολέμου, χώμα πάνω στο οποίο τώρα βρήκε στέγη η ιστορία της περιοχής με το στολίδι του Διαχρονικού Μουσείου, χώμα στο οποίο και πριν από δεκάδες χρόνια βοσκούσαν οι παλιοί τα δικά τους ζωντανά. Άλλαξε η Λάρισα, πλήθυναν τα σπίτια, έφτασαν μέχρι το Μεζούρλο. «Εγώ ήρθα από την Αλβανία πριν από 30 περίπου χρόνια» διακόπτει τη σκέψη μας «Εδώ τα παιδιά μου, εδώ και τα εγγόνια μου. Δούλευα τόσα χρόνια ως καλουπατζής στις οικοδομές. Στην Ελλάδα τότε τα χρόνια ήταν καλά. Όλα πήγαιναν ρολόι ως και το 2010».
Ώσπου ήρθε η κρίση και τα άλλαξε όλα. Συρρικνώθηκε η δραστηριότητα στον κλάδο των κατασκευών και αυτό αποτυπώνεται στην πτώση του αριθμού των οικοδομικών αδειών. Μόνο μέσα σε 3 χρόνια από το 2011 ως το 2014 ο αριθμός αδειών στο σύνολο της χώρας υποχώρησε κατά 63,47%. Και δυστυχώς δεν σταμάτησε εκεί...
«Έκανα υπομονή, έκανα υπομονή αλλά δεν υπήρχε μεροκάματο πουθενά» λέει ο Βαγγέλης και καθώς στηρίζεται στην γκλίτσα του, σηκώνεται για να ρίξει μια ματιά στα πρόβατα. Είναι περίπου 180 και ως υπάλληλος έχει υποχρέωση να τα βγάζει από τις 10 το πρωί ως και το απόγευμα.
«Αποφάσισα λοιπόν να πάω για βοσκός, όμως, μην γελιέσαι, δεν είναι εύκολο επάγγελμα. Πολλές οι ώρες και σκληρή η εργασία. Θέλει μεγάλη προσοχή γιατί έχεις να κάνεις με ζωντανά». Βάζει μια φωνή σε κάτι ξεχασμένα και τα συγκεντρώνει όλα μαζί. Τα κουδούνια στους λαιμούς δεν σταματούν να χτυπούν. Με τον ήχο τους να φέρνει στο νου μια Λάρισα που ζούσε και ανέπνεε από τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Όπως και ολόκληρη η Θεσσαλία.
Τώρα οι αριθμοί της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής λένε πως οι εκτάσεις της Θεσσαλίας αντιστοιχούν σε 62.467 χιλιάδες στρέμματα, από τα οποία καλλιεργούνται ή γίνονται αντικείμενο γεωργικής εκμετάλλευσης τα 61.114, ενώ όσον αφορά στα ζωντανά καταγράφονται 117.763 βοοειδή, 1.211.464 πρόβατα, 408.252 αίγες και 146.749 χοίροι.
Στη Θεσσαλία καταγράφονται 110.555 κάτοχοι και μέλη της οικογένειας σε εκμεταλλεύσεις φυσικών προσώπων, 2.495 μόνιμοι εργάτες σε γεωργικές και κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις και 63.042 εποχικοί εργάτες.
Ένας από αυτούς και ο Βαγγέλης που ενώ εμείς ασχολούμαστε με τους αριθμούς, αυτός ψάχνει στο ταγάρι του. Όχι δεν βγάζει καμιά φλογέρα, αλλά ψάχνει το κινητό του για να κοιτάξει μάλλον την ώρα που περνάει, αλλά όχι τόσο γρήγορα όσο θα ήθελε.
Η κτηνοτροφία, μαζί με τη γεωργία, ήταν τα βασικά στοιχεία στα οποία βάσισαν την οικονομία τους όλοι οι λαοί, όταν από πρωτόγονοι και περιπλανώμενοι συλλέκτες έτοιμων τροφών (κυνήγι, ψάρεμα-φρούτα) άρχισαν να εγκαθίστανται σε μόνιμους συνοικισμούς, να σχηματίζουν κοινωνίες και να δημιουργείται η ιδιοκτησία, η αποταμίευση και η οικονομία.
Τώρα όσον αφορά στα τρία τελευταία θα πρέπει να αναθεωρήσουμε. Η ιδιοκτησία αμφισβητείται, η αποταμίευση πήγε περίπατο και η οικονομία καταστράφηκε…
Κ.ΓΚΙΑΣΤΑΣ
