Γιος του επίσης γιατρού της Αγιάς Κωνσταντίνου Καλλέργη και της Χαρίκλειας Δάλλα (αδελφής του πολιτικού Μιλτιάδη Δάλλα), γεννήθηκε το 1896. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή Αθηνών και την περίοδο 1920 – ‘22 συμμετείχε στον Μικρασιατικό Πόλεμο υπηρετώντας ως έφεδρος αξιωματικός – ανθυπίατρος. Επιστρέφοντας στην Αγιά, άσκησε την ιατρική, όπου διακρίθηκε για την επιστημονική του κατάρτιση και, παράλληλα, για την κοινωνική του προσφορά. Το 1933 εκλέχτηκε πρόεδρος της Κοινότητας. Την περίοδο της Κατοχής συμμετείχε στην Αντίσταση και το 1944 εκλέχθηκε αντιπρόσωπος της επαρχίας Αγιάς στο Α΄ Εθνοσυμβούλιο στους Κορυσχάδες Ευρυτανίας.
Μετά την απελευθέρωση, εργάστηκε ως γιατρός στην Αγιά μέχρι το 1965, όπου αφιερώθηκε στην υπηρεσία του λαού της βοηθώντας τους πάσχοντες συμπατριώτες του… αφιλοκερδώς.
Αν και προερχόταν από σημαντική οικογένεια της Αγιάς, παρέμεινε φτωχός, έντιμος και τήρησε τον όρκο του ως ιατρός με ευλάβεια και συνέπεια. Η μόνη του περιουσία στην Αγιά ήταν ένα οίκημα με δύο δωμάτια – το ένα χρησιμοποιούσε ως ιατρείο και το άλλο ως υπνοδωμάτιο – το οποίο κατεδαφίστηκε το 2005 λόγω επικινδυνότητας, ενώ δώρισε στο Ηρακλείδειο Γηροκομείο Αγιάς ένα οικόπεδο. Πέθανε στην Αθήνα, σε ηλικία 86 ετών και κηδεύτηκε στην Αγιά στις 18 Οκτωβρίου 1982. Άφησε ένα σημαντικό προσωπικό αρχείο με την αλληλογραφία του, τις οικογενειακές φωτογραφίες και σπάνια βιβλία που έχουν ταξινομηθεί και φυλάσσονται στα Γενικά Αρχεία του Κράτους – Τοπικό Αρχείο Αγιάς στο Μεταξοχώρι, απ’ όπου και τα παραπάνω στοιχεία από τη ζωή του.
Σήμερα, το μνήμα του στο κοιμητήριο της Αγιάς, βρόμικο και σε κατάσταση αθλία θα πρέπει να προκαλεί ντροπή σε κάθε Αγιώτη. Τα μάρμαρα μαυρισμένα, παντού περιττώματα πουλιών, οι προθήκες σπασμένες, χορταριασμένο, με τα μπρούτζινα μέρη σκουριασμένα και με μια κορνίζα κατεστραμμένη από την υγρασία και τον ήλιο. Η εικόνα του δεν τιμά κανέναν στη μικρή κοινωνία της Αγιάς και της ευρύτερης περιοχής για την οποία έδωσε τόσα, μα τόσα πολλά. Απολύτως κανέναν…
ΑΓΙΑ (Γραφείο «Ε») / Του Νίκου Γουργιώτη
