Η μία ούτε καν 150 μέτρα από το μοναστήρι. Η άλλη λίγο μακρύτερα από αυτό, αλλά μόλις λίγα μέτρα από το πανέμορφο ξωκλήσι του Άι Γιάννη.
Μπάζα, οικιακά είδη, τελάρα, σωλήνες, χαρτοκιβώτια, σκουπίδια, κομμένα κλαδιά από κλαδεμένα δέντρα. Τα πάντα σε αφθονία. Όσο άφθονη είναι και η ξεδιαντροπιά αυτών που με τόση ευκολία επιλέγουν να τα ξεφορτωθούν εκεί, παρά να έρθουν σε επικοινωνία με την αρμόδια υπηρεσία του Δήμου, ώστε να τα εναποθέσουν όπου τους υποδειχτεί.
Η έλλειψη παιδείας, περιβαλλοντικής συνείδησης και στοιχειώδους σεβασμού στη φύση δημιουργούν τέτοιες εικόνες. Η ανοχή ή η αδιαφορία προς αυτούς που κάποια στιγμή τους είδαμε να περνούν από μπροστά μας φορτωμένοι με κάθε λογής άχρηστα κατευθυνόμενοι προς τα δάση, πολλαπλασιάζει τέτοιου είδους φαινόμενα. Η δε ατιμωρησία όσων παρανομούν, αφού ποτέ σχεδόν «δεν τυχαίνει» να συλληφθεί κάποιος επ’ αυτοφώρω, επιδεινώνει την κατάσταση. Οπότε, όλοι κάπου είμαστε συνυπεύθυνοι…
