Όχι, του ωραρίου αλλά της εκκλησίας. Κάτοικοι της περιοχής με έκπληξη είδαν το πρωί της Δευτέρας μαστόρους να το χτίζουν, εξαφανίζοντας την όμορφη καμάρα στο πλάι του ναού, ένα στοιχείο που του έδινε χαρακτήρα και αισθητική. Όπως ήταν αναμενόμενο, ξεκίνησαν οι αντιδράσεις και διαμαρτυρίες στη δημοτική αρχή.
Σύμφωνα με πληροφορίες και όπως διαπιστώθηκε στη συνέχεια, το έργο ξεκίνησε χωρίς οικοδομική άδεια, άγνωστο με ποιού πρωτοβουλία. Κάτοικοι της Νεράιδας αναφέρουν ότι οι υπεύθυνοι για τη λειτουργία των μυστηρίων έψαχναν μια λύση, έναν χώρο για να φυλάσσουν την κολυμβήθρα για τις βαφτίσεις. Αρχικά τη μετέφεραν κάθε φορά που είχαν και μία βάφτιση από την εκκλησία του «μεγάλου» Προφήτη Ηλία που βρίσκεται σε κοντινή απόσταση, με την αύξηση όμως των μυστηρίων και προκειμένου να αποφευχθεί η ταλαιπωρία αναζητούσαν λύσεις για τη φύλαξή της. Εντός της μικρής εκκλησίας δεν εξυπηρετεί. Έτσι, λοιπόν προέκυψε η ιδέα της «αποθηκούλας» και επειδή αποθήκη δεν υπήρχε έπρεπε να χτιστεί. Προχθές Δευτέρα έπιασαν τα μαστόρια τα τούβλα με τη λάσπη και ξεκίνησαν τη δουλειά.
Στη μέση της πλατείας, άρχισαν να κλείνουν έναν «ημιϋπαίθριο», καταστρέφοντας όμως τη μορφή του ναϊδρίου. Το θέμα έφτασε στις αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου που έσπευσαν επί τόπου. Όπως διαπιστώθηκε, ούτε οικοδομική άδεια υπήρχε, ούτε και οι εργασίες γίνονταν νόμιμα. Με την παρέμβαση της Πολεοδομίας η κατασκευή της αποθήκης σταμάτησε. Ένα φιλόδοξο σχέδιο ναυάγησε εν τη γενέσει του. Και το ερώτημα είναι τώρα πότε και από ποιόν θα καθαιρεθεί ο τοίχος, που πρόλαβαν να χτίσουν οι επίτροποι -από καλή πρόθεση προφανώς.
*Αρμοδίως διευκρινίζεται ότι το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, με γνωμοδότησή του το 2012, έκρινε ότι η αρμοδιότητα έκδοσης οικοδομικών αδειών και διενέργειας ελέγχων για την τήρηση της πολεοδομικής νομοθεσίας σε ναούς, μονές, μητροπολιτικά μέγαρα και κάθε είδους κτίρια εκκλησιαστικού χαρακτήρα ανήκει από το 1988 στις κατά τόπους Πολεοδομίες. Με την απόφαση αυτή θεωρούνται ανίσχυροι όλοι οι κανονισμοί που εξέδωσε έκτοτε η Ιερά Σύνοδος για τις αρμοδιότητες και τη λειτουργία της Ναοδομίας.
Ζωή Παρμάκη
