Είναι η παρέα αποφοίτων, που σήμερα κατέχει το ρεκόρ ηλικίας όλων και βλέπονται μια φορά το χρόνο για να θυμούνται τα σπουδαστικά χρόνια, τη νιότη και να συζητούν ξανά και ξανά, για όλα όσα τους ενώνουν.
Η διάθεσή τους είναι μεγάλη σε κάθε συνάντηση, με το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως να εντοπίζεται στις μετακινήσεις τους, καθότι …μιας ηλικίας, είναι δύσκολο να μετακινηθούν τα άτομα που κατοικούν εκτός Λάρισας. Παρόλα αυτά, φέτος ειδικά συγκεντρώθηκαν περισσότεροι από κάθε άλλη φορά. Στο σύνολό τους ήταν 74 άτομα, που ήρθαν από την Αθήνα, τη Λαμία, την Ελασσόνα, τα Τρίκαλα, την Καρδίτσα, την Αγιά, τον Βόλο, αν και το φετινό ραντεβού, είχε «απώλειες» τακτικών μελών της ομάδας, από Κοζάνη και Θεσσαλονίκη.
Η ψυχή σήμερα της συνάντησης αυτής της παρέας αποφοίτων, είναι ο συνταξιούχος δάσκαλος, κ. Θεόφιλος Συμεωνίδης, που ζει στο Πλαταμώνα και τα τελευταία χρόνια αναλαμβάνει να υπενθυμίζει στα μέλη της, τη συνάντησή τους, το τελευταίο Σάββατο του Σεπτέμβρη.
«Ανταμώνουμε για να …ξυπνήσουμε μνήμες», μας λέει ο κ. Συμεωνίδης, συμπληρώνοντας ότι : «Ποτέ δεν προλαβαίνουμε να τα πούμε όλα, γιατί το πρόγραμμα της συνάντησής μας φροντίζω να είναι μεγάλο, με ποικιλία και πλούσιο, για να έχει ενδιαφέρον η επόμενη συνάντηση…
Για παράδειγμα φέτος, η συνάντηση περιλάμβανε επίσκεψη και ξενάγηση στο Διαχρονικό Μουσείο Λάρισας. Άλλοι ήρθαν, άλλοι περίμεναν στο κέντρο που θα συναντιόμασταν, γιατί δεν ήθελαν να ταλαιπωρηθούν.
Πολλοί μου λένε: δεν βαριέσαι; Και τους απαντώ: Όποιος δεν βαριέται είναι νέος! Πρέπει να βρισκόμαστε σε μια συνεχή δράση, όσο βέβαια αντέχουμε με ήπιες μορφές της».
Το σημείο συνάντησής τους φέτος στη Λάρισα ήταν το πάρκο του Αγίου Αντωνίου, όπου και γευμάτισαν συζήτησαν και χόρεψαν.
Είχε φροντίσει ο κ. Συμεωνίδης να υπάρχει στο κέντρο ζωντανή ορχήστρα για να ερμηνεύσει ακούσματα της δικής τους νιότης.
Έφυγαν ξανανιωμένοι και θα τους συντροφεύουν όμορφες αναμνήσεις, μέχρι το επόμενο ραντεβού του χρόνου.
Μάλιστα ο κ. Θεόφιλος, είχε προτάσεις και από απόφοιτους της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Λάρισας, νεότερων χρόνων, να ακολουθήσουν την παρέα και να ενωθούν μαζί τους, διευρύνοντας το όριο ηλικίας των «δικαιούχων» να βρίσκονται σε αυτή.
Είναι ένα στοιχείο που μαρτυρά ότι αυτή η παρέα τελικά θα κρατήσει χρόνια, με μια διάδοχη κατάσταση των αποφοίτων των επόμενων ετών, μετά το 1960!
ΛΕΝΑ ΚΙΣΣΑΒΟΥ
