Της Λένας Κισσάβου
Μετά από 105 χρόνια λειτουργίας της, όλα δείχνουν, ότι για την Αβερώφειο Γεωργική Σχολή Λάρισας, ίσως να γράφεται σήμερα ο επίλογος στην ιστορία της.
Τα τελευταία χρόνια, τα «χτυπήματα» που οδηγούν στη διάλυσή της, διαδέχονται το ένα το άλλο, με το τελευταίο πριν μια εβδομάδα, να την αποδεκατίζει. Ακόμη δύο άτομα του ελάχιστου προσωπικού των πέντε ατόμων, αποσπάστηκαν σε δημόσιες υπηρεσίες, με αποτέλεσμα στη Σχολή να έχουν απομείνει σήμερα τρεις εκπαιδευτικοί, για όλες τις δουλειές (διοίκηση, φύλαξη, γενικά καθήκοντα… κ.α.).
Με την αποχώρηση της μίας και μοναδικής διοικητικής υπαλλήλου της γραμματείας και του λογιστηρίου, μετά από 25 χρόνια υπηρεσίας στην Αβερώφειο Γεωργική Σχολή, σταματά η λειτουργία της γραμματείας, και παράλληλα με την αποχώρηση του ενός και μόνο υπαλλήλου του εργατοτεχνικού προσωπικού, που ήταν επίσης πολλά χρόνια στη σχολή, διογκώνονται οι εκκρεμότητες του τομέα αυτού.
Η λέξη υπολειτουργία της σχολής, αναμφίβολα δεν αρκεί για να αποδώσει το μέγεθος της κατάστασης που επικρατεί, όσο αφορά στις ελλείψεις ανθρώπινου δυναμικού, εξοπλισμού, υποδομών, εκπαιδευτικού υλικού κ.α., αν αναλογιστεί παράλληλα κανείς ότι και το μεγαλύτερο μέρος των κτιρίων της κρίνεται ακατάλληλο για την εκπαιδευτική διαδικασία.
Όμως 104 μαθητές είχαν εναποθέσει ελπίδες στη σχολή, εμπιστεύθηκαν τις σπουδές της, την αξιοπιστία της, αλλά δυστυχώς δεν υπολόγισαν τις διαθέσεις και τις προθέσεις του κράτους!
Ο προσωρινός προϊστάμενος της Αβερωφείου κ. Γεώργιος Μπάσδρας, ουκ ολίγες φορές έχει διαμαρτυρηθεί και εγγράφως στον αρμόδιο φορέα όπου ανήκει η σχολή, στον ΕΛ.Γ.Ο. «Δήμητρα», του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, για την εγκατάλειψή της.
Βλέπει μια ιστορία χρόνων να γκρεμίζεται, ένα επιτυχημένο εγχείρημα στην παιδεία να εγκαταλείπεται και την αδιαφορία να βασιλεύει.
Δυσοίωνα μηνύματα συνοδεύουν την πορεία λειτουργίας της σχολής,
ενώ συνεχείς ενέργειες υποβάθμισής της προαναγγέλλουν έναν …θάνατο.
Να σημειωθεί δε ότι φέτος η χρονιά ξεκίνησε με καθυστέρηση ενός μήνα, οι ελλείψεις εκπαιδευτικών συνεχίζουν να δυσκολεύουν την ομαλή λειτουργία της, όπως και οι ελλείψεις σύγχρονων εκπαιδευτικών εργαλείων-μηχανημάτων, οι κτιριακές εγκαταστάσεις της σχολής είναι υπό κατάρρευση από την έλλειψη συντήρησής τους.
Μέχρι και σήμερα καθηγητές και μαθητές κάνουν βάρδιες φύλαξης των χώρων της σχολής, μέχρι να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες του διαγωνισμού φύλαξης που έχει προκηρυχθεί.
Σιγά-σιγά η σχολή αφήνεται στη φθορά του χρόνου και «συρρικνώνεται» σε υποδομές και προσωπικό.
Η πρώτη γεωπονική-γεωργική σχολή της χώρας, η Αβερώφειος στη Λάρισα, ψυχορραγεί, εγκαταλελειμμένη από το κράτος.
Μαθητές και καθηγητές της σχολής, προσπαθούν πάση θυσία, μόνοι τους, να την κρατήσουν ζωντανή, ενάντια στην αδιαφορία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης όπου υπάγεται, ενάντια σε όλες τις αντίξοες συνθήκες, που όχι μόνο δυσκολεύουν το έργο της, αλλά σαν να το υπονομεύουν προς διακοπή!
Να σημειωθεί ότι η Αβερώφειος λειτουργεί από το 1911 και σήμερα λειτουργούν δύο ειδικότητες:
-των «Αγροτικών μηχανημάτων» με μαθήματα όπως γεωργική τεχνική, γεωργικός ελκυστήρας και γεωργικά μηχανήματα.
-της «Ζωοτεχνίας» με μαθήματα που αφορούν στην εκτροφή και διατροφή των αγροτικών ζώων, στη βιολογική κτηνοτροφία, στη μελισσοκομία κ.α.
Το πρόγραμμα σπουδών ολοκληρώνεται στα εργαστήρια γεωργικών μηχανημάτων και μηχανολογίας, καθώς και στο βουστάσιο, στο χοιροστάσιο, στο πτηνοτροφείο και στους αγρούς της σχολής.
