Ολοκληρώθηκαν χθες στη Δημοτική Επιχείρηση Υδρευσης Αποχέτευσης Λάρισας οι εργασίες της διήμερης συνάντησης που συνδιοργάνωσαν η Ενωση των Δημοτικών Επιχειρήσεων Υδρευσης και Αποχέτευσης (ΕΔΕΥΑ) και η ΔΕΥΑΛ με τη συμμετοχή δημάρχων και στελεχών από 130 δημοτικές επιχειρήσεις της χώρας.
Η ημερίδα αφορούσε στην «ενιαία εφαρμογή υδατικού ισοζυγίου και την αξιοποίηση νέων τεχνολογιών στα δίκτυα των ΔΕΥΑ» με αφορμή και το οξύ, για αρκετούς δήμους, πρόβλημα των «απωλειών» νερού στα δίκτυα.
Όπως μεταξύ άλλων σημειώθηκε στη συνάντηση «για τον περιορισμό του λειτουργικού κόστους και την ορθολογική διαχείριση δικτύων, η ΔΕΥΑΛ από το 1992 ξεκίνησε την προσπάθεια περιορισμού του μη ανταποδοτικού νερού (απωλειών), συμμετέχοντας σε πιλοτικά ευρωπαϊκά προγράμματα, εγκαθιστώντας σταθμούς τηλεμετρίας και άλλες τεχνολογίες, με αποτέλεσμα να έχει σήμερα από τα χαμηλότερα επίπεδα απωλειών νερού στην Ελλάδα.
Παράλληλα γίνεται αντικατάσταση παλαιών δικτύων ύδρευσης στις συνοικίες της πόλης, τοποθετώντας σωληνώσεις από πολυαιθυλένιο που αποτελεί μακροπρόθεσμη λύση για τις περιοχές αυτές.
Οι ΔΕΥΑ είναι επιχειρήσεις κοινωνικού χαρακτήρα και δεν μπορούν να αγνοήσουν τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι καταναλωτές νερού σε ολόκληρη την Ελλάδα, γι’ αυτό μέσω της ΕΔΕΥΑ συντονίζονται ενέργειες και δράσεις» όπως η διήμερη συνάντηση στελεχών των ΔΕΥΑ στη Λάρισα «για να εντοπισθούν τα περιθώρια και οι δυνατότητες διαρκούς βελτίωσης στη διαχείριση δικτύων ύδρευσης και της μείωσης του λειτουργικού κόστους.
Έτσι θα υπάρξουν δυνατότητες μετακύλησης του οφέλους και βελτίωσης των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους καταναλωτές. Η επίτευξη του στόχου μείωσης του λειτουργικού κόστους στη ΔΕΥΑΛ δεν είναι εύκολη, γιατί το μήκος των δικτύων ύδρευσης είναι μεγάλο και επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες. Το κόστος όμως των επενδύσεων που γίνανε για την κατασκευή των δικτύων και των τεχνολογιών που εγκαταστάθηκαν είναι πολύ υψηλό, γι’ αυτό πρέπει να γίνει στρατηγική επιλογή του χρόνου αντικατάστασής τους, που συνδυάζεται με θέματα όχι μόνο απωλειών αλλά και ποιότητας πόσιμου νερού».
Διαστάσεις που «αναδεικνύουν τη συνθετότητα του προβλήματος διαχείρισης των δικτύων ύδρευσης, αλλά και τη σημασία διατήρησης του δημόσιου – κοινωνικού χαρακτήρα των επιχειρήσεων νερού».
