Της Ζωής Παρμάκη
(Φωτ. Λεωνίδας Τζέκας)
«Πες μας αν άνοιξαν τα σύνορα», έψαχναν για ενημέρωση, κάποιον που να τους αναπτερώσει την ελπίδα, «θέλουμε να φύγουμε» έλεγαν χθες το πρωί γυναίκες και άντρες πρόσφυγες που φιλοξενούνται στον χώρο του πρώην εργοστασίου της «ΡΟΚΑ».
Κάνει κρύο, έξι γυναίκες είναι μαζεμένες γύρω από ένα βαρέλι που άναψαν φωτιά για να ζεσταθούν. Η μεγαλύτερη μας καλεί κοντά της. «Έλα κοντά στη φωτιά για να ζεσταθείς, κάνει κρύο», λέει και συγχρόνως δικαιολογείται για τα αγγλικά της που δεν είναι τόσο καλά. «Θα μιλήσουν τα μάτια μας, αυτά δε γνωρίζουν από γλώσσες, κοιτούν παντού το ίδιο» εξηγεί η κόρη της ταΐζοντας το ένα από τα τρία παιδιά της. Τρίτη ημέρα η χθεσινή που παρέμειναν στις σκηνές της «ΡΟΚΑ» 394 άνθρωποι ανάμεσά τους 203 βρέφη και παιδιά. Η ψυχή πονάει όταν τόσα μάτια σε κοιτούν και περιμένουν να τους πεις ότι τα σύνορα άνοιξαν. Δύο κουβέντες τίποτα παραπάνω.
Οι καιρικές συνθήκες οδήγησαν τους υπευθύνους του Δήμου Λαρισαίων να προχωρήσουν στο σκάψιμο αυλακιών γύρω από τις σκηνές προκειμένου το νερό να μην μπαίνει μέσα. Κάποιος βρήκε ένα νάιλον και με το που ξεκίνησε η βροχή το μετέτρεψε σε τέντα για να κρατά το νερό μακριά. Κάποιοι άλλοι έτρεξαν να μαζέψουν τα ρούχα που είχαν πλύνει οι γυναίκες. Συνθήκες δύσκολες.
Η οικογένεια του Sayed Ahmad Jamal Mobarez μας καλωσόρισε στην σκηνή της. Ο μεγάλος του γιος έχει δύο κόρες δύο και τριών ετών η κάθε μία. Η γυναίκα του προσπαθεί να διατηρήσει τη σκηνή καθαρή, την ίδια ώρα που οι μικρές κάνουν τις ζαβολιές τους, όπως όλα τα παιδιά του κόσμου σε αυτή την ηλικία. «Θέλουμε να πάμε στη Γερμανία. Έχουμε συγγενείς εκεί που μπορούν να μας βοηθήσουν. Εδώ είμαστε άστεγοι», εξηγεί στην «Ε» ο Sayed Ahmad Jamal Mobarez για να συμπληρώσει ο γιος του Sayed Ahmad Reza ότι «το χαμόγελο των παιδιών μας είναι που μας κρατά ζωντανούς. Ελπίζουμε ότι όλα μια μέρα θα τελειώσουν. Ότι η αγάπη, η ειρήνη και η ανθρωπιά θα υπερισχύσουν».
Την ίδια ώρα έφτασαν στον χώρο για να παραδώσουν τα είδη που συγκέντρωσαν καθηγητές, μαθητές και γονείς που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της ΕΛΜΕ Λάρισας. Όσο οι μεγάλοι τακτοποιούσαν τη διανομή των τροφίμων με τους εθελοντές που βρίσκονταν στον χώρο οι μαθητές συνάντησαν συνομήλικούς τους, παιδιά που θα μπορούσαν να μοιράζονται το ίδιο θρανίο σε έναν άλλο κόσμο, ίσως πιο ειρηνικό και ανθρώπινο. Επειδή, όμως τα παιδιά είναι παντού παιδιά δεν άργησε να στηθεί το παιχνίδι. Μέσα σε λίγα λεπτά δημιουργήθηκε ένας κύκλος που ένωσε παιδιά από τη Λάρισα, το Αφγανιστάν, τη Συρία και το παιχνίδι ξεκίνησε.
ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ
Η ανταπόκριση των απλών πολιτών, των συλλόγων, των φορέων όλων από την πρώτη ημέρα είναι εντυπωσιακή και συγχρόνως συγκινητική. Λαρισαίοι όλων των ηλικιών από το υστέρημά τους δίνουν απλόχερα βοήθεια σε αυτούς τους ανθρώπους. Επίσης, για όσους ενδιαφέρονται να βοηθήσουν με τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης επισημαίνεται ότι για σωστή διαχείριση θα πρέπει να έρχονται σε συνεννόηση με το Κοινωνικό Παντοπωλείο του Δήμου Λαρισαίων ή τους φορείς και τις συλλογικότητες που συγκεντρώνουν ανθρωπιστική βοήθεια.
Στις ανάγκες που προκύπτουν πρέπει να επισημανθεί η έλλειψη σε κουβέρτες και σε θερμό για να διατηρούν ζεστό το νερό και το γάλα για τα μωρά. «Πολλά βρέφη είναι άρρωστα, κρυωμένα χρειάζονται ζεστό γάλα και δεν μπορούμε να το διατηρήσουμε. Αν θέλετε να μας βοηθήσετε σας λέμε ότι χρειαζόμαστε θερμό. Σκεφτείτε ότι έχουμε μόλις δύο για όλα αυτά τα παιδιά».
ΟΔΗΓΟΙ
Τέλος, από τον Δήμο Λαρισαίων επισημαίνεται ότι «λόγω της αυξημένης κίνησης οχημάτων προς τον χώρο του πρώην εργοστασίου της πρώην «ΡΟΚΑ» για λόγους ασφαλείας και αποφυγής ατυχημάτων, παρακαλούνται οι οδηγοί αυτοκινήτων που κατευθύνονται από τη Λάρισα προς τον χώρο, να μην στρίβουν αριστερά στο ύψος της «ΡΟΚΑ», αλλά να κατευθύνονται στη διασταύρωση Κουλουρίου, να στρίβουν αριστερά και να ακολουθώντας το ρεύμα προς Λάρισα, να φτάνουν στο πρώην εργοστάσιο».
* Στους φορείς που συγκεντρώνουν τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης να προστεθεί και ο Σύνδεσμος Κοινωνικών Λειτουργών Ελλάδος τοπικό Τμήμα νομού Λάρισας κάθε Παρασκευή 6 μ.μ. έως 8 μ.μ. (Μύρων 9 – όπισθεν ΚΤΕΛ, 1ος όροφος).
