Αυτή η δίκη, στην οποία κατηγορούμενος ήταν ο σύζυγός της, ο Ντομινίκ Πελικό, μαζί με 50 άλλους άνδρες τους οποίους είχε εκείνος στρατολογήσει στο διαδίκτυο για να βιάσουν τη σύζυγό του, ναρκωμένη με αγχολυτικά και απολύτως αναίσθητη, στο σπίτι τους στο Μαζάν, έχει γίνει εμβληματική των ζητημάτων σεξιστικής και σεξουαλικής βίας στη Γαλλία και στο εξωτερικό.
«Η επιλογή» της Ζιζέλ Πελικό να αρνηθεί μια κλειστή δίκη, «να αποκηρύξει το νόμιμο δικαίωμά της στην ανωνυμία, την κατέστησε ηρωίδα για όλο τον κόσμο, σε μια εποχή που ζητούσε αλλαγή στη Γαλλία και όχι μόνο», γράφει το αμερικανικό περιοδικό, το οποίο την περιγράφει ως «μια συνηθισμένη γυναίκα που, αντιμέτωπη με μια προσωπική τραγωδία, ενήργησε με ασυνήθιστο τρόπο».
«Ήθελα όλες οι γυναίκες που έπεσαν θύματα βιασμού να πουν στον εαυτό τους «Η κυρία Πελικό το έκανε, μπορούμε να το κάνουμε και εμείς»». Δεν πρέπει να ντρέπονται πια. Εκείνοι θα πρέπει να ντρέπονται. Θέλω το παράδειγμά μου να βοηθήσει και άλλες», έλεγε η 70χρονη γυναίκα κατά την έναρξη της δίκης το περασμένο φθινόπωρο.
Επειτα από περισσότερους από τρεις μήνες δίκης, ο Ντομινίκ Πελικό καταδικάστηκε σε είκοσι χρόνια κάθειρξης. Δεν άσκησε έφεση.