Στα μυθιστορήματά του ο Λεβί πραγματεύεται έντονα τη ζωή της Κωνσταντινούπολης του 20ού αιώνα που χάνεται, καθώς αυτή η πόλη με τη βαριά της ιστορία μεταμορφώνεται και ο πολυπολιτισμικός της ιστός χάνεται υπό το βάρος των επιταγών του εθνικού κράτους που οικοδόμησε η κεμαλική Τουρκική Δημοκρατία.
Έχοντας ο ίδιος εβραϊκή καταγωγή, η ζωή των μειονοτήτων, η καθημερινότητά τους, ο τρόπος που εισπράττουν τη διαφορετικότητά τους μέσα σε μία Πόλη και κοινωνία που απομακρύνεται από το κοσμοπολίτικο χαρακτήρα της, βρίσκουν σημαντική θέση στο έργο του.
Στην Ελλάδα έγινε γνωστός με το μυθιστόρημά του «Η Ιστανμπούλ ήταν ένα παραμύθι». Πρόκειται για την ιστορία τριών γενεών μιας εβραϊκής οικογένειας, στην οποία παρακολουθούμε και τον μετασχηματισμό της Πόλης, μέσα από τις περιγραφές των παλαιών γειτονιών της, συλλέγοντας μύθους, εικόνες από τα παλιά και σκηνές που χρονικά εκτείνονται από το 1920 έως τη δεκαετία του 1980.