στο ποιοι είναι οι κοινοί εχθροί τους και ποιοι όχι. Διαφορετικά, δεν υπάρχει κανένας λόγος να συμμαχήσουν, αναφέρει σε άρθρο γνώμης η Washington Post. Ωστόσο, κάτι τέτοιο είναι πιο εύκολο στα λόγια παρά στην πράξη, κυρίως όταν ένα από τα μέλη μιας συμμαχίας χαρακτηρίζεται από την εγωπάθεια ενός Οθωμανού Σουλτάνου, τονίζει ο αρθρογράφος αναφερόμενος στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Μεταξύ άλλων, αναφέρει ότι ο Τούρκος πρόεδρος παίζει «σε διπλό ταμπλό» σχετικά με τον πόλεμο του Βλαντιμίρ Πούτιν στην Ουκρανία, ενώ συμπεριφέρεται ανεύθυνα σε ό,τι αφορά τη διαδικασία ένταξης της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η περίπτωση στην οποία ο Ερντογάν έχει «χάσει το μέτρο» είναι αυτή του Αιγαίου. Οι χειρότερες εντάσεις στο εσωτερικό του ΝΑΤΟ είναι εκείνες ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία, που στην πραγματικότητα θεωρούν εχθρό η μία την άλλη.
• Πιο πρόσφατα, σημειώνεται στο άρθρο, οι εντάσεις μεταξύ των δύο χωρών δεν είναι μόνο λεκτικές. «Με τέτοιους συμμάχους, τι τους θες τους εχθρούς;», τονίζει η Washington Post.
Υπογραμμίζεται μάλιστα το γεγονός ότι η Τουρκία φτάνει στο σημείο να απειλεί με πόλεμο την Ελλάδα, η οποία είναι επίσης μέλος του ΝΑΤΟ. Όλες οι συμμαχίες, όπως και οι περισσότερες οικογένειες, έχουν τις εντάσεις τους, και ο Ερντογάν παριστάνει εδώ και καιρό το «μαύρο πρόβατο», κάτι που δυσαρεστεί τους άλλους συμμάχους. Αγόρασε ακόμα και το σύστημα αεράμυνας S-400 από τον Πούτιν, που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την τεχνολογία μαχητικών αεροσκαφών αμερικανικής κατασκευής. Όπως επισημαίνει ο αρθρογράφος, οι καιροί στους οποίους ζούμε παραείναι σοβαροί για τέτοιου είδους περισπασμούς. Η Δύση πρέπει να παραμείνει ενωμένη και ισχυρή. Γι’ αυτό τον λόγο, προσθέτει, θα πρέπει να αφήσει στην άκρη παλιές και κενές έχθρες όπως εκείνη μεταξύ των Ελλήνων και των Τούρκων. Ο υπέρτατος σκοπός είναι να εμποδιστέι ο Πούτιν από το να κλιμακώσει και να επεκτείνει τον πόλεμο που ξεκίνησε στην Ουκρανία. Όπως τονίζεται, οι Τούρκοι θα πρέπει να υπενθυμίσουν στον πρόεδρό τους ότι αυτό είναι τόσο προς το συμφέρον της Τουρκίας όσο και του ΝΑΤΟ.
