Η εκτεταμένη νομοθεσία αποτελεί το μεγαλύτερο πακέτο επείγουσας βοήθειας στην ιστορία των ΗΠΑ. Εισάγει μια τεράστια οικονομική ώθηση σε μια αγωνιώδη οικονομία με διατάξεις που στοχεύουν να βοηθήσουν τους Αμερικανούς εργαζόμενους, τις μικρές επιχειρήσεις και τις βιομηχανίες να αντιμετωπίσουν την οικονομική αναστάτωση. Βασικά στοιχεία της δέσμης μέτρων είναι η αποστολή επιταγών απευθείας σε ιδιώτες και οικογένειες, η επέκταση των επιδομάτων ανεργίας, παροχή χρημάτων για τα νοσοκομεία που πλήττονται σοβαρά και για τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης, η οικονομική ενίσχυση για τις μικρές επιχειρήσεις και τα δάνεια ύψους 500 δισεκατομμυρίων δολαρίων για προβληματικές επιχειρήσεις.
Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
«Κανένα νομοσχέδιο δεν είναι τέλειο, αλλά θέλουμε να σιγουρευτούμε ότι πλησιάζει τουλάχιστον μέρος του τρόπου με τον οποίο είναι επαρκές», δήλωσε η ομιλήτρια της Βουλής Νανσί Πελόσι. Είπε ότι εργάζεται ήδη για ένα τέταρτο μέτρο απόκρισης προς τον κορονοϊό: «Γνωρίζουμε ότι αυτό δεν μπορεί να είναι ο τελικός μας λογαριασμός».
Ένα δικομματικό νομοσχέδιο πέρασε τη δέσμη κινήτρων με φωνητική ψηφοφορία, μια διαδικασία που χρησιμοποιείται συνήθως στο Σώμα για ασυμβίβαστα μέτρα, αφού ο Ρεπουμπλικανός του Κεντάκυ Τόμας Μάζεϊ προσπάθησε να εξαναγκάσει σε μια πλήρη ονομαστική.
Οι ηγέτες του Κογκρέσου εμπόδισαν την προσπάθεια του Μάζεϊ, λέγοντας ότι ένας ανεπαρκής αριθμός μελών υποστήριξε το αίτημά του. Μια απαρτία της Βουλής – 216 μέλη – ήταν απαραίτητη για να εμποδίσει την προσπάθειά του. Τα μέλη που το έκαναν στο DC για τη συζήτηση επιχείρησαν να διατηρήσουν την κοινωνική αποστασιοποίηση, με μερικούς να παραμένουν στο Σώμα, ενώ άλλοι κάθισαν στην επάνω γκαλερί πάνω από την αίθουσα, όπου συνήθως στέκεται το κοινό.
Ουσιαστικά, εκατοντάδες νομοθέτες ταξίδεψαν στο Καπιτώλιο 24 ώρες πριν από την ψηφοφορία, για να αποτρέψουν την πλήρη ψήφο. Αν είχε ληφθεί ψηφοφορία με ονομαστική κλήση, θα ήταν πολύ αργή: τα μέλη θα είχαν ψηφίσει σε αλφαβητικές ομάδες προκειμένου να περιορίσουν τις κοινωνικές τους αλληλεπιδράσεις.