Την έντονη δυσφορία του για τις δηλώσεις που έκανε ο Γ. Τσιρώνης κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στη Θεσσαλία για το έργο της Μεσοχώρας εξέφρασε ο πρόεδρος του ΤΕΕ Κ&Δ Θεσσαλίας. Στη συνάντηση με εκπροσώπους φορέων που πραγματοποιήθηκε στη Λάρισα, ο Β. Τσιώνας τόνισε ότι οι θέσεις του υπουργού Περιβάλλοντος έρχονται αντιμέτωπες με αυτές της συντριπτικής πλειοψηφίας των θεσσαλικών φορέων αλλά και της ΔΕΗ. Στην κατεύθυνση αυτή κάλεσε τον υπουργό να επανεξετάσει τη στάση του με στόχο το εθνικό συμφέρον. Ο κ. Τσιώνας εκτός από το θέμα του Αχελώου και της Μεσοχώρας έθεσε υπ’ όψιν του κ. Τσιρώνη και άλλα κορυφαία ζητήματα όπως η ολοκλήρωση του Ε- 65 και η δημιουργία ενιαίου φορέα διαχείρισης υδάτων.
Αναλυτικότερα τόνισε: «Σχετικά με τον αυτοκινητόδρομο Ε65, θα θέλαμε να γνωρίζουμε τον σχεδιασμό της κυβέρνησης για το έργο, ποιες είναι οι εξελίξεις και ποιες ενέργειες που έχει προβεί ή θα προβεί η κυβέρνηση. Σήμερα το έργο είναι κολλημένο χωρίς να υπάρχει καμία επίσημη ενημέρωση από πλευράς κυβέρνησης για το μέλλον του. Πάγια θέση μας είναι πως το έργο θα πρέπει να ολοκληρωθεί στο σύνολό του.
Για τη Μεσοχώρα: Ένα τελείως ανεξάρτητο οικολογικό ενεργειακό έργο ανανεώσιμων πηγών ενέργειας περίπου 500 εκατ. ευρώ το οποίο είναι σχεδόν έτοιμο από το 2001 και θα παράγει ετησίως 360 γιγαβατώρες. Είχε αρχικά συνδεθεί μέσα στα «έργα εκτροπής Αχελώου» όποτε μοιραία ενεπλάκη σε προσφυγές και διάφορα άλλα εμπόδια, ενώ τονίζω είναι ένα τελείως ανεξάρτητο ενεργειακό έργο. Το έργο αξιοποιεί τα νερά του Αχελώου για την παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας και επαναφέρει τα νερά στη φυσική κοίτη του ποταμού. Η παραγόμενη ενέργεια ισοδυναμεί με το 10% της συνολικής παραγόμενης ενέργειας στη χώρα από υδροηλεκτρικά έργα. Με το έργο εξασφαλίζεται ενεργειακή αυτάρκεια της χώρας, τις ώρες αιχμής μειώνοντας την αγορά εισαγόμενου ρεύματος και αυξάνεται η αξία της ΔΕΗ και η περιουσία του κράτους. Επίσης μειώνονται οι ποσότητες φυσικού αερίου που εισάγουμε για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος εξοικονομώντας ως χώρα τεράστια ποσά. Πρέπει να αναφερθεί πως για κάθε χειμώνα που χάνεται η χώρα χάνει περίπου 25 εκατομμύρια ευρώ. Μάλιστα για την τεκμηρίωση των προαναφερθέντων καταθέτουμε και τα συμπεράσματα της επιστημονικής ημερίδας που πραγματοποιήθηκε στο ΤΕΕ/ΚΔΘ στις 11/10/2012, με θέμα «ΥΗΕ Μεσοχώρας: Ένα συκοφαντημένο ΥΗΕ». Για όλους τους παραπάνω λόγους το έργο πρέπει να ολοκληρωθεί άμεσα.
Ενιαίος Φορέας Διαχείρισης Υδάτων: Η επιστήμη καθορίζει ότι η διαχείριση των υδάτων σε κάθε υδατική λεκάνη είναι ενιαία. Το ίδιο καθορίζει και το θεσμικό πλαίσιο, γι΄ αυτό εκπονήθηκαν και τέθηκαν σε ισχύ τα Σχέδια Διαχείρισης για το υδατικό διαμέρισμα Θεσσαλίας (Λεκάνη Πηνειού). Αυτό που απομένει είναι η συγκρότηση ενός ενιαίου φορέα που θα υλοποιεί τα εγκεκριμένα κάθε φορά Σχέδια και θα μεριμνά για την προστασία και την αναβάθμιση των υδάτων σε ολόκληρο το υδατικό διαμέρισμα, θα προτείνει έργα και δράσεις. Απαραίτητη σε ένα τέτοιο φορέα, εκτός από το κράτος, είναι η συμμετοχή των χρηστών νερού (Τοπική Αυτοδιοίκηση, αγροτικές οργανώσεις, βιομηχανία κ.ο.κ.). Κάτι τέτοιο σήμερα δεν υπάρχει. Αυτό λοιπόν μας λείπει (θεσμικά και οργανωτικά) και όχι ένας «φορέας» για κάθε έργο χωριστά, όπως συχνά δυστυχώς ζητούν παράγοντες από κάθε περιοχή. Αντίθετα είναι αναγκαίο να αυτονομείται η διοίκηση του κάθε έργου και να εξασφαλίζεται διοικητικά η αυτονομία των οργάνων του κάθε χρήστη (ΤΟΕΒ, ΔΕΥΑ κλπ), πάντοτε όμως στο πλαίσιο μιας ενιαίας διαχείρισης και ενός ενιαίου Σχεδίου όπως προαναφέραμε. Εμείς έχουν εδώ και πολλά χρόνια θέσει το θέμα αυτό στους αρμόδιους, με βάση τα πορίσματα Συνεδρίων και άλλων εκδηλώσεων που κατά καιρούς πραγματοποιήσαμε.
Τέλος, ανεξάρτητα από τα προηγούμενα και σε σχέση με τη μεταφορά υδάτων από τον Αχελώο, που πιστεύουμε πως είναι αναγκαία με βάση τα επιστημονικά αποτελέσματα μελετών αλλά και σύμφωνα με τα σχέδια διαχείρισης, ζητούμε να προχωρήσει άμεσα η κυβέρνηση στην εφαρμογή ενός προγράμματος προστασίας των υδάτων στη λεκάνη του Πηνειού σε σχέση με τη γεωργία, που ορισμένοι ισχυρίζονται τόσα χρόνια πως επαρκεί για την βιωσιμότητα του θεσσαλικού κάμπου (με τι στοιχεία δεν γνωρίζουμε). Αυτό έτσι κι αλλιώς είναι απαραίτητο να γίνει, είτε μεταφέρουμε νερό από τον Αχελώο είτε όχι, προκειμένου να εξεταστεί στη συνέχεια εάν το ισοζύγιο του υδατικού αποθέματος επαρκεί ή όχι, μόνο με τις παρεμβάσεις αυτές και χωρίς την περαιτέρω μεταφορά υδάτων, όπως ισχυρίζονται ορισμένοι σήμερα χωρίς τα αναγκαία επιστημονικά στοιχεία».
