δημοτικής αρχής, που πραγματοποιήθηκε δίπλα από την ανασυσταθείσα «παραλία Ζάχαρη» στην Αγία Μονή, χώρο παιδικών αναμνήσεων του στιχουργού και πολύ κοντά στην κασαρία του πατέρα Βίρβου.
Η ευκαιρία δόθηκε με την ταφή των οστών των Κώστα Βίρβου στο Α’ Νεκροταφείο Τρικάλων, 6 χρόνια μετά τον θάνατό του, σε μνημείο που ανήγειρε ο Δήμος Τρικκαίων με τη συνεργασία της οικογένειας.
Το πρωί της Κυριακής 27 Ιουνίου 2021 τελέστηκε τρισάγιο και το απόγευμα πραγματοποιήθηκε μια εξαιρετικής έμπνευσης και σύνθεσης συναυλία. Η «παραλία» υπήρχε επί χρόνια στην Αγία Μονή αλλά προσφάτως ο Δήμος την «αποκάλυψε». Μετά τα αντιπλημμυρικά έργα και τον καθαρισμό που πραγματοποίησαν αρχές Ιουνίου – με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος – ο Δήμος και εθελοντές, η παραλία «Ζάχαρη» (και οι διπλανές, «Καφές» και «Αμμος») μπορούσε πλέον να χρησιμοποιηθεί για τον πολιτισμό. Η συναυλία ξεκίνησε με τον χαιρετισμό του Δημάρχου, ο οποίος αναφέρθηκε, τόσο στην «επιστροφή» του Κώστα Βίρβου, όσο και στον νέο αυτόν χώρο, δίπλα σε έναν ποταμό αξίας και ουσίας για τα Τρίκαλα, τον Αγιαμονιώτη.
Από την πλευρά της οικογένειας, παρούσης της συζύγου του Κώστα Βίρβου, κυρίας Καίτης, οι κόρες του συνθέτη, Αναστασία και Μαρία, μίλησαν αμφότερες με πολλή αγάπη, νοσταλγία και ζεστασιά, για τις αναμνήσεις και τον στιχουργό: για την αγάπη του πατέρα τους για τα Τρίκαλα, την ανάδειξη της πόλης με τους Καλδάρα και Τσιτσάνη, την αποτύπωση της ζωής και των ανθρώπινων γεγονότων με την πένα του, τα παιδικά χρόνια. Και, όπως τόνισε η κ. Μαρία Βίρβου, ο λαϊκός ποιητής είχε γράψει σε στίχους, την επιθυμία του να ταφεί στη γενέθλια πόλη. Στίχοι που σκαλίστηκαν στο μνημείο:
«Σαν έρθει η ώρα βάλτε με στο Πρώτο κοιμητήρι, απάγκιο να’ ναι ο Κόζιακας, την Πίνδο ν’ αγναντεύω και το μεσοκαλόκαιρο, που καίει το λιοπύρι, να κάνω μια δρασκελιά και στην Κρανιά να φεύγω».
Ευχαρίστησαν, αμφότερες τον Δήμαρχο Τρικκαίων Δημήτρη Παπαστεργίου, τον Δήμο Τρικκαίων, καθώς και κάθε έναν και μία που συνετέλεσαν στην υλοποίηση της επιθυμίας του στιχουργού.
Η όμορφη μουσική βραδιά ξεκίνησε με δραματοποίηση τραγουδιών από τον ξακουστό «Θεσσαλικό κύκλο», που παρουσίασαν μαθητές/τριες του 20ου Δημοτικού Σχολείου Τρικάλων. Ακολούθησε η απόδοση τραγουδιών σε χορωδιακή μορφή από μαθητές/τριες του Δημοτικού Σχολείου Πηγής, κ.ά.