με κορονοϊό. Ενας μήνας μάχης με έναν από τους πιο ύπουλους εχθρούς που έχει αντιμετωπίσει ποτέ η ανθρωπότητα, ένα μήνα να νιώθει την παγωμένη ανάσα του θανάτου στο πρόσωπό του. «Ημουν μεταξύ ζωής και θανάτου, οι γιατροί είχαν σηκώσει τα χέρια ψηλά και βλέπεις ότι υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που δεν πιστεύουν ότι υπάρχει κορονοϊός. Είναι να απορείς με την τόση ανοησία» λέει στην «Ε» ο Θανάσης Φροξυλιάς, εξιστορώντας την περιπέτειά του που κράτησε ένα μήνα και που ευτυχώς είχε αίσιο τέλος. Ο Θανάσης Φροξυλιάς έφυγε από τη Λάρισα το 2017 για το Λονδίνο όπου δημιούργησε μία μεταφορική εταιρεία. Φέτος την άνοιξη όμως βίωσε τις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής του, νόσησε από Covid-19: «Ξένος μες στους ξένους και με τους δικούς σου ανθρώπους να απαγορεύεται να σε επισκεφτούν. Είσαι σαν ένα τσουβάλι πεταμένο σε μία γωνιά» θα πει αρχίζοντας να μας διηγείται την περιπέτειά του. «Μία συγγενής μου έχει για το παιδάκι της ένα θερμόμετρο από αυτά τα ανέπαφα που τα βάζεις στο μέτωπο, μου το βάζει και βλέπουμε ότι έχω 37,4. Με ρωτάει τι γίνεται, εγώ γελάω και της απαντάω δεν νομίζω... Κάθε μέρα έβαζα θερμόμετρο: Τρίτη τίποτα, Τετάρτη τίποτα, Πέμπτη τίποτα, Παρασκευή τίποτα, Σάββατο 39,5. Τότε είπα ότι κατά πάσα πιθανότητα έχω κορονοϊό. Ειδοποιώ το νοσοκομείο Archway, έρχονται με παίρνουν και βλέπουμε ότι όντως έχω Covid-19. Μου λένε πήγαινε στο σπίτι για να το περάσεις εκεί. Εκείνη την περίοδο στην Αγγλία γινόταν πραγματικά μακελειό. Έκατσα τρεις-τέσσερις μέρες στο σπίτι αλλά η κατάστασή μου επιδεινωνόταν. Πήγα σε ένα άλλο νοσοκομείο στο University College Hospital, με έβαλαν στον θάλαμο αρνητικής πίεσης αλλά και πάλι δεν γινόμουν καλά. Τότε είδα τη γυναίκα μου ντυμένη σαν αστροναύτης να με επισκέπτεται, ενώ απαγορεύονταν οι επισκέψεις. Ε τότε κατάλαβα ότι πρόκειται να με διασωληνώσουν. Με διασωλήνωσαν κι αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι για 29 μέρες» θα μας πει ο Θανάσης Φροξυλιάς. «Δίπλα στην Εντατική ήταν ένας άλλος Ελληνας και μάλιστα 54 χρόνων όσο κι εγώ, δυστυχώς αυτός όμως δεν τα κατάφερε. Δεν είχα κάποιο άλλο υποκείμενο νόσημα. Εγώ νοσηλεύτηκα με καλπάζουσα πνευμονία και στους δύο τους πνεύμονες. Οι πνεύμονές μου όπως είδα μετέπειτα στην ακτινογραφία ήταν κάτασπροι. Παράλληλα ο κορονοϊός με χτύπησε και στα νεφρά τα οποία επανήλθαν ευτυχώς μετά από λίγες μέρες αιμοκάθαρσης και φαρμακευτικής αγωγής. Ευτυχώς η καρδιά μου άντεξε και έτσι άντεξα και εγώ» θα αναφέρει ο κ. Θανάσης ενώ σχηματίζεται ένα πικρό χαμόγελο στα χείλη του. Συνεχίζοντας τη διήγησή του θα μας πει ότι «Μετά από 29 μέρες με αποσωλήνωσαν, φυσικά δεν μπορούσα να μιλήσω και το πιο απλό πράγμα μου φαινόταν βουνό. Εμένα ακόμη τα πνευμόνια μου δεν έχουν επανέλθει εντελώς, έχουν στίγματα, ενώ οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν αν μου αφήσει κάποιο κατάλοιπο. Εχω γενικότερα κάποια επιμέρους θέματα υγείας που οι γιατροί δεν γνωρίζουν από πού προέρχονται». Ζητήσαμε τότε από τον κ. Φροξυλιά να μας πει τη γνώμη του για όσους πιστεύουν ότι δεν υπάρχει κορονοϊός και όλο αυτό είναι συνωμοσία. «Δεν ξέρω αν εθελοτυφλούν, ή αν έχουν τραχανά στο κεφάλι τους. Πρέπει να αρρωστήσουν και να πάθουν ζημιά ανεπανόρθωτη για να το πιστέψουν; Δεν αρρώστησε κάποιος γνωστός τους γιατί πήραμε μέτρα και μπράβο που πάρθηκαν αυτά τα μέτρα. Πριν από λίγες μέρες με ρώτησε ένα παλικάρι αν είμαι σίγουρος ότι αρρώστησα από κορονοϊό. Ε τι να του απαντήσω. Εγώ κόντεψα να πεθάνω από τον κορονοϊό κι αυτός λέει αν είμαι σίγουρος ότι υπάρχει κορονοϊός», ενώ συνεχίζοντας θα ζητήσει απ’ όλους να προσέχουν «Πρέπει όσο μπορούμε να προσέχουμε: μάσκα, αντισηπτικό, απόσταση, και ό,τι άλλο λένε αυτοί που ξέρουν. Είναι άκρως επικίνδυνος ο ιός και οι επιστήμονες δεν τον έχουν χαρτογραφήσει ακόμη. Για παράδειγμα, η γυναίκα μου νόσησε και αυτή με κορονοϊό αλλά ήταν ασυμπτωματική. Οι γιατροί ακόμη δεν έχουν καταλάβει γιατί». Πώς σας αντιμετώπισε μετά την περιπέτειά σας ο κόσμος τον ρωτάμε, για να μας πει γελώντας ότι «Οταν επέστρεψα από την Αγγλία και ενώ είχα αναρρώσει, πήγα στο χωριό μου τα Πλατανούλια. Οι χωριανοί μου είχαν μάθει για την περιπέτεια της υγείας μου και ότι είχα νοσήσει από κορονοϊό. Ε, όταν πήγα για πρώτη φορά στο καφενείο οι χωριανοί έτρεχαν να κρυφτούν, άλλος έφευγε από την πίσω πόρτα κι άλλος από το παράθυρο, λίγοι μόνο ήρθαν και αντάμωσαν. Βέβαια δικαιολογώ την αντίδρασή τους αφού οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν ότι όσοι έχουν νοσήσει για 8 μήνες ούτε κολλάν ούτε μεταδίδουν» λέει μέσα σε τρανταχτά γέλια ο Θανάσης Φροξυλιάς.
Του Θανάση Αραμπατζή
Φωτ. Αλέξανδρος Παπαγεωργίου
