«Το πρόγραμμα είναι πιλοτικό αυτό όμως δεν το καθιστά ελλιπές. Το έχουμε δουλέψει πολύ και θα το βελτιώνουμε καθημερινά. Τίποτα στη ζωή δεν ξεκινά τελειωμένο...» δηλώνει με το γνωστό πάθος που διακρίνει τις δραστηριότητές της, επισημαίνοντας ότι το Υπουργείο και η υφυπουργός κα Δόμνα Μιχαηλίδου βρίσκονται στο πλευρό αυτής της προσπάθειας δίνοντας καθημερινά λύσεις και προοπτικές.
Στο σύντομο χρόνο που βρίσκεται στην προεδρία του Κέντρου και παρά τις τεράστιες δυσκολίες λόγω της πανδημίας, που ήταν φυσικό να επηρεάσει και τη λειτουργία του Κέντρου, η Λαρισαία γιατρός έκανε αισθητή την παρουσία της υλοποιώντας αποτελεσματικά περισσότερες από 15 δράσεις προς όφελος των περιθαλπόμενων και των οικογενειών τους.
• Κυρία Παππά συστήστε μας το Κέντρο Κοινωνικής Πρόνοιας Θεσσαλίας...
- Αυτό μάλλον με δυσκολεύει. Ναι με δυσκολεύει! Και αυτό γιατί είναι ανέφικτο να σας συστήσω το ΚΚΠΠΘ με λίγα λόγια... Θα πρέπει να μιλάμε μέρες ίσως και μήνες...
Παραταύτα οφείλω να σας συστήσω το πρόσωπο του ΚΚΠΠΘ που κανείς έως σήμερα δεν σας σύστησε και που σε εμένα προσωπικά προκαλεί αίσθημα σεβασμού και δέος...
Το αποκαλούμενο σήμερα ως ΚΚΠΠΘ αφορά στην «εφαρμοσμένη μορφή της πρόνοιας» σε όλη τη Θεσσαλία, Λάρισα, Τρίκαλα, Καρδίτσα και Βόλο.
*Το παράρτημα της Καρδίτσας φιλοξενεί σήμερα περίπου 90 ανήλικα παιδιά με ποίκιλες αναπηρίες, πολλά από τα οποία έχουν ενηλικιωθεί, μια και το κέντρο αποτελεί το σπίτι τους για περισσότερα από 30 χρόνια! Τα περισσότερα παιδιά μας εκεί πάσχουν από βαριά σύνδρομα και αναπηρίες. Ο ξενώνας μας στο παράρτημα αυτό αποτελεί προσομοίωση της οικογενειακής ζωής. Τα 15 περίπου παιδιά του ξενώνα αυτού, νιώθουν τη θαλπωρή και απολαμβάνουν την καθημερινότητα του οικογενειακού περιβάλλοντος που τους παρέχει το άριστα εκπαιδευμένο και ευαισθητοποιημένο προσωπικό μας.
*Το παράρτημα των Τρικάλων προσφέρει στέγη, διατροφή, περίθαλψη και φροντίδα σε 80 περίπου κοινωνικοοικονομικά κυρίως ανήμπορους συνάνθρωπους μας. Σε ένα καταπράσινο περιβάλλον με όμορφα διαμορφωμένους χώρους περιπάτου, οι ενήλικες και οι υπερήλικες διαβιούν με ηρεμία και ασφάλεια υπό την επίβλεψη και περίθαλψη του εξειδικευμένου προσωπικού μας.
*Ο Αμπελώνας και η δομή μας εκεί έχει ανοίξει την αγκαλιά του σε 80 ΑμεΑ. Οι νοσηλευτές μας, οι εργοθεραπευτές μας και οι φυσικοθεραπευτές μας με πολλή δοτικότητα και διάθεση, σε άρτια εξοπλισμένους χώρους καθιστούν τους περιθαλπόμενούς μας καθημερινά όλο και πιο λειτουργικούς και σε περιπτώσεις εντάξιμους στην κοινωνία.
*Το Κέντρο μας διοικείται ως επί το πλείστον από τα κεντρικά μας γραφεία στη Γιάννουλη. Σε αυτά τα κτίρια τα οποία αποτελούν ανοιχτού τύπου δομή, φιλοξενούμε τα ανήλικα ΑμεΑ της ημερήσιας φροντίδας που συνήθως είναι βαριά περιστατικά και τα οποία χρήζουν ειδικής φροντίδας, τα εργαστήριά μας - κηροπλαστικής, κηπουρικής, ξυλογλυπτικής και άλλων ποικίλων αντικειμένων, για τα οποία από φέτος τα παιδιά μας θα παραλαμβάνουν και πιστοποιητικά συμμέτοχης και εκμάθησης- καθώς και το τμήμα πρώιμης παιδικής παρέμβασης με κατηρτισμένη επιστημονική ομάδα η οποία διαχειρίζεται εγκαίρως ιδιαίτερες παιδικές συμπεριφορές.
*Η παραθαλάσσια πόλη της περιφέρειάς μας, ο Βόλος, έχει την ευθύνη 20 περίπου παιδιών στο ευρύτερο φάσμα του αυτισμού αλλά και με άλλες αναπηρίες. Η μεγάλη εμπειρία του προσωπικού μας στη διαχείριση του αυτισμού, η προσήλωσή τους και η συχνή επιμόρφωσή τους καθώς και η περισσή αγάπη με την οποία φροντίζουν το κάθε παιδί έχει δημιουργήσει άλλο ένα «οικογενειακό περιβάλλον» μακριά από τον σπίτι.
• Πρόσφατα υιοθετήσατε ένα πρωτοποριακό πρόγραμμα. Ποιος είναι ο σκοπός και ο στόχος της δράσης αυτής;
- Δεν υιοθετήσαμε. Εμπνευστήκαμε! Εμπνευστήκαμε ένα πρόγραμμα το οποίο ξεκινήσαμε να εφαρμόζουμε πιλοτικά για τους πρώτους μήνες της εφαρμογής του και με διάθεση να το φτάσουμε στο σημείο εκείνο που θα εξαλείψουμε την ανάγκη...
Τι εννοώ με αυτό; Θα σας διηγηθώ πώς ξεκίνησε η ιδέα. Πολύ πριν μου ανατεθεί η προεδρία του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας της Περιφέρειας Θεσσαλίας, συζητούσα με πολύ καλή μου φίλη, μητέρα παιδιού με αναπηρία. Το μόνιμο «παράπονό» της ήταν να καταφέρει να βρει τρόπο να απολαύσει λίγες στιγμές ξεκούρασης και ηρεμίας. Στιγμές μόνο θέλω μου έλεγε, στιγμές που να μη χρειάζεται να κάνω κάτι. Στιγμές να πιω με ηρεμία έναν καφέ όπως όλοι οι άνθρωποι απολαμβάνουν καθημερινά... Στιγμές χωρίς άγχος, χωρίς έγνοια, χωρίς φόβο, λίγες στιγμές μοναξιάς...
Ήρθε η θέση αυτή στη ζωή μου και μου χάρισε την ευκαιρία να γνωρίσω αξιολάτρευτα παιδιά με κάθε είδους αναπηρία και αξιοθαύμαστους γονείς με απίστευτη υπομονή. Σε μια από αυτές τις συναντήσεις μου γνώρισα μια μητέρα με παιδί στο φάσμα του αυτισμού, μου μίλησε για στιγματισμό, για περιθωριοποίηση, για πόνο. Μου μίλησε για απουσία προσωπικού χρόνου, για παντελή απουσία από κοινωνικές εκδηλώσεις, για σωματική και ψυχική εξάντληση, για οριακές αντοχές. Χαρακτηριστικά μου ανέφερε: «Δεν έχω δικαίωμα ούτε να αρρωστήσω»...
Εκεί λοιπόν σηματοδοτήθηκε η πυροδότηση της σκέψης για την πραγμάτωση της ιδέας! Ένα μήνα μετά και με τη βοήθεια του προσωπικού μας, αξιοποιώντας εγκαταστάσεις ξεχασμένες και παραμελημένες και διαμορφώνοντας εκεί σε ελάχιστο χρόνο ένα πολύ όμορφο και φιλόξενο χώρο υποδοχής, σχεδιάσαμε με μια ομάδα ειδικών ένα πρόγραμμα βραχείας φιλοξενίας ΑμεΑ.
Ξεκινάμε πιλοτικά, ώστε σταδιακά να μπορέσουμε να εξυπηρετήσουμε περισσότερα παιδιά και για περισσότερο χρονικό διάστημα. Ο στόχος μας προκύπτει από την ανάγκη. Φιλόδοξο ναι, δύσκολο ναι, ακατόρθωτο όχι!
• Σε ποιους απευθύνεται και τι μπορούν να απολαύσουν οι ωφελούμενοι γονείς και τα ΑμεΑ;
- Θέλουμε να βοηθήσουμε κάθε γονιό παιδιού με αναπηρία από κάθε περιοχή της Θεσσαλίας. Το ξεκίνημα θα γίνει στη δομή του Αμπελώνα και φιλοδοξούμε σύντομα να το επεκτείνουμε και στη δομή Βόλου και αργότερα σε όλα τα παραρτήματα. Αρχικά θα φιλοξενήσουμε παιδιά ΑμεΑ σχολικής και μετασχολικής ηλικίας για λίγες μόνο ώρες, όλες τις ημέρες της εβδομάδας, προσφέροντας φύλαξη, δημιουργικό παιχνίδι, ψυχαγωγία και μικρογεύματα. Προκειμένου όλο αυτό να γίνει πράξη έχουμε επιστρατεύσει τη γνώση, τις ικανότητες, την εμπειρία, αλλά κυρίως την περισσή ανάγκη για προσφορά των κοινωνικών μας λειτουργών, των νοσηλευτών, των εργοθεραπευτών, των φυσικοθεραπευτών, των βρεφονηπιοκόμων και των ψυχολόγων του κέντρου μας.
Όσο για τους γονείς θα καταφέρουν επιτέλους να απολαύσουν ξέγνοιαστα λίγες ώρες της καθημερινότητάς τους, για ψώνια στην αγορά, επίσκεψη σε γιατρό, έναν καφέ στην πόλη του καφέ, μια κοινωνική εκδήλωση, γνωρίζοντας ότι το παιδί τους βρίσκεται σε ένα φιλόξενο χώρο στα χεριά ανθρώπων που τη δουλειά τους την κάνουν με αγάπη, ευσυνειδησία και υπευθυνότητα.
Έχουμε ήδη ανεβάσει στο επίσημο site - kkpthessaly.gr - του κέντρου μας όλες τις πληροφορίες. Θα ήταν πολύ ωραίο να μπει ο καθένας να δει λεπτομέρειες τόσο για το συγκεκριμένο πρόγραμμα όσο και για το κέντρο μας γενικότερα. Στο site επίσης οι γονείς θα βρουν την αίτηση που πρέπει να συμπληρώσουν για το παιδί τους όπως και ένα ερωτηματολόγιο που θα μας δώσει σημαντικές πληροφορίες για τις ανάγκες τους. Επιπλέον για όσους γονείς θέλουν μια πιο άμεση ενημέρωση μπορούν να έρθουν από τα γραφεία μας στη Γιάννουλη, να γνωριστούμε από κοντά και να ενημερωθούν με κάθε λεπτομέρεια για το πρόγραμμα.
• Το προσωπικό και οι υλικοτεχνικές υποδομές είναι ικανές να αντεπεξέλθουν σε μία ενδεχόμενη αυξημένη ζήτηση;
- Το πρόγραμμα είναι πιλοτικό αυτό όμως δεν το καθιστά ελλιπές. Το έχουμε δουλέψει πολύ και θα το βελτιώνουμε καθημερινά. Τίποτα στη ζωή δεν ξεκινά τελειωμένο! Όσο προκύπτουν προβλήματα εμείς θα δίνουμε λύσεις. Τη δεδομένη στιγμή τόσο υλικοτεχνικά όσο και από άποψη προσωπικού είμαστε σε πολύ καλό επίπεδο. Βλέπουμε το μέλλον δημιουργικά και οπτιμιστικά. Θα μπορούσαμε ίσως και εμείς να πούμε ότι το εγχείρημα είναι δύσκολο, έχει πολλές απαιτήσεις, χρειάζεται προσωπικό και πολλή δουλειά, όπως ίσως έχει ειπωθεί στο παρελθόν κατ’ επανάληψη. Εμείς δεν επιλέγουμε να πούμε αυτό. Εμείς λέμε ότι έχουμε δρόμο μπροστά. Αλλά θέλουμε να τον περπατήσουμε και θέλουμε να τον περπατήσουμε χέρι χέρι με τα παιδιά, μαζί να χτίσουμε συμπεριφορές εμπιστοσύνης και να προσφέρουμε χαρά.
Το Υπουργείο και η υφυπουργός κα Δόμνα Μιχαηλίδου είναι στο πλευρό μας, να συνοδεύει ανησυχίες και προτάσεις κάθε μέρα κάθε στιγμή δίνοντας λύσεις και προοπτικές. Δεν είμαστε μόνοι και κανείς μόνος δεν πάει πολύ μακριά κι αν τελικά πάει μένει μόνος. Δεν ωφελεί και δεν ωφελείται κάνεις από αυτό. Επιλέγουμε να δουλεύουμε ομαδικά, να ενώνουμε δυνάμεις και γνώση. Και έως σήμερα κάνοντας τον απολογισμό μας 6 μήνες μετά διαπιστώνουμε ότι νικήσαμε το κακό! Ξεβαλτώσαμε σκέψεις και όνειρα, δώσαμε ομορφιά στην καθημερινότητα των ωφελούμενων μας και δύναμη στους εργαζομένους μας.
• Κυρία Παππά έχετε αναλάβει πρόσφατα ως πρόεδρος του ΚΚΠΠ Θεσσαλίας και σε σύντομο χρονικό διάστημα επιδείξατε έντονη δραστηριότητα. Ποια είναι η φιλοσοφία σας στην άσκηση των αρμοδιοτήτων σας;
- Ναι αλήθεια είναι. Ανέλαβα 13 Ιανουαρίου. Το 13 σημειωτέον είναι ο αγαπημένος μου αριθμός. Δεν πρόλαβα να γνωρίσω όλους τους εργαζομένους σε όλα τα παραρτήματα, να δω η ίδια ανάγκες και να καταγράψω ελλείψεις, προβλήματα και επιθυμίες, δεν πρόλαβα καλά καλά να σχεδιάσω και να αποτυπώσω τις σκέψεις μου.
Δεν πρόλαβα να ευχαριστήσω όλους τους εργαζόμενους για όσα προσέφεραν στην πρόνοια πριν τους γνωρίσω, γιατί η πρόνοια είναι μέλημα και τροφοδοτείται μόνο από αγάπη και δύναμη ψυχής ...και ήρθε η «covid εποχή» και έφερε τροποποιήσεις, ανασχεδιασμούς, εγρήγορση, πανικό και φόβο.
Προστέθηκαν λοιπόν στην καθημερινότητα του κέντρου μας στοιχεία που μας έθεσαν άλλους στόχους, άλλες προτεραιότητες.
Δεν πτοηθήκαμε. Αντιθέτως δρομολογήσαμε και πραγματοποιήσαμε με αποτελεσματικότητα και ευρεία αποδοχή περισσότερες από 15 δράσεις προς όφελος των περιθαλπομένων μας και των οικογενειών τους. Δράσεις που βοήθησαν στην αντιμετώπιση της δύσκολης καθημερινότητας με ασφάλεια. Και το αποτέλεσμα; Δεν εμφανίστηκε στις δομές μας ούτε ένα επιβεβαιωμένο κρούσμα. Άθλος! Αν σκεφτεί κάνεις τη δυσκολία του να μεταφέρεις οδηγίες σε παιδιά με αναπηρία, να φροντίσεις υπερήλικες τηρώντας όλα τα μέτρα ασφάλειας... Γεγονός που ακόμη και η αρχή διαφάνειας μετά από εξονυχιστικούς ελέγχους στις δομές μας επιβράβευσε.
Αν με ρωτάτε όμως πώς βλέπω την πρόνοια στη Θεσσαλία... Πολύ απλά σας απαντώ ότι τη βλέπω μέσα από τα ματιά των ΑμεΑ και μέσα από τα χείλη των δικών τους ανθρώπων.
Συνέντευξη στον Δημ. Κατσανάκη
