να έχουμε και να παρέχουμε όλοι». Αυτήν την απάντηση δίνει ο αντιδήμαρχος Αγιάς Νίκος Ντάγκας, με αφορμή αντιδράσεις ιδιοκτητών διαμερισμάτων στο «κτίριο των Ηλεκτρολόγων» στη Βελίκα, στο ενδεχόμενο απαλλοτρίωσής του, καθόσον, με βάση το ρυμοτομικό σχέδιο του οικισμού, έχει χαρακτηριστεί από το 1999, ως κοινόχρηστος χώρος στον οποίο προβλέπεται η δημιουργία πάρκου.
Το θέμα αναθερμάνθηκε πρόσφατα. Η ανάρτηση μάλιστα ενός πανό στην είσοδο του κτιρίου, αναδεικνύει με σαφήνεια το ζήτημα. Το αναρτηθέν μήνυμα έχει ως εξής: «Κάνουμε γνωστό σε όλους και ιδιαίτερα στους καταστηματάρχες ότι ο Δήμος Αγιάς επιδιώκει την κατεδάφιση του κτιρίου...». Με υπογραφή της Διαχειριστικής Επιτροπής των 120 οικογενειών –ιδιοκτητών διαμερισμάτων, η οποία αναγγέλλει πως θα προβεί σε «μπαράζ κινητοποιήσεων, επιδιώκοντας κοινωνικές συμμαχίες».
Το θέμα της απαλλοτρίωσης του κτιρίου μένει στάσιμο εδώ και 20 χρόνια, ενώ στο μεσοδιάστημα έχουν κατατεθεί πάνω από 300 ενστάσεις ιδιοκτητών, στην Περιφέρεια Θεσσαλίας, ζητώντας την άρση της απαλλοτρίωσης και την τροποποίηση του πολεοδομικού σχεδίου.
Σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα, οι ιδιοκτήτες των διαμερισμάτων δεν μπορούν να προχωρήσουν σε μεταβιβάσεις των ακινήτων τους, αλλά ούτε και να τα πουλήσουν.
Σύμφωνα με τον αντιδήμαρχο κ. Ντάγκα, ο δήμαρχος Αγιάς Αντώνης Γκουντάρας καθώς και στελέχη της Τεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου Αγιάς, έχουν συναντηθεί πολλές φορές με εκπροσώπους των ιδιοκτητών του κτιρίου Ηλεκτρολόγων και έχουν προτείνει «βιώσιμες λύσεις».
Πρόσφατα ιδιοκτήτες διαμερισμάτων του κτιρίου κατέθεσαν στον Δήμο Αγιάς, σχετική αίτηση για την άρση της ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης, στην οποία η Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών, Πολεοδομίας και Περιβάλλοντος απαντά μεταξύ άλλων τα εξής: «Βάσει των στοιχείων της πολεοδομικής μελέτης το εν λόγω ακίνητο έχει κτηματολογικό αριθμό 0107007 και εντοπίζεται εντός του Ο.Τ. 86 με χαρακτηρισμό ΠΑΡΚΟ - ΚΧ του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου Βελίκας και εντάχθηκε στο σχέδιο πόλης με το από 17-11-1999 Π.Δ. (ΦΕΚ 898/Δ/15-12-1999). Είναι δε παραρεμάτια έκταση και εμπίπτει εντός της ζώνης των 500 μ. από την ακτή.
Το Ο.Τ. 86-ΠΑΡΚΟ Κ.Χ. μαζί με το Ο.Τ. 85-ΠΑΡΚΟ Κ.Χ. αποτελεί ενιαίο ευμεγέθη κοινόχρηστο χώρο- πάρκο, που καταλαμβάνει όλη την έκταση εκατέρωθεν του ρέματος, που διαπερνά τον οικισμό, και ως εκ τούτου εξυπηρετεί το σύνολο του οικισμού και όχι την συγκεκριμένη γειτονιά.
Όσον αφορά την πράξη εφαρμογής, αυτή βρίσκεται στο τελικό στάδιο, δηλαδή έχει ολοκληρωθεί η 2η ανάρτηση των στοιχείων της 1/2014 Π.Ε. και βρίσκεται στο στάδιο της εξέτασης των ενστάσεων.
Η πρώτη ανάρτηση της πράξης εφαρμογής πραγματοποιήθηκε στις αρχές του έτους 2011, κατά την οποία υποβλήθηκαν 297 ενστάσεις και 463 νέες δηλώσεις ιδιοκτησίας. Στη συνέχεια εκδόθηκε η 6098/2011/7.9.2012 απόφαση του περιφερειάρχη Θεσσαλίας με την οποία αφού κρίθηκαν οι ενστάσεις δόθηκε εντολή για ανασύνταξη. Εκ των 297 ενστάσεων έγιναν δεκτές ή εν μέρει δεκτές 135 και οι υπόλοιπες 162 απορρίφθηκαν.
Στη συνέχεια αφού ανασυντάχθηκε η μελέτη υποβλήθηκε για ανάρτηση τον Οκτώβριο του 2013 η οποία έλαβε αριθμό πράξης 1/2014, αναρτήθηκε και υποβλήθηκαν 124 ενστάσεις (ουσιαστικά 100 διότι μερικές ήταν ίδιες) και 61 δηλώσεις. Εκ των 124 ενστάσεων έγιναν δεκτές ή εν μέρει δεκτές 41 και οι υπόλοιπες 83 απορρίφθηκαν. Η κρίση των ενστάσεων ολοκληρώθηκε στις 7/2/2019.
Η δεύτερη ανάρτηση της 1/2014 πραγματοποιήθηκε από τον Νοέμβριο του 2019 μέχρι τον Φεβρουάριο του 2020 και βρισκόμαστε στη διαδικασία επεξεργασίας των 72 νέων ενστάσεων και 207 δηλώσεων.
Τέλος καίτοι ο συγκεκριμένος χώρος κρίνεται πολεοδομικά απαραίτητος για την οργάνωση του οικισμού – αποτελεί πνεύμονα ζωής για όλο τον οικισμό- δεν έχει προβλεφθεί η ένταξή του σε χρηματοδότηση διότι υπάρχει η εκτίμηση ότι μετά την κύρωση της Πράξης Εφαρμογής θα ξεκινήσει η διαδικασία είσπραξης εισφοράς χρήματος και θα υπάρχει η δυνατότητα απόδοσης των απαραίτητων αποζημιώσεων για την αποδέσμευση των κοινόχρηστων χώρων του σχεδίου πόλης.
Κατ’ εφαρμογή της παρ. 2 του άρθρου 3 του Ν. 4315/14 η οποία τροποποίησε το άρθρο 32 του Ν. 4067/12 η Διοίκηση κρίνει το αυτοδίκαιο της άρσης απαλλοτρίωσης χωρίς να απαιτείται δικαστική απόφαση όταν συντρέχουν σωρευτικά οι κάτωθι τρεις προϋποθέσεις:
1 . Βάσει της παρ. 1 του άρθρου 32 Ν. 4067/2012 απαιτείται να έχει παρέλθει δεκαπενταετία από την έγκριση του ρυμοτομικού σχεδίου με το οποίο επιβλήθηκε για πρώτη φορά απαλλοτρίωση ή δέσμευση του ακινήτου ή έχει παρέλθει πενταετία από την κύρωση της σχετικής πράξης εφαρμογής ή της πράξης αναλογισμού.
2. Βάσει της παρ 8 του άρθρου 32 Ν. 4067/2012 απαιτείται να έχει υποβληθεί αίτημα τροποποίησης του σχεδίου προκειμένου το ακίνητο να καταστεί οικοδομήσιμο εκ μέρους του ιδιοκτήτη ή της πλειοψηφίας του 66% των συνιδιοκτητών προς τον οικείο Δήμο ή τον κατά περίπτωση αρμόδιο για την απαλλοτρίωση φορέα.
Και τέλος 3. βάσει της παρ.15 του άρθρου 32 Ν. 4067/2012 το ανωτέρω αίτημα τροποποίησης ρυμοτομικού σχεδίου εξετάζεται εφόσον έχει υπάρξει κυρωμένη πράξη εφαρμογής με καθορισμένο τον υπό απαλλοτρίωση χώρο που δεσμεύτηκε επιπλέον της προαπαιτούμενης εισφοράς σε γη.
Έπεται εκ των ανωτέρω ότι δεν συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις περί αυτοδίκαιης άρσης της απαλλοτρίωσης σχετικά με το ανωτέρω αναφερόμενο ακίνητο.
Τέλος επισημαίνουμε ότι σε περίπτωση που κριθεί ότι συντρέχουν οι απαραίτητες προϋποθέσεις άρσης ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης ή ρυμοτομικού βάρους που αφορά συγκεκριμένο ακίνητο (είτε κατόπιν αιτήματος του ενδιαφερομένου ιδιοκτήτη προς τη Διοίκηση είτε κατόπιν εκδόσεως δικαστικής αποφάσεως) δεν καθίσταται τούτο αυτομάτως οικοδομήσιμο απαιτείται επιπλέον τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου. Επομένως μετά την άρση της ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης η Διοίκηση προβαίνει σε τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου ρυθμίζοντας εκ νέου το πολεοδομικό καθεστώς του συγκεκριμένου ακινήτου. Έως ότου επιτευχθεί η ρύθμιση τούτη το ακίνητο παραμένει πολεοδομικά αρρύθμιστο.
Η τροποποίηση δε ρυμοτομικού σχεδίου σε κάθε περίπτωση υπαγορεύεται εφόσον τηρούνται συγκεκριμένες προϋποθέσεις ως αυτές ορίζονται στο νόμο. Γενικά για την τροποποίηση ρυμοτομικών σχεδίων ισχύουν οι κάτωθι κατευθυντήριες γραμμές:
Η τροποποίηση δεν υπαγορεύεται από ιδιωτικά συμφέροντα.
Η τροποποίηση θα πρέπει να δικαιολογείται από κάποια κοινή ανάγκη και να εξυπηρετεί κοινή ωφέλεια.
Σε κάθε περίπτωση η τροποποίηση θα πρέπει να είναι σύμφωνη με όλες τις προστατευτικές διατάξεις για το περιβάλλον ιδιαίτερα αυτές που αφορούν τις αρχαιότητες, τον αιγιαλό, την παραλία, τα δάση τους προστατευόμενους φυσικούς σχηματισμούς κ.λπ.
Επομένως καθίσταται σαφές ότι η ρύθμιση του πολεοδομικού καθεστώτος ενός ακινήτου ως απόρροια της άρσης απαλλοτρίωσης που του έχει επιβληθεί και της επακολουθησάσης τροποποιήσεως ρυμοτομικού σχεδίου δεν είναι βέβαιο ότι θα το καταστήσει άνευ ετέρου οικοδομήσιμο».
Της Λένας Κισσάβου
