ΑΘΗΝΑ
Αισιόδοξος ότι η κυβέρνηση θα ξεπεράσει τον σκόπελο των διαπραγματεύσεων με τους πιστωτές εμφανίζεται ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος και προσθέτει ότι «στην διαπραγμάτευση θα υπάρχουν και νίκες και ήττες».
Μιλώντας στην Καθημερινή της Κυριακής, επιβεβαιώνει ότι οι θεσμοί ζητούν πρόσθετα μέτρα για την τριετία 2016-2018.
Για το ασφαλιστικό αναφέρει: «Υπάρχουν στρεβλώσεις που πρέπει να διορθωθούν, ειδικές περιπτώσεις που πρέπει να επανεξεταστούν και το ασφαλιστικό σύστημα να καταστεί βιώσιμο μεσοπρόθεσμα.
» Η στρατηγική που θα παρουσιάσει η κυβέρνηση οφείλει να απαντήσει και στα δύο σκέλη -των στρεβλώσεων και της βιωσιμότητας-, που όμως και τα δύο είναι αποτέλεσμα πολιτικών δεκαετιών».
Όσον αφορά την ενδεχόμενη αποχώρηση του ΔΝΤ από το πρόγραμμα ο κ. Τσακαλώτος υπογραμμίζει ότι «η διαμάχη υπερβαίνει το ελληνικό ζήτημα».
Σημειώνει ότι το ΔΝΤ από τη μία έχει πολύ σκληρές νεοφιλελεύθερες θέσεις για τα οικονομικά και κοινωνικά ζητήματα, οπότε δύσκολα θα μπορούσε να είναι σύμμαχος μίας αριστερής κυβέρνησης, και από την άλλη πιέζει τους ευρωπαίους για μία ευνοϊκή λύση για το χρέος.
Αντιστρόφως οι ευρωπαίοι κατανοούν κάπως καλύτερα τα ευαίσθητα κοινωνικά ζητήματα, αδυνατούν όμως να κατανοήσουν το θέμα του χρέους ως υπερεθνικό πρόβλημα.
ΟΙ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ
Το στοίχημα για την κυβέρνηση δεν είναι η μη εφαρμογή της συμφωνίας, αλλά η ενσωμάτωσή της σε ένα πρόγραμμα που θα έχει ως προτεραιότητα την ανακούφιση όσων επλήγησαν περισσότερο στα χρόνια της κρίσης, τονίζει ακόμη ο υπουργός Οικονομικών.
Στη συνέντευξή του -λίγες μέρες πριν από την πρώτη αξιολόγηση από τους θεσμούς- ο υπουργός Οικονομικών αναγνωρίζει ότι στο ασφαλιστικό υπάρχουν στρεβλώσεις που πρέπει να διορθωθούν. Ερωτηθείς για το ενδεχόμενο αύξησης των ασφαλιστικών εισφορών ή της επιβολής τέλους στις τραπεζικές συναλλαγές, δηλώνει ότι η κυβέρνηση εξετάζει πολλά εναλλακτικά σενάρια, ενώ αρνείται να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει οτιδήποτε.
Αναφερόμενος στην προσέλκυση επενδύσεων και το πρόγραμμα της κυβέρνησης διευκρινίζει πως η ελληνική κυβέρνηση δουλεύει σε τρία επίπεδα: τη δημιουργία αναπτυξιακών θεσμών με το νέο αναπτυξιακό νόμο, την επενδυτική τράπεζα και το αναπτυξιακό ταμείο επενδύσεων και ιδιωτικοποιήσεων, ενώ παρατηρεί πως «σπάνια στην παγκόσμια οικονομική ιστορία έχουν "οδηγήσει" οι ιδιωτικές επενδύσεις την έξοδο από μια μεγάλη ύφεση».
Η διεύρυνση της φορολογικής βάσης παραμένει το μεγάλο στοίχημα της Αριστεράς επισημαίνει, σχολιάζοντας πως η φορολόγηση δεν πλήττει την ανταγωνιστικότητα, αν έχεις ένα βιώσιμο παραγωγικό πρότυπο.
