«Αν η κυβέρνηση δεν έχει πρόγραμμα, αν νιώθει αδύναμη, αν νιώθει ότι τρέμουν τα πόδια της απέναντι στα προβλήματα, αν φοβάται, ας πάει σε εκλογές». Αυτό απάντησε ο Σταύρος Θεοδωράκης, μιλώντας, το πρωί της Τρίτης στο Ράδιο Γάμμα της Πάτρας και τον δημοσιογράφο Μιχάλη Μπαϊρακτάρη, ερωτηθείς σχετικά με τη διγλωσσία της κυβέρνησης ως προς το δημοψήφισμα. Ο επικεφαλής του Ποταμιού έκανε λόγο για επιστροφή της Ελλάδας «στις μαύρες ρίζες του παλαιοκομματικού κράτους» και σημείωσε πως «στην Ευρώπη νικάς μόνο αν έχεις σχέδιο και μελετημένες κινήσεις». Κατηγόρησε παράλληλα την κυβέρνηση ότι επί 100 ημέρες «κάνει βόλτα τις απόψεις του Ποταμιού, για να καταλήξει σήμερα σ’ αυτές». Ο κ. Θεοδωράκης εκτίμησε ότι η συμφωνία που θα φέρει η κυβέρνηση θα είναι πολύ χειρότερη από αυτή που θα μπορούσε να έχει επιτύχει, αν ακολουθούσε από την αρχή τις προτάσεις του Ποταμιού, τις οποίες έλεγε πριν τις εκλογές πως δεν συζητάει.
Απαντώντας στις ερωτήσεις του δημοσιογράφου, ο Σταύρος Θεοδωράκης είπε:
Για τις διαπραγματεύσεις
Αυτό που εμείς επίμονα λέγαμε είναι πως αυτή η χώρα έχει ανάγκη από μια έντιμη γρήγορη συμφωνία. Στην Οικονομία παίζει σημαντικό ρόλο ο χρόνος. Κάποια λεφτά που μπορεί να σού είναι χρήσιμα σήμερα μετά από λίγο καιρό -αν έχεις καταρρεύσει εντελώς- μπορεί να μη βοηθήσουν σε τίποτα. Φοβάμαι ότι είμαστε σε αυτό το σημείο. Έπρεπε για μερικά πράγματα να έχουν παρθεί αποφάσεις πολύ πιο νωρίς.
Και κάποια στιγμή πρέπει να κάνουμε τον απολογισμό. ‘Όταν η κυβέρνηση φέρει τη συμφωνία, πρέπει μετά να μας εξηγήσει γιατί έπρεπε να περιμένουμε 100 ημέρες για αυτή τη συμφωνία. Γιατί εγώ δε βλέπω τίποτα πρωτότυπο σε αυτό που πάει να κάνει. Δε βλέπω κάτι ρηξικέλευθο, έξω από αυτά που μπορεί κάποιος να φανταστεί. Είναι οι παλιές γνωστές συζητήσεις… 100 μέρες για αυτές τις παλιές γνωστές συζητήσεις;
Μήπως φταίμε εμείς; Μήπως φταίμε γιατί δεν είχαμε μελετήσει και σχεδιάσει τις παρεμβάσεις μας στο ευρωπαϊκό τοπίο; Όποιος έχεις μια σχέση με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς αντιλαμβάνεται ότι μόνο με έναν τρόπο νικάς εκεί: ούτε με ύφος ούτε με παρακαλετά, ούτε με τσαμπουκάδες. Νικάς μόνο αν έχεις σχέδιο και μελετημένες κινήσεις…
Για το κομματικό κράτος του ΣΥΡΙΖΑ
Επιστρέφουμε στις χειρότερες ημέρες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Ο λαός που ψήφισε τον ΣΥΡΙΖΑ δεν ψήφισε την επαναφορά του κομματικού κράτους. Τώρα βλέπουμε ότι επιστρέφει μετά βαΐων και κλάδων η λογική «το καλό κράτος, είναι το κομματικό κράτος».
Το έκαναν στην Παιδεία, το ίδιο θέλουν να κάνουν τώρα και με την Υγεία. Είδατε τι στέλεχος προωθούσαν για τον ΕΦΕΤ; Προωθούσαν μία κυρία η οποία σε άρθρο της έγραψε ότι οι ψεκασμοί έχουν μειωθεί λόγω της εθνικής κυβέρνησης. Την κυρία αυτή πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ, στο πλαίσιο ανταλλαγής με τους ΑΝΕΛ. Αυτό δείχνει την προχειρότητα με την οποία αντιμετωπίζεται ο κρατικός μηχανισμός.
Για τις «κόκκινες» γραμμές
Είδα σήμερα στις εφημερίδες ότι η κυβέρνηση σκέφτεται πως όντως πρέπει να προχωρήσουμε με την Cosco στο λιμάνι, ότι όντως πρέπει να προχωρήσουμε με τα αεροδρόμια, ότι πρέπει μάλλον να συζητήσουμε για την υπόθεση του Ελληνικού. Συγγνώμη, αλλά εμείς αυτά τα πράγματα τα είχαμε ξεκαθαρίσει προεκλογικά. Είναι δυνατόν να χρειάζεσαι 100 ημέρες για να πεις ότι κάποιες επενδύσεις στην Ελλάδα πρέπει να γίνουν; Δηλαδή Γιατί μπαίνεις στην πολιτική; Για τις παρελάσεις και τις παράτες; Δεν μπαίνεις αφού έχεις αποφασίσει πώς θα ξαναχτίσεις αυτό τον τόπο; Πρέπει οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ να κοιτάξουν αυστηρά προς τους υπουργούς και τους κυβερνητικούς βουλευτές και να τους διαβιβάσουν το μήνυμα. Και το μήνυμα είναι ένα: ότι αυτή η χώρα δεν μπορεί να ζει γονατισμένη, δεν μπορεί να ζει με δανεικά, δεν μπορεί να ζει άλλο με λιτότητα. Για να τα ξεπεράσουμε όλα αυτά χρειάζονται επενδύσεις. Χρειάζεται να καθαρίσουμε το τοπίο, να παραμερίσουμε τα ταπεινά συμφέροντα -είτε είναι από συντεχνίες, είτε από κάποιους ολιγάρχες- και να μπούμε σε μια πορεία ανάπτυξης. Είναι τόσο απλό. Θα μου πεις δεν το βλέπουν; Φοβάμαι ότι δεν το βλέπουν. Γιατί έχουν συνέχεια στραμμένο το βλέμμα τους προς τις συνιστώσες και προς τους κομματικούς τους φίλους. Αν αυτό που σε νοιάζει είναι να είναι ικανοποιημένος ο τάδε συνδικαλιστής που σε στήριξε ή ο τάδε κομματικός φίλος στην τάδε δημόσια υπηρεσία, φοβάμαι ότι δεν νοιάζεσαι για το δημόσιο συμφέρον, νοιάζεσαι μόνο για το στενό κομματικό συμφέρον.
Για τη μεταστροφή της κυβέρνησης ως προς το δημοψήφισμα
Είναι απλό. Πρόκειται για μια παρέα ανθρώπων χωρίς απόψεις. Εμείς είπαμε από την αρχή ότι το δημοψήφισμα είναι ντροπή. Είναι η επιλογή των δειλών. Και μας είπαν «Όχι», είναι το δικαίωμα του λαού και ίσως το προωθήσουμε.
Και τώρα λένε ότι δεν χρειάζεται να κάνουμε δημοψήφισμα γιατί έχουμε καινούρια κυβέρνηση. Τι ακριβώς ισχύει. Αυτά που λέει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος τη Δευτέρα ή αυτά που λέει την Τετάρτη; Οι δικές μας θέσεις είναι στέρεες. Αυτή η κυβέρνηση έχει νωπή λαϊκή εντολή. Έχει πρόγραμμα; Ας προχωρήσει. Αν δεν έχει πρόγραμμα, αν νιώθει αδύναμη, αν νιώθει ότι τρέμουν τα πόδια της απέναντι στα προβλήματα, αν φοβάται να λύσει τα προβλήματα του τόπου ας πάει σε εκλογές. Εμείς δεν θέλουμε εκλογές. Αλλά αν νιώθει ότι δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στα προβλήματα της κοινωνίας ας το κάνει. Δηλαδή στο δημοψήφισμα τι θα πούμε; Θα βάλουμε σε δημοψήφισμα τις απαιτήσεις μας από την Ευρώπη; Το δημοψήφισμα μπορεί να είναι ταφόπλακα των διεκδικήσεων της Ελλάδας από την Ευρώπη. Διότι μετά μπορεί να πουν οι Βούλγαροι ή οι Φιλανδοί και οι Γερμανοί: «εμείς θα κάνουμε δημοψήφισμα γι’ αυτά που ζητάει η Ελλάδα». Είναι άφρονες και επιπόλαιοι αυτοί που προτείνουν λύσεις, οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν σε αδιέξοδο την ευρωπαϊκή πολιτική της χώρας.
Για τη διγλωσσία της κυβέρνησης
Το πρωί διαρρέουμε για ρήξη, το απόγευμα είμαστε ευχαριστημένοι για τη συμφωνία. Το επόμενο πρωί ευχαριστούμε τη Μέρκελ για τη βοήθεια της -αυτές είναι οι διαρροές της κυβέρνησης– και την επόμενη στιγμή λέμε ότι αντιδρούν οι συντηρητικοί κύκλοι της Ευρώπης. Τι απο όλα αυτά συμβαίνει; Υπάρχει νομίζω ένα δομικό πρόβλημα στην κυβέρνηση. Ήταν εντελώς απροετοίμαστη για αυτό που ζητούσε. Γιατί εδώ είναι το ζήτημα. Δεν πήγε ο ελληνικός λαός και είπε άντε να κάνουμε εκλογές, άντε να ανεβάσουμε μια καινούργια κατάσταση σήμερα. Ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που απαιτούσε εδώ και τώρα αλλαγή. Όταν απαιτείς εδώ και τώρα αλλαγή χρειάζεται να είσαι προετοιμασμένος, χρειάζεται να έχεις πει κάποια πράγματα με ένα επιτελείο, να έχεις σχεδιάσει. Εδώ βλέπουμε ότι πάμε σε μια συνεχή «πήγαινε – έλα» στάση, η οποία μαρτύρα ότι δεν υπάρχει δυστυχώς κανένα σχέδιο.
