Αθήνα
«Μετά την ιστορική πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές αυτό που χρειαζόμαστε δεν είναι ένα άνοιγμα στην Κεντροαριστερά οποιασδήποτε μορφής και παραλλαγής αλλά μια δεύτερη ριζοσπαστικοποίηση, μια αριστερή αντεπίθεση και ένα νέο μεγάλο άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία και τα προβλήματα της» δήλωσε ο Παναγιώτης Λαφαζάνης κατά την ομιλία του την Κυριακή στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ.
Όπως είπε ο κ. Λαφαζάνης, απαντώντας στην τοποθέτηση του Αλέξη Τσίπρα για την πολιτική των συμμαχιών του κόμματος, «ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν πρέπει να επιχειρήσει συνεργασίες συνολικά ή επιλεκτικά με κεντροαριστερές δυνάμεις αλλά αντίθετα να ανοίξει ισχυρό μέτωπο απέναντι τους με στόχο τη συρρίκνωσή τους και τη ριζοσπαστικοποίηση της κοινωνικής βάσης τους».
Ειδικότερα, ο ΣΥΡΙΖΑ «πρέπει να αποκλείσει ρητά κάθε μορφής συνεργασία με δυνάμεις και πρόσωπα που ψήφισαν, στήριξαν και εφάρμοσαν στη Βουλή, από κυβερνητικές θέσεις ή από θέσεις ευθύνης, νεοφιλελεύθερες και κυρίως μνημονιακές πολιτικές που κατέστρεψαν τη χώρα» όπως τόνισε.
Κατά τον κ. Λαφαζάνη η Κεντροαριστερά σε όλες τις εκδοχές της «δεν είναι, στην πραγματικότητα, τίποτα άλλο παρά η άλλη όψη της μεταλλαγμένης νεοφιλελεύθερης σοσιαλδημοκρατίας» και «υπήρξε το κύριο πολιτικό όχημα για τη νεοφιλελεύθερη μετάλλαξη της χώρας μας και της Ευρώπης τις τελευταίες δεκαετίες.»
«Είναι η κατεξοχήν παράταξη που έφερε το μνημόνιο στην Ελλάδα και είναι ο κατεξοχήν χώρος σε όλες τις ποικίλες παραλλαγές του που στηρίζει, εφαρμόζει, ανέχεται και συγκαλύπτει, συχνά με προοδευτικό προσωπείο, τις μνημονιακές πολιτικές στη χώρα μας» όπως είπε.
Η εναντίωση του ΣΥΡΙΖΑ προς την Κεντροαριστερά, κατά την Αριστερή Πλατφόρμα, «καθόλου δεν σημαίνει ότι περιορίζει τις προσπάθειες για πολιτικές συνεργασίες μόνο στο χώρο της Αριστεράς και ειδικότερα με το ΚΚΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ».
Αντίθετα, ο ΣΥΡΙΖΑ «θα πρέπει όχι μόνο να είναι ανοικτός αλλά και να επιδιώκει διαφοροποιήσεις και συνεργασίες με ενδεχόμενες δυνάμεις και πρόσωπα που προέρχονται από το σοσιαλδημοκρατικό χώρο και ευρύτερα, οι οποίες δεν έχουν εμπλακεί με ευθύνες στην εφαρμογή νεοφιλελεύθερων μνημονιακών επιλογών και οι οποίες ριζοσπαστικοποιούνται, δοκιμάζονται σε πρωτοβουλίες, κοινούς αγώνες και θέσεις και μετατοπίζονται προς τα αριστερά πέραν από Κεντροαριστεροδεξιές αυταπάτες».
Τοποθετήσεις στελεχών
Ο Θοδωρής Δρίτσας υποστήριξε ότι «θα είναι λάθος να αφήσει ο ΣΥΡΙΖΑ στον Σαμαρά την πρωτοβουλία των κινήσεων στο θέμα εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας» αλλά τόνισε ότι προέχει η επαφή του ΣΥΡΙΖΑ με την κοινωνία και η οργάνωση των δυνάμεών του προς αυτή την κατεύθυνση.
Εκλογή ολιγομελούς Πολιτικής Γραμματείας με τη συμμετοχή όλων των βασικών στελεχών που οφείλουν να αναλάβουν την ευθύνη της ηγεσίας του κόμματος και την μετατροπή της Γραμματείας σε ένα ενιαίο πολιτικό κέντρο, όπου θα χαράσσεται πολιτική, πρότεινε στην ομιλία του ο Ανδρέας Καρίτζης.
Η Σόφη Παπαδόγιαννη έθεσε το ερώτημα αν, παρά την εκλογική του νίκη, ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να φέρει την πολιτική ανατροπή. «Η απάντηση, είναι, ότι δεν μπορούμε μόνο. Πρέπει να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για να πείσουμε όσους δεν έχουμε πείσει μέχρι τώρα, και με εφαλτήριο αυτό το ποσοστό να επεξεργαστούμε ένα σχέδιο παρέμβασης για να κάνουμε ένα νέο άνοιγμα στην κοινωνία» είπε, εκτιμώντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στέλνει λάθος μήνυμα στην κοινωνία, υποστηρίζοντας ότι τα ποσοστά του έχουν πιάσει ταβάνι.
ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΗΓΕΣΙΑ
Κριτική στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ άσκησαν στελέχη του κόμματος στη διάρκεια της συνεδρίασης της ΚΕ .
Ο Γιάννης Μηλιός, στην ομιλία του, απέρριψε κάθε συζήτηση για προσέγγιση με «το μνημονιακό κέντρο» ενώ άφησε να εννοηθεί ότι θα καταψηφίσει την εισήγηση της ΠΓ γιατί «δεν αντιστοιχεί στο γενικότερο μήνυμα που εκπέμπουμε προς την κοινωνία».
Ο κ. Μηλιός τάχθηκε υπέρ της επιδίωξης αυτοδυναμίας, με το σκεπτικό ότι «μόνο έτσι θα μπορέσουμε να εφαρμόσουμε το πρόγραμμά μας». Πρόσθεσε ότι στον πολιτικό λόγο του ΣΥΡΙΖΑ έχει παρεισφρήσει μια αμφισημία για την «ανάγκη για ευρύτερες συμμαχίες» κάτι που, όπως είπε, μπορεί να αποβεί μοιραίο για το κόμμα.
Ο κ. Γολέμης στην ομιλία του αναφέρθηκε με ιδιαίτερα αυστηρή γλώσσα στα όσα έγιναν προεκλογικά με επίκεντρο τον τρόπο λήψης αποφάσεων στον ΣΥΡΙΖΑ και μίλησε για «κόλπα, κολπάκια και τετελεσμένα τα οποία σύντροφοι δεν πρέπει να κάνουμε μεταξύ μας». Ως παράδειγμα επισήμανε την υποψηφιότητα της Σαμπιχά Σουλεϊμάν λέγοντας ότι «έγινε κολπάκι» ενώ απαίτησε να μάθει «ποιος έκανε αυτή την επιλογή και γιατί».
Αίσθηση προκάλεσε νωρίτερα η τοποθέτηση του σκιώδους υπουργού Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ Ευκλείδη Τσακαλώτου ο οποίος ανήκει στην ομάδα των «53».
Ο κ. Τσακαλώτος ζήτησε ευθέως από την ηγεσία του κόμματος να ξεκαθαρίσει την «γραμμή» επάνω σε βασικές επιλογές όπως είναι η εναλλακτική του πρόταση απέναντι στο Μνημόνιο αλλά και οι συμμαχίες.
Ιδιαίτερα αιχμηρός ήταν ο ίδιος ομιλητής για τον τρόπο λήψης αποφάσεων στον ΣΥΡΙΖΑ το τελευταίο διάστημα. Μίλησε για φαινόμενα παραγοντισμού και χρησιμοποίησε ως παράδειγμα την επιλογή της εταιρίας Cleverbank του επικοινωνιολόγου Δ. Τζιώτη.
Τα βέλη της κριτικής εστίασαν, τέλος, στην επιλογή της ηγετικής ομάδας του κόμματος να ανεβάζει στο κατακόρυφο την πολιτική αντιπαράθεση δίνοντας χαρακτηριστικά ολικής πολιτικής σύγκρουσης με κάθε αφορμή.
Όπως είπε «εδώ και δύο χρόνια σύντροφοι λέμε ότι θα δώσουμε τη μάχη για αυτό, την μάχη για εκείνο και έτσι κάναμε και στις ευρωεκλογές με το σύνθημα 'στις 25 ψηφίζουμε, στις 26 φεύγουν'. Εγώ σύντροφοι δεν συμφωνώ με αυτή την τακτική. Είναι πολλές οι μάχες που πρέπει να δώσουμε και θα τις δώσουμε με σοβαρότητα στην κοινωνία πρώτα».
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε και η τοποθέτηση του υπεύθυνου κυβερνητικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ Γ. Δραγασάκη, ο οποίος υπογράμμισε: «Συμφωνώ ότι έχουμε προβλήματα, αλλά διαφωνώ με τις μηδενιστικές απόψεις ότι δεν έχουμε κόμμα. Τα προβλήματά μας είναι ελέγξιμα, αλλά ο λαός είναι πιο μπροστά από μας. Πρέπει να δούμε με ποιο τρόπο θα αντιστοιχηθούμε πιο γρήγορα και αποτελεσματικά. Πρέπει να αποκτήσουμε μηχανισμό μάθησης, να μπορούμε να μαθαίνουμε από τα λάθη μας. Αυτό σημαίνει, πρώτον, απολογισμός και, δεύτερον, αξιολόγηση».
Από την πλευρά της Αριστερής Πλατφόρμας, το μέλος της ΠΓ Αλέκος Καλύβης, υπογράμμισε: «Στο όνομα των 180, αν αυτό μας οδηγεί σε συμμαχίες που δεν θα γινόντουσαν σε άλλες συνθήκες, να μην τις κάνουμε. Υπάρχει ανάγκη εκπόνησης ενός πολιτικού σχεδίου. Πρέπει να οργανώσουμε την πολιτική συμμαχία από τα κάτω, να το κάνουμε όπως ο Τσάβες στη Βενεζουέλα. Ο στόχος της αυτοδυναμίας να περάσει από μια πλατιά συμμαχία από τα κάτω, αλλιώς θα μας κάνει ζημιά».
Ο Άλκης Ρήγος επισήμανε: «Όχι άλλη αναπαραγωγή εσωκομματικών βαρόνων και πατέρων, δε μπορούν τάσεις να λειτουργούν μέσα στο κόμμα ως κόμμα», ενώ ο Βαγγέλης Αποστόλου συμπλήρωσε: «Συμμαχίες σε επίπεδο κορυφής δεν μπορούν να υπάρξουν. Ούτε με το ΚΚΕ, ούτε με το ΠΑΣΟΚ.Ούτε να μοιράσουμε αριστερόσημα, ούτε να γίνουμε κολυμβήθρα του Σιλωάμ.
Παίρνοντας το λόγο ο Παναγιώτης Κουρουμπλής τόνισε: «Έχουμε ενιαίο κόμμα με ενιαία εκφώνηση; Όχι. Οχυρωνόμαστε πίσω από τις τάσεις, τις συνιστώσες για να κρατήσουμε κάποιους ρόλους. Και όλοι οι πολίτες λένε γιατί συνεχίζεται η πολυγλωσσία.
Δεν καταθέσαμε τον καλύτερο μας εαυτό....χρειάζεται πρόγραμμα συγκεκριμένο, απλό, ρεαλιστικό, να ανοίξει ο διάλογος για μεγάλα ζητήματα».
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΔΑ ΤΟΥ 1958
Απαντώντας στην τοποθέτηση του Αλ. Τσίπρα στην πρόσφατη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να κάνει τα λάθη της ΕΔΑ, η Αριστερή Πλατφόρμα σημειώνει ότι είναι σωστό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να διδαχτεί και να αποφύγει την επανάληψη του τραύματος της ΕΔΑ, η οποία από Αξιωματική Αντιπολίτευση το 1958, έπεσε στο 14% το 1961.
Για να αποφύγει μια τέτοια εξέλιξη ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να μην κάνει όπως τότε το λάθος της στροφής προς το κέντρο, θεωρώντας περίπου αναπόφευκτη τη συμμαχία μαζί του και ότι χωρίς τη συμμετοχή του είναι αδύνατη η προσέγγιση της Αριστεράς στην κυβέρνηση.
Οργανωτική ανασυγκρότηση
Στις νέες μετεκλογικές συνθήκες γίνεται ακόμα πιο αναγκαία και επείγουσα μια μεγάλη ανασυγκρότηση για τη συλλογική, δημοκρατική και αποτελεσματική λειτουργία του κόμματος, σύμφωνα με την Αριστερή Πλατφόρμα που τονίζει και τη μη λειτουργία ενός συλλογικού πολιτικού κέντρου στον ΣΥΡΙΖΑ.
Τα προβλήματα του ΣΥΡΙΖΑ δεν αφορούν τη λειτουργία των τάσεων που αναντίρρητα πρέπει να συμβάλουν δημιουργικά και συνθετικά στον εσωκομματικό διάλογο και τη δράση του κόμματος, σημειώνεται στην τροπολογία και προστίθεται ότι τα προβλήματα ανακύπτουν από την ύπαρξη πολλές φορές ενός αμφίσημου λόγου, από τον παραγοντισμό, τις ιδιοτελείς πρακτικές και την αυτονόμηση στελεχών από συλλογικές αποφάσεις που συχνά έχουν ψηφίσει και τα ίδια.
Από την υποκατάσταση, επίσης, αρκετές φορές των συλλογικών οργάνων του κόμματος με κέντρα μη νομιμοποιημένα πολιτικά και καταστατικά, από την αδυναμία συλλογικής διαχείρισης των αποφάσεων, από τη μη λειτουργία συχνά συλλογικού πολιτικού κέντρου.
