Συγκεκριμένα, οι άρσεις αφορούσαν σε 2 υποθέσεις του βουλευτή της ΝΔ, Παναγή Καπάτου αλλά και των Γ. Γαβρήλο (ΣΥΡΙΖΑ), Ανδ. Πουλά (ΠΑΣΟΚ), Π. Μαντά, Μ. Σούκουλη (ΝΔ).
Για τον κ. Καπάτο οι υποθέσεις αφορούσαν σε μήνυση (απάντηση σε προγενέστερη δική του) που έκαναν στην Κεφαλονιά δημοσιογράφοι, οι οποίοι (σύμφωνα με τον βουλευτή) αλλοίωσαν περιστατικά προκειμένου να τον πλήξουν προσωπικά στη τελευταία προεκλογική περίοδο. Ο κ. Καπάτος ζήτησε την άρση της ασυλίας του, κάτι που έγινε τελικά, με 272 και 267 θετικές ψήφους αντίστοιχα.
Η υπόθεση των υπολοίπων, τεσσάρων βουλευτών αφορούσε σε μήνυση για απόφαση του περιφερειακού συμβουλίου Λακωνίας στο οποίο συμμετείχαν για απαλλοτρίωση οικοπέδου. Και οι τέσσερις ζήτησαν την άρση της ασυλίας τους με τον κ. Γαβρήλο να συγκεντρώνει 265 θετικές ψήφους, τον Πουλά 266, τον Μαντά 266 και την Σούκουλη, 263.
Βουλευτικη ασυλια και προνομια
Αμέσως μετά τις τοποθετήσεις των εγκαλούμενων βουλευτών, άνοιξε στην Ολομέλεια μια μεγάλη συζήτηση αναφορικά με τα προνόμια του πολιτικού συστήματος και τον τρόπο με τον οποίο αποστέλλονται οι φάκελοι με τις δικογραφίες από τη δικαιοσύνη. Και αυτό γιατί το Σώμα θεώρησε πως με ευκολία και χωρίς να κρίνει επί της ουσίας τις υποθέσεις, η Δικαιοσύνη αποστέλλει τις δικογραφίες στη Βουλή ακόμη και σε περιπτώσεις που οι φάκελοι είναι προδήλως αβάσιμοι.
Το θέμα άνοιξε ο Νικήτας Κακλαμάνης της ΝΔ, ο οποίος ως ένδειξη διαμαρτυρίας λόγω του αβάσιμου των κατηγοριών, ανακοίνωσε πως δεν θα μετέχει στην ψηφοφορία.
« Βρέθηκε μια κοινή συνισταμένη στο σημερινό Συνταγματικό πλαίσιο γιατί βρέθηκε; Γιατί υπήρχε το επιχείρημα ότι πολλές φορές οι βουλευτές κατά την άσκηση των καθηκόντων τους τυγχάνουν δικαστικών περιπετειών για να ταλαιπωρηθούν μόνο. Υπήρχε το διάχυτο αίσθημα ότι προστατεύουμε τα του οίκου μας και είμαστε συντεχνία. Αυτό το αίσθημα έκανε ζημιά στο πολιτικό σύστημα και έριξε την αξιοπιστία στο μηδέν», είπε η Ντόρα Μπακογιάννη και πρόσθεσε: « αυτή τη στιγμή στη Βουλή έρχεται άρση ασυλίας, δεν έρχεται σε μια αυτοματοποιημένη και ευνουχισμένη βουλή. Δεν είμαι έτοιμη, άπαξ και το Σύνταγμα μου δίνει την ευθύνη να αποφασίσω κατά περίπτωση, να παραδώσω αυτή την ευθύνη».
Στον αντίποδα η Ζωή Κωνσταντοπούλου της Πλεύσης Ελευθερίας τάχθηκε όχι μόνο υπέρ της κατάργησης της βουλευτικής ασυλίας αλλά και του νόμου περί ευθύνης υπουργών.
«Διακρίνω ότι πάει να γίνει αντίδραση του πολιτικού συστήματος διά της αδράνειας και επιστροφής σε παλιές κακές συνήθειες προστασίας του πολιτικού συστήματος. Είμαστε απολύτως αντίθετοι στην ασυλία, νόμο περί ευθύνης και διορισμό Δικαιοσύνης από τη κυβέρνηση», είπε με τον Νίκο Καραθανασόπουλο του ΚΚΕ να εμφανίζεται υπέρ της ασυλίας αλλά κατά της υπουργικής προστασίας.
« Τα πράγματα είναι λυμένα: η ασυλία δεν έγινε για τη προστασία της εξουσίας αλλά των εκπροσώπων του λαού από την εξουσία», είπε ο πρόεδρος της Βουλής, Κωνσταντίνος Τασούλας, σημειώνοντας: «θεσμικά η Βουλή είναι κάτι διαφορετικό και όταν είχε να κάνει ο βουλευτής με αυτοκράτορες και βασιλείς θεσπίστηκαν οι προστασίες για να στέκεται όρθιος απέναντι στις εξουσίες αυτές. Αυτό όμως είχε παραξηλωθεί. Τώρα όμως μετά την αναθεώρηση, τα πράγματα πήγαν στη θέση τους και η συντριπτική πλειοψηφία των αιτήσεων γίνεται δεκτή. Δεν γίνεται όταν η έγκληση είναι προφανές ότι σκοπεύει στην παρακώληση του έργου του βουλευτή. Και εγώ θα ήθελα να μην υπήρχαν διακρίσεις ούτε προστατευτικά μέτρα αλλά θα ήθελα να μην υπήρχε προχειρότερα και συκοφαντία που είναι εθνικό αγώνισμα».