«Με άλλα λόγια, χάσαμε το 68% της κοινοβουλευτικής μας δύναμης μέσα σε εννέα χρόνια. Προφανώς, μέσα σε εννέα χρόνια αλλάζει η χώρα. Αλλάζει και η κοινωνία» είπε. «Δυστυχώς, το συμπέρασμα είναι ότι σταδιακά υπήρξε αποσύνδεση ΣΥΡΙΖΑ και κοινωνίας. Μία απόσταση πολιτικής πρότασης ΣΥΡΙΖΑ και κοινωνικών μεταβολών». Αυτή την πραγματικότητα καλείται τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ να την αναστρέψει, τόνισε.
Ο κ. Κασσελάκης παρότρυνε τους βουλευτές να μην ανησυχούν που «είμαστε πλέον 36», γιατί «η ηθική μας κοινοβουλευτική παρουσία είναι και θα είναι 47 βουλευτές, διότι αυτό επέλεξε ο ελληνικός λαός» και σχολίασε δηκτικά ότι οι βουλευτές δεν παρέδωσαν τις έδρες τους και έβαλαν τη φιλοδοξία τους πάνω από την κοινωνία.
«Η ηθική μας κοινοβουλευτική παρουσία είναι 47 βουλευτές, αυτό επέλεξε ο ελληνικός λαός. Μερικοί δεν σεβάστηκαν τον κώδικα δεοντολογίας να παραδώσουν τις έδρες τους. Για μήνες δεν βγήκαν να κατηγορήσουν τις ύβρεις του συστήματος κατά του ΣΥΡΙΖΑ», είπε αρχικά και πρόσθεσε: «Βάζουν τη φιλοδοξία τους πάνω από την κοινωνία. Αυτά τα γνωρίζει ο ελληνικός λαός και ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ. Η αλήθεια είναι με το μέρος μας και η δικαίωση έχει τους δικούς της χρόνους».
Αναφορικά με την επιστολική ψήφο, ο κ. Κασσελάκης ανέφερε ότι απαιτεί απαντήσεις για πιθανά συνταγματικά κωλύματα.«Έστω και με καθυστέρηση, ακούσαμε την ανακοίνωση του πρωθυπουργού στο υπουργικό για την καθιέρωση της επιστολής ψήφου στις ευρωεκλογές», είπε.
«Η σημερινή εξαγγελία δεν πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο επικοινωνιακής εκμετάλλευσης. Απαιτεί απαντήσεις για πιθανά συνταγματικά κωλύματα, για τη διασφάλιση της μυστικότητας της ψήφου, καθώς και ασφαλιστικές δικλίδες που θα προστατεύσουν από ενδεχόμενη νόθευση το εκλογικό αποτέλεσμα και θα εξασφαλίσουν την αξιοπιστία της διαδικασίας», πρόσθεσε.
ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΑΞΟΝΕΣ
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του παρότρυνε την ΚΟ να επικεντρωθεί σε τέσσερις κεντρικούς άξονες, που αφορούν τη φορολογική δικαιοσύνη, τη διαβίωση του πολίτη, την ασφάλεια του πολίτη και τη στεγαστική πολιτική.
Στο πλαίσιο της στεγαστικής πολιτικής τόνισε την ανάγκη διαμόρφωσης μιας ρηξικέλευθης, παρεμβατικής πρότασης για τη στέγαση, που να λύσει αυτόν τον κοινωνικό εφιάλτη για τα επόμενα 50 χρόνια και να φέρει και αποκέντρωση στη χώρα.