Είναι από τις λίγες φορές τα τελευταία δυόμισι χρόνια, που το οικονομικό επιτελείο και οι επικεφαλής των Θεσμών βρίσκονται σε αντιπαράθεση και μάλιστα για ένα τόσο σημαντικό θέμα, όπως η προστασία της α’ κατοικίας των ευάλωτων νοικοκυριών.
Η διαβούλευση, που γίνεται στην τελική φάση της 13ης αξιολόγησης αυτές τις ημέρες, θα ήταν, μάλιστα, αχρείαστη, αν ο ειδικός Φορέας, τον οποίο προβλέπει το πλαίσιο της «2ης ευκαιρίας», είχε τεθεί σε λειτουργία μαζί με τις διατάξεις του νέου Πτωχευτικού το περασμένο καλοκαίρι. Ως γνωστόν, στο προπτωχευτικό στάδιο, οι οφειλέτες μπορούν να έρθουν σε συνεννόηση με τις τράπεζες και τους διαχειριστές, να βάλουν σε ρύθμιση τα χρέη τους, με το Κράτος να βάζει «πλάτη» επιδοτώντας τις δόσεις αυτών των ρυθμίσεων με ποσά από 70 ως 210 ευρώ μηνιαίως. Για τα νοικοκυριά, που αδυνατούν να καλύψουν και αυτές τις ρυθμίσεις κηρύσσοντας πτώχευση, ειδικός Φορέας αποκτά την α’ κατοικία και τους την εκμισθώνει, ενώ συνεχίζεται η κρατική επιδότηση με το ίδιο ποσό στο μηνιαίο μίσθωμα. Το πρόβλημα, που είχε εντοπιστεί από πέρσι, είναι το χρονικό «κενό» μεταξύ της πτώχευσης των νοικοκυριών και της λειτουργίας του νέου Φορέα, ο οποίος στην καλλίτερη περίπτωση θα πάρει μπροστά στις αρχές του επόμενου χρόνου.