Του Βαγγέλη Ρηγόπουλου
Τρία χρόνια μετά τον ξεσηκωμό και τον θάνατο του δικτάτορα Μουαμάρ Καντάφι, στις 20 Οκτωβρίου 2011, η Λιβύη ζει και πάλι νέο κύκλο αιματηρών εμφυλίων ταραχών. Ουσιαστικά, ποτέ δεν ηρέμησε η περιοχή και ποτέ δεν κατάφεραν να συμπλεύσουν όλες οι φυλές, οι παλιοί «σύμμαχοι» στην ανατροπή του Καντάφι.
Η Ελλάδα, είχε ανέκαθεν ιδιαίτερες σχέσεις με τη Λιβύη, για διάφορους λόγους. Από παλιά λόγω του ελληνικού στοιχείου, που κατοικούσε στην περιοχή, τις δουλειές ελληνικών εταιριών, τις σχέσεις Ανδρέα Παπανδρέου- Καντάφι και τη συντήρηση της σχέσης με τον Γιώργο Παπανδρέου. Τον Ιούνιο του 2011, συναντήθηκαν στην περίφημη σκηνή της ερήμου, μέσα στην απέραντη έκταση της κατοικίας του Μουαμάρ Καντάφι, στην Τρίπολη. Είχε προηγηθεί ο Ιταλός πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Τον Φεβρουάριο του 2011 άρχισε ο εμφύλιος και ουσιαστικά ο Γιώργος Παπανδρέου και η ελληνική αποστολή, ήταν από τους τελευταίους ξένους ηγέτες που τον συνάντησαν.
Η Ελλάδα και η Λιβύη τον Ιούνιο του 2011 συνυπέγραψαν μνημόνιο για: Αμοιβαίες επενδύσεις στους τομείς της ενέργειας, των νέων μορφών ενέργειας και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Στον χρηματοπιστωτικό τομέα. Τη συμμετοχή στις διαδικασίες αποκρατικοποίησης. Στον τομέα ανάπτυξης ακινήτων. Στον τουριστικό τομέα. Επένδυση στον τομέα πετρελαίου και φυσικού αερίου. Εξέταση των επενδυτικών ευκαιριών για πραγματοποίηση έργων στον τομέα του πετρελαίου και φυσικού αερίου. Σ’ ένα μεγάλο έργο στο προσεχές μέλλον για την εκμετάλλευση της ηλιακής ενέργειας στην έρημο, είναι πιθανό να έχει λόγο και η Ελλάδα με υποθαλάσσιο καλώδιο μεταφοράς προς Κρήτη- Πελοπόννησο και στη συνέχεια Ιταλία κ.λπ. Η Λιβύη ετοιμαζόταν να κατασκευάσει τρένο, που θα ένωνε παραλιακά τη χώρα, σε απόσταση πάνω από χίλια χιλιόμετρα και είχε ξεκινήσει η κατασκευή νέου αεροδρομίου στην Τρίπολη. Τότε, ζητούσε άνοιγμα προς την Ευρώπη και σε αυτό συμπεριλαμβανόταν, οπωσδήποτε και η Ελλάδα. Δυναμική ήταν μέχρι το 2011 η αύξηση των ελληνικών εξαγωγών στη Βόρεια Αφρική, με «πρωταθλήτρια» τη Λιβύη. Η χώρα αυτή είχε αύξηση 63,42 % στις εισαγωγές προϊόντων από την Ελλάδα το έτος 2009, ενώ δεύτερη ήταν η Αλγερία με αύξηση 33,71%. Στο πίσω μέρος των συζητήσεων, που δεν λέγονταν επίσημα ήταν η πληρωμή των χρεών της Λιβύης σε ελληνικές κατασκευαστικές εταιρίες και οι ΑΟΖ. Όλα αυτά ακυρώθηκαν. Ίσως, όταν ξεκαθαρίσει στο μέλλον(;) ποιος θα έχει το «πάνω χέρι» στην σπαρασσόμενη από τον εμφύλιο χώρα... να επανεξεταστουν. Τι θα απογίνει ή απέγινε, το ιστορικό (του 1647) ελληνικό εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου των σκλάβων;
Η μοίρα το θέλει, σε κάθε αναταραχή στη Λιβύη, αυτά τα χρόνια, να εμπλέκεται και η χώρα ως δύναμη εμπιστοσύνης, για την απομάκρυνση πολιτών από την εμπόλεμη ζώνη προσελκύοντας τη διεθνή προσοχή, μαζί με άλλες εμπλεκόμενες χώρες. Μία ακόμα αποστολή, η επιχείρηση «Αγήνωρ»,ολοκληρώθηκε την Παρασκευή και ίσως να εξελίσσονται και άλλες. Η Ελλάδα μπροστά σε μια νέα πρόκληση, που την ταράζει από τη «ρουτίνα» των τουρκικών προκλήσεων στο Αιγαίο...
