Στα στοιχεία φαίνεται ότι η Ελλάδα καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση, πίσω από τις ΗΠΑ.
«Το κλαμπ του 2%», όπως το είχε αποκαλέσει ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, είχε έντεκα μέλη το 2020, διευκρινίζεται στην έκθεση που παρουσίασε ο γενικός γραμματέας της Ατλαντικής Συμμαχίας, Γενς Στόλτενμπεργκ.
Ορισμένοι σύμμαχοι ξεπέρασαν το 2% λόγω της μείωσης του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος τους εξαιτίας της κρίσης που προκάλεσε ο κορονοϊός, παραδέχθηκε.
Η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Γερμανία, παραμένει εκτός, με τις αμυντικές της δαπάνες να ανέρχονται στο 1,56% του ΑΕΠ της το 2020.
Όλοι οι σύμμαχοι δεσμεύθηκαν να αυξήσουν τις αμυντικές τους δαπάνες μέχρι το 2% του ΑΕΠ τους έως το 2024.
Τα έντεκα μέλη με ποσοστό από 2% και πάνω έχουν ως εξής: ΗΠΑ (3,73%), Ελλάδα (2,68%), Εσθονία (2,33%), Μεγάλη Βρετανία (2,32%), Πολωνία (2,31%), Λετονία (2,27%), Λιθουανία (2,13%), Ρουμανία (2,07%), Γαλλία (2,04%), Νορβηγία και Σλοβακία (2%), διευκρινίζεται στην έκθεση.
Η Βουλγαρία, μέλος το 2019, βγήκε το 2020, με μια πτώση των αμυντικών δαπανών της από 3,3% σε 1,6% του ΑΕΠ της.
Το Βέλγιο (1,07%) και το Λουξεμβούργο (0,57%) είναι στο τέλος της σειράς. Οι ηγέτες αυτών των δύο χωρών αμφισβητούν τον υπολογισμό. «Το να βλέπουμε τη δέσμευση μιας χώρας μόνο από την οικονομική συνεισφορά της, είναι έλλειψη στρατηγικού οράματος. Είναι να ξεχνάμε τη συνεισφορά σε άνδρες και σε υλικό στις αποστολές του ΝΑΤΟ», είχε πει η Βελγίδα υπουργός Εξωτερικών και πρώην πρωθυπουργός, Σοφί Βιλμές, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο AFP στα τέλη Ιανουαρίου.
Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, η Βιλμές αναμένεται να προβάλει τα επιχειρήματά της στον νέο υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Άντονι Μπλίνκεν, κατά τη σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ που θα διεξαχθεί με φυσική παρουσία σήμερα Τετάρτη και την Πέμπτη στις Βρυξέλλες.
Το μοίρασμα των βαρών των στρατιωτικών δαπανών είναι μια επαναλαμβανόμενη πολεμική ανάμεσα στις ΗΠΑ και τους Ευρωπαίους.
Ο προηγούμενος πρόεδρος των ΗΠΑ το είχε καταστήσει ένα συγκρουσιακό θέμα στη διάρκεια της προεδρίας του. Εμφανιζόταν πολύ σκληρός απέναντι σε χώρες που υπολείπονταν αυτού του ποσοστού, κατηγορώντας τες ως «αποτυχημένους εταίρους» και «κακοπληρωτές».