Οι πολίτες και των δύο χωρών κλήθηκαν να απαντήσουν σε ερωτήματα σχετικά με το γενικό κλίμα που επικρατεί όσον αφορά την πορεία της χώρας τους, τι αισθάνονται για την πανδημία του κορονοϊού, καθώς και τι πιστεύουν σχετικά με τη μετατροπή της Αγιάς Σοφιάς σε τζαμί.
Επίσης, ερωτήματα τέθηκαν και για το φυσικό αέριο στην ανατολική Μεσόγειο, την προδιάθεση για χρήση στρατού σε περίπτωση καταπάτησης κυριαρχικών δικαιωμάτων, ενώ τους ζητήθηκε και η άποψή τους για τους ηγέτες του κόσμου.
Στην ερώτηση: «Στο θέμα του ναού της Αγιάς Σοφιάς στην Κωνσταντινούπολη, εσείς με ποια από τις δύο απόψεις συμφωνείτε περισσότερο;», η συντριπτική πλειοψηφία (86%) των κατοίκων της Ελλάδας απαντά ότι η Τουρκία έπρεπε να διατηρήσει την Αγιά Σοφιά ως μουσείο. Είναι όμως αξιοσημείωτο ότι το 45% των κατοίκων στην Τουρκία θεωρεί επίσης ότι δεν έπρεπε να μετατραπεί σε τέμενος ο ιστορικός ναός.
Στο άλλο επίμαχο θέμα των τελευταίων μηνών, στο θέμα της εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, οι θέσεις είναι εκ διαμέτρου αντίθετες, καθώς οι μεν κάτοικοι της Ελλάδας θεωρούν ότι με τις έρευνες που κάνει η Τουρκία στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο παραβιάζει το διεθνές δίκαιο της θάλασσας και έχει καταστεί παράγοντας αστάθειας στην περιοχή σε ποσοστό 91%, ενώ οι γείτονες σε ποσοστό 81% λένε ότι η Τουρκία έχει δικαιώματα στο Αιγαίο και τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και σωστά κάνει έρευνες για κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου.
Όμως, στο υποθετικό σενάριο, που τα πράγματα εκτραχυνθούν και εάν σε κάποιο σημείο η [ελληνική / τουρκική] κυβέρνηση θεωρήσει ότι εμποδίζονται ή καταπατούνται τα κυριαρχικά δικαιώματα της [Ελλάδας / Τουρκίας] και οι δύο λαοί επιθυμούν να εξαντληθούν οι πιθανότητες διαλόγου. Όμως οι κάτοικοι της Ελλάδας παρουσιάζονται πιο έτοιμοι για την επέμβαση του στρατού (46%) από ό,τι αυτοί της Τουρκίας (35%).
ΓΙΑ ΚΟΡΟΝΟΪΟ ΚΑΙ ΗΓΕΤΕΣ
Ο κορονοϊός ανησυχεί ιδιαίτερα τους κατοίκους στην Τουρκία, καθώς σύμφωνα με την έρευνα το 77% (Πολύ: 41%, Αρκετά 36%) δηλώνει ότι ανησυχεί μήπως νοσήσουν οι ίδιοι ή κάποιο μέλος της οικογένειάς τους, στην Ελλάδα όμως είναι κάπως πιο «ήρεμα», καθώς ανησυχεί το 54% αλλά μόνο το 15% δήλωσε ότι ανησυχεί πολύ.
Όσον αφορά τους ηγέτες, το 95% των κατοίκων στην Ελλάδα έχει αρνητική ή μάλλον αρνητική άποψη για τον Τούρκο πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Στην Τουρκία, αρνητική ή μάλλον αρνητική άποψη έχει το 55%. Από την άλλη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης χαίρει αποδοχής σε ποσοστό 53% στην Ελλάδα, αλλά στην Τουρκία 9%. Όσον αφορά τους ηγέτες των άλλων χωρών φαίνεται πως στην Ελλάδα πιο συμπαθείς είναι οι Εμανουέλ Μακρον (76% θετική γνώμη) και Βλαντιμίρ Πούτιν (31% θετική γνώμη), ενώ οι πιο αντιπαθείς είναι οι Ντόναλντ Τραμπ και Μπόρις Τζόνσον. Στη γείτονα, πιο αγαπητοί είναι η Άνγκελα Μέρκελ και ο Βλαντιμίρ Πούτιν και οι πιο αντιπαθείς είναι ο Εμανουέλ Μακρόν και ο Ντόναλντ Τραμπ.
ΔΙΑΛΟΓΟΣ -ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ
Τα κεντρικά συμπεράσματα της έρευνας όπως σημειώνονται, είναι τα εξής:
Η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί δεν συσπειρώνει την κοινωνική πλειοψηφία στην Τουρκία. Μάλιστα στην κοινή γνώμη της Κωνσταντινούπολης (σε αντίθεση με την υπόλοιπη Τουρκία) υπερέχει η διατήρηση της ως μουσείο πολιτιστικής κληρονομιάς.
Τα δύο τρίτα της τουρκικής κοινής γνώμης προτιμούν τον διάλογο για την επίλυση διακρατικών διαφορών στην περιοχή και δεν προκρίνουν τη χρήση στρατιωτικών μέσων ακόμα και για θεωρούμενα δίκαια αιτήματα.
Συνολικά, μάλλον η αβεβαιότητα - για το μέλλον και την πορεία της χώρας - είναι το κύριο χαρακτηριστικό της τουρκικής κοινωνίας, παρά η επιθετικότητα.
Αντίθετα, η ελληνική κοινή γνώμη θεωρεί προσβλητική και επιθετική την τουρκική πολιτική (Αγία Σοφία - γεωτρήσεις σε Αιγαίο/Κύπρο, παρουσία πολεμικού στόλου) και γενικά την Τουρκία ως απειλή, στην επίπονη προσπάθεια της Ελλάδας να ανακάμψει από τη δεκαετή οικονομική κρίση.
Τέλος, είναι ιδιαιτέρως χαρακτηριστικό ότι στην Τουρκία η Άνγκελα Μέρκελ με 51% θετικές γνώμες (vs 24% στην Ελλάδα) είναι ο δημοφιλέστερος ξένος ηγέτης ενώ, αντίστοιχα, στην Ελλάδα την πρώτη θέση καταλαμβάνει ο Εμανουέλ Μακρόν με 76% (vs μόλις 11% στην Τουρκία). Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι ο Ντόναλντ Τραμπ καταγράφεται ελάχιστα δημοφιλής και στις δύο χώρες, δύο βασικά μέλη του ΝΑΤΟ στην περιοχή.
