Η συζήτηση για τη χρηματοδότηση από τον ESM ολοκληρώθηκε σε λιγότερο από μισή ώρα στην τηλεδιάσκεψη του Eurogroup, καθώς είχε προηγηθεί ένα σχεδόν ολονύχτιο τεχνικό «μασάζ» προκειμένου να υπάρξει συμφωνία. Η συμφωνία αυτή αποτελεί αντικείμενο συμβιβασμού των θέσεων, που προκάλεσαν ένταση στο προχθεσινοβραδινό Euroworking Group και οι πληροφορίες αναφέρουν η γερμανική, η γαλλική και η φινλανδική πλευρά είπαν το «οκ» χωρίς πολλά- πολλά.
Όποιος ανατρέξει, πάντως, στο κείμενο της ανακοίνωσης του Eurogroup θα εντοπίσει μάλλον εύκολα τα «ψιλά» γράμματα αυτού του συμβιβασμού και ενδεχομένως τα «αγκάθια» της επόμενης ημέρας.
ΤΟ «ΜΠΑΛΑΚΙ» ΣΤΟΝ ESM
Αυτό που συμφωνήθηκε είναι ότι τα δάνεια του ESM θα χρησιμοποιηθούν για να καλύψουν άμεσες κι έμμεσες δαπάνες υγείας κι αυτός είναι ο μοναδικός όρος για την εκταμίευση τους. Ωστόσο, δεν υπάρχει η παραμικρή νύξη για το τι συνιστά «έμμεση δαπάνη», κάτι που προκάλεσε άλλωστε τη μετωπική σύγκρουση Ιταλών- Ολλανδών. Αυτές οι «ευαίσθητες» τεχνικές λεπτομέρειες υποτίθεται ότι θα εξειδικευθούν στις 15 Μαΐου, ωστόσο η αίσθηση είναι ότι το «μπαλάκι» θα πάει στον ESM, που θα κρίνει κατά περίπτωση αν τα δάνεια του πάνε εκεί που πρέπει. Με αυτόν τον τρόπο, το Eurogroup αποφεύγει την «καυτή πατάτα» να κοντραριστεί με την ολλανδική πλευρά, ενώ φαίνεται ότι με διασταλτική ερμηνεία των «έμμεσων δαπανών», θα περάσει η γραμμή των Ιταλών και των υπόλοιπων Νότιων για χρηματοδότηση και ζημιών που προκάλεσε ο Covid- 19 στην οικονομία.
Άλλο «θολό» σημείο της ανακοίνωσης του Eurogroup και πιθανό «αγκάθι» της επόμενης ημέρας, είναι το πώς ακριβώς θα εποπτεύονται τα κράτη- μέλη που θα λάβουν αυτά τα δάνεια, όταν τελειώσει η κρίση. Συγκρίνοντας κανείς την επιστολή Τζεντιλόνι- Ντομπρόβσκις με την ανακοίνωση του Eurogroup, μπορεί να εντοπίσει διαφοροποιήσεις πιθανώς όχι τόσο αθώες για την εποπτεία, ενώ η αναφορά στη δέσμευση των κρατών- μελών για ισχυροποίηση των οικονομικών τους θεμελιωδών μεγεθών, ενδεχομένως μπορεί να επιφυλάσσει εκπλήξεις στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον.
Η ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΩΡΙΜΑΝΣΗΣ
Στα θετικά της απόφασης είναι κατ’ αρχάς η 10ετής περίοδος ωρίμανσης αυτών των δανείων, κάτι που επιδίωξε το μπλοκ των Νότιων, μαζί και η Ελλάδα, ενώ οι Βόρειοι επιθυμούσαν πιο σύντομο χρόνο αποπληρωμής. Επιπλέον, το γεγονός ότι το «παράθυρο» αίτησης τέτοιων δανείων μένει ανοικτό ως το τέλος του 2022, επιτρέπει στις χώρες που δεν επιθυμούν να μπλέξουν τώρα με αυτήν την επιλογή, να ζητήσουν χρηματοδότηση εφόσον κάτι “στραβώσει” στο σχεδιασμό ανάκαμψης το 2021.
Αυτό που «καίει» την Αθήνα είναι το πρόγραμμα SURE, καθώς αυτά τα κονδύλια είναι “κλειδί” για την κάλυψη του Τουρισμού και της εστίασης, όπου αναμένεται ότι θα υπάρξει μεγάλο πρόβλημα στην απασχόληση. Υπενθυμίζεται ότι εκτιμήσεις των δύο κλάδων κάνουν λόγο για απώλεια ως και 250.000 θέσεων εργασίας. Πρόθεση της ελληνικής πλευράς είναι να διεκδικήσει πολύ περισσότερα από τα 1,5 δισ ευρώ, που της αναλογούν, επικαλούμενη τις προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για ύφεση και ανεργία μαμούθ, 9,7% και 19,9% αντιστοίχως. Όσον αφορά στα δάνεια από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων- η Ελλάδα υπολογίζει ότι από τα 200 δισ. μοχλευμένα δάνεια μπορεί να αναμένει γύρω στα 3 δισ. ευρώ- πληροφορίες αναφέρουν ότι το πάντα «ευαίσθητο» θέμα των εγγυήσεων, «κόλλησε» επί του παρόντος στο δ.σ. της ΕτΕΠ….
