«Παραλογισμός να μη στηριχθούν από την Πολιτεία οι περιπτερούχοι»

ΣΥΝΘΛΙΒΟΜΑΣΤΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ, ΤΟΝΙΖΟΥΝ ΣΕ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥΣ

Επανέρχεται η Πανελλήνια Ομοσπονδία Περιπτερούχων ζητώντας να συμπεριληφθούν τα περίπτερα στα μέτρα στήριξης των επιχειρήσεων που επλήγησαν σφοδρά από την πανδημία.

Σε επιστολή προς τα αρμόδια υπουργεία τονίζουν, μεταξύ άλλων, πως «παρά τις απέλπιδες προσπάθειες και εκκλήσεις μας η Κυβέρνηση κωφεύει και αδιαφορεί επιδεικτικά. Την ώρα που εκατοντάδες κωδικοί δραστηριότητας επιχειρήσεων (ΚΑΔ) και ελεύθερων επαγγελματιών που επλήγησαν και δεν ανήκουν σε αυτές που έκλεισαν με κυβερνητική απόφαση - και καλώς - εντάχθηκαν στα μέτρα προστασίας, οι περιπτερούχοι εκτός από οικονομικά, συνθλίβονται από το βάρος της πλήρους ανασφάλειας και της αγωνίας για το τώρα και το μετά.
Αναρωτιόμαστε αν θα βρεθεί κάποιος υπεύθυνος από τα αρμόδια Υπουργεία να μας απαντήσει επιτέλους, για ποιον ή ποιους λόγους μας μεταχειρίζεται η ελληνική Πολιτεία με αυτόν τον απαράδεκτο τρόπο; Τι θα γίνει με όλους αυτούς τους συναδέλφους, που τουλάχιστον από τις 15 Μαρτίου και μετά κλείνουν σωρηδόν τα μαγαζιά τους; Κάθε μέρα που περνάει όλο και περισσότεροι απελπισμένοι κατεβάζουν ρολά, με βαριά καρδιά, άδειο ταμείο και γεμάτοι υποχρεώσεις, καθώς πλησιάζει και το τέλος του μήνα με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ποιος και πότε θα μεριμνήσει για όλους εμάς; Είμαστε ή όχι ισότιμοι πολίτες αυτής της χώρας και δικαιούμαστε δίκαιης, αντικειμενικής και αποτελεσματικής μεταχείρισης; Θα βρεθεί κάποιος να μας εξηγήσει πώς είναι δυνατόν να ενισχύετε, σωστά πράττοντας, τους προμηθευτές μας σε καπνικά προϊόντα, ζαχαρώδη, ποτά κ.λπ. και τους εφημεριδοπώλες, κι ενώ οι αποκλειστικοί πελάτες τους είμαστε εμείς, μένουμε εκτός των εξαγγελθέντων μέτρων; Γι’ αυτόν τον παραλογισμό έχετε κάτι να μας πείτε και κυρίως να κάνετε; Μέσα σε αυτά τα πρώτα δισεκατομμύρια που έχετε αποφασίσει να κατανεμηθούν με έναν οριζόντιο τρόπο σε εργοδότες και εργαζόμενους, δεν χωράει ένας, δραματικά, συρρικνωμένος κλάδος σαν τον δικό μας που χτυπήθηκε ανελέητα από την οικονομική κρίση που προηγήθηκε, αφήνοντας πίσω της κάτι λιγότερους από τους μισούς; Και μάλιστα με τους περισσότερους από τους εναπομείναντες να βρίσκονται στα όριά τους;
Γνωρίζουμε όσο λίγοι το επαγγελματικό μας χρέος. Ξέρουμε ότι ζούμε και υπάρχουμε ως μικροεπαγγελματίες χάριν του πελάτη μας. Δεν ζητάμε οριζόντιο κλείσιμο των περιπτέρων. Δεν ζητάμε ειδική μεταχείριση. Αυτό που ζητάμε, δίχως άλλο, είναι το αυτονόητο δικαίωμά μας και αντίστοιχα δικό σας καθήκον να προσφέρετε την ελάχιστη κάλυψη σε όλους τους περιπτερούχους, χωρίς καμία αναβολή και εξαίρεση. Ίσως έχουμε γίνει μονότονοι και κουραστικοί, ακόμη και αγενείς. Όμως, κάτω από το βάρος της καταστροφής που επισυμβαίνει στον κλάδο μας και της αγωνίας μας από κάπου να λάβουμε ελπίδα, θα μας τα επιτρέψετε και θα μας τα συγχωρήσετε. Κυρίως, όμως, θα πράξετε αυτό που πιστεύουμε ότι καλά γνωρίζετε και υποχρεούστε».