Εζησε έντονα, από τις εξορίες, ως τις επιτυχίες και την οικογενειακή γαλήνη.
Η είδηση για την απώλεια της Αλκης Ζέη αργά την Πέμπτη, ακαριαία «ξύπνησε» μέσα σε εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνες, τα παιδιά που κάποτε υπήρξαν, τα παιδιά που βυθίστηκαν στα βιβλία της Αλκης Ζέη και είδαν να διαμορφώνεται μπροστά τους ο κόσμος στον οποίο θα έβγαιναν σε λίγο και τα ίδια, ως ενεργοί πολίτες, αλλά με εφόδια την πίστη στη ζωή και την ανάγκη για συνύπαρξη. Η γεννημένη στις 15 Δεκεμβρίου του 1923 Αλκη Ζέη, έγραφε βιβλία που θεωρητικά απευθύνονταν σε νέους και εφήβους, αλλά που έγιναν και τα αναγνώσματα αναφοράς και προσωπικής συσχέτισης και για τους ενήλικους. Κυρίως διότι με τον προσωπικό τρόπο γραφής της, το κομψό και μαζί ταχύ παλλόμενο τρόπο της, μετέφερε διαρκώς αληθινά βιώματα, πραγματικές εικόνες, τοποθετημένα στην ίδια την Ιστορία. Συνειδητά έγραφε για να μεταφέρει στις επόμενες γενιές τη γνώση της ιστορίας της Ελλάδας, της διαδρομής του λαού.
Ο ΑΥΣΤΗΡΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ, Ο ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΟΣ ΠΑΠΠΟΥΣ
Γεννήθηκε στην Αθήνα αλλά μεγάλωσε στη Σάμο, τόπο καταγωγής της μάνας της, μαζί με τη γιαγιά και τον παππού.
… Από δέκα χρονών κατάλαβε ότι θέλει να γίνει συγγραφέας και ήταν τα πρώτα εφηβικά χρόνια και η ευτυχής συγκυρία της μεταφοράς της στη σχολή Αηδονοπούλου (μαζί με τη μετακόμιση της οικογένειας στην Κυψέλη) που της επέτρεψαν να υλοποιήσει το όνειρό της. Εγραφε για την εφημερίδα του σχολείου – με αρχισυντάκτρια την αυστηρή Ελένη Βακαλό- και μια καθηγήτρια που μόλις είχε έρθει από το Παρίσι και την εκεί Σχολή Καλών Τεχνών την ενθάρρυνε να γράψει κείμενα για το κουκλοθέατρο. Και έτσι μπήκε στη ζωή της και ο έρωτας...
Το κουκλοθέτρο ήταν τότε ένα είδος που δεν λάτρευαν μόνο τα παιδιά, αλλά και διανοούμενοι της εποχής. Εγραψε τον Κλούβιο – ένα ναυτάκι που έκανε κόλαση τη ζωή του Οδυσσέα- και στο κοινό χειροκροτούσαν με πάθος ο Ελύτης, ο Εμπειρίκος, ο Πλωρίτης. Αλλά και ο Γιώργος Σεβαστίκογλου, ο σπουδαίος θεατρικός συγγραφέας. Ηταν 16 ετών η Ζέη όταν τον γνώρισε, αυτός πρώτα θαυμαστής της, αυτή στη συνέχεια παραδομένη στη γοητεία του και την ιδιοφυία του. Εγινε όχι μόνο ο σύντροφός της, αλλά και ο μέντοράς της, ο άνθρωπος που επιζητούσε το επιδοκιμαστικό νεύμα του. Για παράδειγμα, ενώ η ίδια ήθελε να γίνει ηθοποιός – και σπούδασε μάλιστα στη δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών με καθηγητή τον Ροντήρη- ο Σεβαστίκογλου την έπεισε ότι δεν είναι καλή ηθοποιός...
«Επαιξα για λίγο στο θέατρο. Ομως όταν έβγαινα στη σκηνή με ακολουθούσε το βλέμμα του. Τα παράτησα». Ο Σεβαστίκογλου, αριστερός κυνηγημένος, έφυγε το 1948 για την Τασκένδη, όμως τον βλέμμα του εξακολουθούσε να την ακολουθεί. Αριστερή και η ίδια, οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ, και μαζί με την κολλητή της φιλενάδα ήδη από το σχολείο, τη Διδώ Σωτηρίου έκαναν συναντήσεις με επιφανείς αντιστασιακούς για να οργανωθούν.
…Το 1954 βρέθηκε επιτέλους πλάι στον συζυγό της στην Τασκένδη. «5 Απρίλη του 1954, μια από τις πιο ευτυχισμένες μέρες της ζωής μου». Απόκτησαν δυο παιδιά, την Ειρήνη και τον Πέτρο και στην κουζίνα της Τασκένδης έγραφε τα πρώτα της κείμενα που έμελλε να εκδοθούν, προσέχοντας ταυτόχρονα το φαγητό. Εκεί έγραψε το «Καπλάνι της βιτρίνας», που μεταφράστηκε σε 33 χώρες και παραδόξως ποτέ δεν χαρακτηρίστηκε πολιτικό βιβλίο, έναν κήπο βιωμάτων, αναμνήσεων και διεισδυτικών παρατηρήσεων για την περιπέτεια της Ελλάδας στην Κατοχή και στον Εμφύλιο.
Η επιστροφή στην Αθήνα ήταν μικρής διάρκειας, έμεινε μόλις τρία χρόνια, αφού ήρθε η χούντα και βρέθηκε στο Παρίσι με την οικογένειά της.
Σε πολύβοα διαμερίσματα με Ελληνες διανοούμενους να μιλάνε για την πολιτική κατάσταση, να διαβάζουν Καντ, τον Χατζιδάκι όποτε τους επισκεπτόταν να παίζει πιάνο για ώρες χωρίς παρτιτούρα. Στο Παρίσι έγραψε το σπουδαίο «Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου». Τα βιβλία της Αλκης Ζέη, μεταφράστηκαν σε είκοσι γλώσσες, ξεπέρασαν τα σύνορα της χώρας, βραβεύτηκαν – ήταν μάλιστα υποψήφια και για το κορυφαίο βραβείο Χανς Κρίστιεν Αντερσεν, ενώ το 2010 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για το σύνολο του έργου της.
Ο ΠΡ. ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ
«Φωτεινό ορόσημο των Γραμμάτων μας» χαρακτήρισε ο ΠτΔ, Προκόπης Παυλόπουλος την Αλκη Ζέη, υπογραμμίζοντας παράλληλα, ότι θα είναι πάντα μαζί μας ως κορυφαίο υπόδειγμα πνευματικής προσωπικότητας.
Στη δήλωσή του για τον θάνατο της κ. Παυλόπουλος αναφέρει: «Η Άλκη Ζέη θα είναι πάντα μαζί μας, ως φωτεινό ορόσημο των Γραμμάτων μας αλλά και ως κορυφαίο υπόδειγμα πνευματικής προσωπικότητας».
Το δικό του μήνυμα για τον θάνατο της Άλκη Ζέη νωρίτερα έστειλε τόσο ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, όσο και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξης Τσίπρας.
