Ο Γρηγόρης Κοκοζίδης γεννήθηκε το 1937 στη Μεθώνη Πιερίας και μεγάλωσε στη Νέα Ζωή, σημερινό Λουδία, του νομού Θεσσαλονίκης. Από νεαρή ηλικία εντάχθηκε στη νεολαία της ΕΔΑ και ήταν παρών στην ομιλία του Γρηγόρη Λαμπράκη τη μέρα της δολοφονίας του.
Συμμετείχε ενεργά στο αγροτικό κίνημα και το 1966 βρισκόταν μαζί με τους αγρότες, οι οποίοι επεχείρησαν να μπουν στη Θεσσαλονίκη, αλλά τους απέτρεψαν οι πάνοπλες δυνάμεις ασφαλείας.
Το 1967 ήταν ανάμεσα στους πρώτους συλληφθέντες από τη δικτατορία των συνταγματαρχών και εξορίστηκε στη Γυάρο και στη συνέχεια στη Λέρο. Στην εξορία έχασε το φως του από ρευματικό πυρετό και το 1969 αποφυλακίστηκε για λόγους υγείας. Χάρις στην παρέμβαση του Ερυθρού Σταυρού και την κατάλληλη ιατρική βοήθεια η όρασή του επανήλθε.
Μετά την αποφυλάκιση και την αποκατάσταση της υγείας του συνέχισε την αντιστασιακή δράση του μέσα από τις γραμμές της αντιδικτατορικής ΚΝΕ. Όταν εξαρθρώθηκε η οργάνωση, συνελήφθη μαζί με 27 συντρόφους του και βασανίστηκε σκληρά στα κρατητήρια της Ασφάλειας που βρισκόταν τότε στην οδό Βαλαωρίτου.
Εκεί, μάλιστα, όπως μεταφέρει το Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, οι βασανιστές του προσπάθησαν να τον σκοτώσουν με τη μέθοδο της εκπαραθύρωσης. Με την υγεία του επιβαρυμένη λόγω των βασανιστηρίων, οδηγήθηκε στις φυλακές του Γεντί Κουλέ και στη συνέχεια των Διαβατών, όπου παρέμεινε μέχρι τις 26 Ιουλίου 1974, οπότε αποφυλακίστηκε.
Συνέχισε την πολιτική και κοινωνική δράση του παραμένοντας ενεργός στο αγροτικό κίνημα. Αργότερα οργανώθηκε στον Συνασπισμό και στη συνέχεια στον ΣΥΡΙΖΑ.
Η πολιτική κηδεία του θα γίνει σήμερα στις 15:00, στην πλατεία του χωριού Λουδία Θεσσαλονίκης.
