Τον έχουμε συνηθίσει να δίνει, εδώ και πολλά χρόνια, αγώνα για να αποκτήσει ο Έλληνας οδηγική παιδεία. Τα αποτελέσματα είναι θετικά και αυτό του δίνει δύναμη να συνεχίσει. Του αρέσει πώς οι Έλληνες μαθαίνουν μέσα από την προσπάθεια. Ο ίδιος επικεντρώνεται στα μικρά παιδιά που στα επόμενα χρόνια θα βγουν στους ελληνικούς δρόμους και θα γίνουν νέοι οδηγοί. «Τα παιδιά θα πρέπει να μάθουν τον σωστό τρόπο με τον οποίο πρέπει να οδηγούν. Οι ελληνικοί δρόμοι δεν είναι και οι καλύτεροι. Θα πρέπει να μάθουν να οδηγούν σ’ αυτές τις καταστάσεις. Η ελληνική κοινωνία αναφέρεται στο Μάτι και στις φονικές πυρκαγιές και καλά κάνει και θα πρέπει να συνεχίσει να το κάνει. Όμως θα πρέπει να αναφερθεί και στη γενοκτονία που συντελείται στους ελληνικούς δρόμους. Τα τελευταία 50 χρόνια είχαμε 250 θύματα από σεισμούς, 250 από τυφώνες και κεραυνούς και άλλους 250 από δασικές πυρκαγιές. Όμως στους ελληνικούς δρόμους έχουν χαθεί 120.000 ψυχές. Κάθε μέρα θρηνούμε 3-4 νεκρούς και άλλοι τόσοι καθημερινά μένουν ανάπηροι. Πόσο ακόμη θα πρέπει να γιγαντωθεί το πρόβλημα για να ασχοληθούν σοβαρά οι αρμόδιοι; Ευελπιστώ πως η νέα κυβέρνηση θα κάνει αυτό που πρέπει, ώστε ο Έλληνας να αποκτήσει παιδεία στον δρόμο».
Για τον ίδιο, το χειρότερο πράγμα που μπορεί να συμβεί στον καθένα μας είναι «ο γονιός να θάβει το παιδί του. Μετά από τέτοιες καταστάσεις δεν υπάρχει θέληση για ζωή. Έχω ζήσει πολλές τέτοιες περιπτώσεις και γνωρίζω καλά σε ποια ψυχολογία βρίσκεται ο γονέας μετά από μια τέτοια τραγωδία στο σπίτι του».
Η οδηγική παιδεία για τον Έλληνα και τον εκάστοτε οδηγό φαίνεται στο πορτοκαλί φανάρι. «Αρκετοί Έλληνες μόλις βλέπουν πορτοκαλί, αντί να σταματήσουν, πατούν γκάζι. Και το πορτοκαλί γίνεται κόκκινο και το ατύχημα είναι προ των πυλών. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Ζώνες και κράνη σώζουν ζωές. Η συνέπεια, η υπομονή και η σύνεση στην οδήγηση είναι καθοριστικά στοιχεία ενός οδηγού», λέει ο «Ιαβέρης».