Οι μικροί κινηματογραφιστές της ομάδας «Cin-εκφράζειν» με την καθοδήγηση των εκπαιδευτικών τους πραγματεύτηκαν ένα περιβαλλοντικό θέμα, με ιδιαίτερη χροιά για την ιστορία και τον πολιτισμό του νησιού αφού τα αλογάκια της Ρόδου είναι μοναδικά και έχουν μείνει πια ελάχιστα στο νησί.
Το ντοκιμαντέρ με τίτλο «Ζει» συμμετείχε στους διαγωνισμούς cin-εκπαίδευση και cine-μάθεια 2018, αποσπώντας το 1ο και το 3ο βραβείο αντίστοιχα, ενώ δέχτηκε προσκλήσεις για συμμετοχή σε διεθνή φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους. Την πρωτότυπη μουσική της ταινίας έγραψε ο γνωστός Ρόδιος μουσικός Αντώνης Κυζούλης.
Τα μικρόσωμα άλογα της Ρόδου, μια μοναδική φυλή αλόγων, με παρουσία αιώνων που χάνεται στα βάθη της Ιστορίας, κινδύνευσε με αφανισμό λόγω της εμφάνισης της τεχνολογίας και του περιορισμού της χρησιμότητάς τους στη ζωή της υπαίθρου.
Το 2001, μια ομάδα ευαισθητοποιημένων εθελοντών, κατέβαλαν υπεράνθρωπες και πολύμηνες προσπάθειες επιτυγχάνοντας τη συγκέντρωσή τους στις σταβλικές εγκαταστάσεις του νεοσύστατου συλλόγου ΦΑΕΘΩΝ η δραστηριότητα του οποίου είναι ιδιαιτέρως αξιέπαινη και έχει συμβάλει σημαντικά στη διάσωση των μικρών αλόγων και στην ευαισθητοποίηση της τοπικής κοινωνίας.
Σκοπός της ταινίας είναι η διάδοση του άγνωστου αγώνα των αλόγων της Ρόδου για επιβίωση και η διεύρυνση των φίλων τους που θα προσδώσει επιπρόσθετη αγάπη και φροντίδα για τη διαιώνιση του είδους, όπως αναφέρουν οι μικροί κινηματογραφιστές.
Τα αλογάκια της Ρόδου είναι απόγονος ενός πανάρχαιου φύλου, είναι μικρόσωμα καθώς το ύψος του δεν ξεπερνά τους 80-115 πόντους. Έχουν εξαιρετική σωματική διάπλαση, τέλειες αναλογίες, τρίχωμα πλούσιο σε χαίτη και ουρά. Τα μορφολογικά χαρακτηριστικά του μικρόσωμου αυτού αλόγου μοιάζουν με τα αντίστοιχα χαρακτηριστικά των μεγαλόσωμων φύλων αλόγου. Αλλά δεν είναι άλογα νάνοι, τα γνωστά pony. Το αλογάκι της Ρόδου ανήκει στο γένος Equus Cabalus, αλλά λόγω του μικρού σωματικού μεγέθους του και της μακραίωνης ιστορίας του θεωρείται ξεχωριστή φυλή. Έχει εξαιρετική σωματική διάπλαση, κεφάλι μικρό και τράχηλο μακρουλό και μυώδη, ευρύ θώρακα, ισχυρούς επικλινείς γλουτούς, μυώδη και ισχυρά πόδια που καταλήγουν σε σκληρές μαύρες οπλές. Ο χρωματισμός του ποικίλλει από σκούρο καφέ έως βαθύ κόκκινο ή κανελί, πλούσια μακριά χαίτη με δεξιόστροφη ή αριστερόστροφη φορά, ζωηρά μάτια, μεγάλα ρουθούνια και ευκίνητα αυτιά.
Η εν λόγω φυλή έχει συνδεθεί με την πολιτισμική παράδοση του νησιού, καθώς τα άλογα αυτά χρησιμοποιούνται από τους αγρότες για το αλώνισμα των σιτηρών. Ο σημαίνων ρόλος του ροδίτικου αλόγου στην κοινωνία του νησιού απεικονίστηκε σε διαφορές μορφές λαϊκής τέχνης.
Συμφώνα με τις μαρτυρίες κατοίκων του χωριού Αρχάγγελου Ρόδου, τα άλογα της φυλής Ρόδου αριθμούσαν περίπου 150 άτομα το 1950, σταδιακά όμως η συμβολή τους στην αγροτική παράγωγη ελαχιστοποιήθηκε με αποτέλεσμα τα άλογα να αφεθούν ελευθέρα στην ορεινή περιοχή του όρους «Κουτσούτης». Εξαιτίας των δυσμενών συνθηκών διαβίωσης και των διωγμών που υπέστησαν από τους κτηνοτρόφους της περιοχής, τα ζώα αυτά αποδεκατίστηκαν. Το 2000 απέμεινε στο βουνό μόνο μια αγέλη έξι αλόγων.
Ο Σύλλογος «Φαέθων» που ιδρύθηκε για την προστασία των αλόγων αυτών κατασκεύασε ένα σύγχρονο καταφύγιο που διαθέτει στάβλους με προαύλια, ταΐστρες και ποτίστρες, αποθήκες ζωοτροφών, περιφραγμένους χώρους εκτόνωσης, δεξαμενή συλλογής υδάτων και έκταση όπου καλλιεργούνται κτηνοτροφικά φυτά και ποτίζονται με αυτόματο σύστημα. Επίσης ανέδειξε τα αλογάκια σε πόλο τουριστικής έλξης, αναθερμαίνοντας την τοπική οικονομία, γεγονός που βοήθησε να γίνουν αποδεκτά από την τοπική κοινωνία ως στοιχείο της πολιτισμικής της κληρονομιάς. Επίσης δημιούργησε χώρο υποδοχής επισκεπτών, στον οποίο προσέρχονται κάθε χρόνο οι μαθητές της Ρόδου και της υπόλοιπης Ελλάδας για να γνωρίσουν τα αλογάκια και να ευαισθητοποιηθούν για τα προβλήματά τους.
