Κι άλλος μετανάστης νεκρός στα παγωμένα νερά του Εβρου

ΠΙΘΑΝΟΝ ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Ένας ακόμη θάνατος παράτυπου μετανάστη έρχεται να προστεθεί στη μακρά λίστα των νεαρών ανθρώπων που άφησαν την τελευταία τους πνοή στα παγωμένα νερά στο Δέλτα του ποταμού Έβρου, στην απέλπιδα προσπάθεια τους να διασχίσουν την τελευταία συνοριογραμμή προς το «πολυπόθητο» ευρωπαϊκό έδαφος.

Τα φουσκωμένα νερά του ποταμού, η απόσταση χιλιάδων χιλιομέτρων που πρέπει να διανύσουν, οι χαμηλές θερμοκρασίες, η ανελλιπής και έντονη παρουσία των συνοριακών φυλάκων καθ’ όλο το μήκος των χερσαίων συνόρων του Έβρου, φαίνεται ότι δεν πτοούν τους χιλιάδες παράτυπους μετανάστες και πρόσφυγες που πολλές φορές ακόμη και με τίμημα την ίδια τους τη ζωή, εξακολουθούν να επιχειρούν την είσοδο στη χώρα καθοδηγούμενοι από το όνειρο της αναζήτησης μιας νέας πατρίδας.
Το τελευταίο θύμα, σύμφωνα με τον καθηγητή ιατροδικαστικής στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης, Παύλο Παυλίδη, είναι ένας νεαρός άνδρας ηλικίας 20-25 ετών, πιθανόν αφρικανικής καταγωγής.
Η σορός του άτυχου νέου εντοπίστηκε, χθες το απόγευμα, από αστυνομικούς του τμήματος Φερών της Διεύθυνσης Αστυνομίας Αλεξανδρούπολης, εντός της κοίτης του ποταμού.
Ο κ. Παυλίδης, ο οποίος καλείται να ταυτοποιήσει τις σορούς των «αγνώστων στοιχείων» μεταναστών δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ πως από τα μέχρι στιγμής στοιχεία δεν υπάρχουν ενδείξεις εγκληματικής ενέργειας, διευκρινίζοντας ωστόσο ότι είναι νωρίς για εκτίμηση του ακριβούς χρόνου θανάτου, λόγω της παραμονής του στο νερό, της σήψης και πολλών άλλων παραγόντων.
Σημειώνει πως ήδη στα ψυγεία της ιατροδικαστικής στο Πανεπιστήμιο, υπάρχουν άλλοι επτά νεκροί, πιθανόν παράτυποι μετανάστες αγνώστων στοιχείων.
«Το χρονικό διάστημα παραμονής τους ορίζεται από το νόμο και υπάρχουν δύο ΦΕΚ το ένα εκ των οποίων προσδιορίζει τον χρόνο στις 40 ημέρες και το δεύτερο στους τρεις μήνες. Έχω την ευχέρεια στο Πανεπιστήμιο να τους διατηρώ όσο χρονικό διάστημα θέλω, ανάλογα βέβαια από την πληρότητα των ψυγείων, συνήθως για 4-5 μήνες.
Στην περίπτωση όμως που έχουμε κάποιες ενδείξεις ότι ο άνθρωπος ενδέχεται ν’ αναγνωριστεί τότε μπορούμε να τον κρατήσουμε και έξι μήνες», αναφέρει χαρακτηριστικά ο καθηγητής ιατροδικαστικής.