Μιλώντας για τον θεατρικό συγγραφέα και πεζογράφο που πέθανε σε ηλικία 85 ετών, ο κριτικός θεάτρου Κώστας Γεωργουσόπουλος είπε πως υπήρξε ένα πρόσωπο που κυνηγήθηκε και διώχθηκε κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, προβάλλοντας την αντίστασή του στο καθεστώς μέσα από την οξυδερκή του σάτιρα και τη χαμηλή του φωνή.
«Ο Μουρσελάς», σημείωσε στον επικήδειό του ο Κ. Γεωργουσόπουλος, «ήταν ένας πεπεισμένος ρομαντικός. Και ως ρομαντικός θρήνησε για τα βαθιά τραύματα της Ελλάδας, όπως και για τη διάψευση της γενιάς του. Τα τραύματα που έβαλε στο μικροσκόπιό του ο συγγραφέας, ξεκινούν από τα χρόνια του Εμφυλίου και παραμένουν εν πολλοίς ανοιχτά μέχρι και σήμερα. Τόσο με τα θεατρικά του έργα όσο και με την πεζογραφία του, πρωτίστως δε με την τηλεοπτική του σειρά «Εκείνος και Εκείνος, ο συγγραφέας μίλησε για το δράμα της νεοελληνικής πραγματικότητας. Γι' αυτό και στο σημαντικότερο θεατρικό του έργο, που είναι το «Ενυδρείο», παρατηρούμε ανθρώπους εγκλωβισμένους και αδύναμους, που αλληλοσπαράσσονται χωρίς κανένα περιθώριο διαφυγής. Και να πω ότι δυστυχώς ο Μουρσελάς δεν προτιμήθηκε από τις κρατικές μας σκηνές, όπως δεν προτιμήθηκε και ο άλλος μεγάλος εκλιπών, ο Παύλος Μάτεσις. Ας ελπίσουμε πως μετά τον θάνατό του θα έχει καλύτερη τύχη».
Αξίζει να σημειωθεί πως η κοινωνική καθημερινότητα της πεζογραφίας του Μουρσελά έχει πλήθος ευτράπελες στιγμές, αλλά εκείνο το οποίο κυριαρχεί στις ιστορίες της είναι μια συγκρατημένη θλίψη για την ήττα ή και την αποτυχία της ζωής. Οι ιστορίες του, τόσο στα μυθιστορήματα όσο και στα διηγήματα ή τις νουβέλες του, αντιπροσωπεύουν έναν σπαραγμένο μικρόκοσμο, σημαδεμένο από τις αδράνειες και τα πολλαπλά του αδιέξοδα.
