ΑΘΗΝΑ
Με το αίτημα της υπεράσπισης κατηγορουμένων για την αποβολή του Δημοσίου από Πολιτική Αγωγή συνεχίστηκε ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων η δίκη για τις αποκαλούμενες «ιερές ανταλλαγές» της Μονής Βατοπαιδίου.
Απόντος του ηγούμενου Εφραίμ από τη διαδικασία, τέθηκαν από την υπεράσπιση κατηγορουμένων ενστάσεις για την αποβολή του Δημοσίου από πολιτική αγωγή με βασικό ισχυρισμό ότι δεν υφίσταται ζημία.
Οι δικηγόροι της Μονής επικαλούνται 18 αποφάσεις που έχουν εκδοθεί για τις 28 αγωγές που έχει υποβάλει το Ελληνικό Δημόσιο, με τις οποίες δικαιώθηκε, όπως λένε, η Ιερά Μονή. Οι συγκεκριμένες αγωγές αφορούσαν κάθε ακίνητο που ήταν αντικείμενο ανταλλαγής μεταξύ του Δημοσίου και της Μονής, με επίκεντρο την λίμνη Βιστωνίδα. Σύμφωνα με την πλευρά της Μονής, στις 18 αποφάσεις αναφέρεται πως «δεν είναι αυτονόητο πως η κυριότητα ανήκει στο Δημόσιο και πως αυτή εξαρτάται κατά περίπτωση από τους τίτλους που προσκομίζονται».
Όπως είπε ο συνήγορος: «Επί 100 χρόνια η Μονή προσπαθούσε να επιλύσει την ιδιοκτησιακή διαφορά με το Δημόσιο με ειρηνικό και ωφέλιμο τρόπο και για τα δυο μέρη. Η υπόθεση στράβωσε για άλλους λόγους και όχι για την ουσία της».
Η Μονή, είπε η υπεράσπισή της, είχε όραμα να αξιοποιήσει το Μετόχι της στη Λίμνη. Τα σχέδια αυτά προσέκρουσαν στους τοπικούς παράγοντες, οι οποίοι έκαναν αγώνα, ήταν ανθρώπινο. Και η πολιτεία θέλησε να λύσει το πρόβλημα. Τότε, είπε η Πολιτεία χρησιμοποιώντας και τοπικούς βουλευτές, όπως τον κ. Κοντό, να τους διώξουμε. Πώς όμως; Να απαλλοτριώσουμε τη λίμνη; Δεν έχουμε λεφτά. Να τους δώσουμε άλλα ακίνητα και να φύγουν από 'κεί. Από πρωτοβουλία της Πολιτείας ξεκίνησαν οι ανταλλαγές. Το λέει και ο πρώην υφυπουργός Αλέξανδρος Κοντός που ήταν Βατοπεδομάχος τότε, ότι οι ανταλλαγές ήταν επινόηση της πολιτείας για να λύσει το πρόβλημα».
Οι συνήγοροι της Μονής προσκόμισαν στο δικαστήριο και επικαλέστηκαν ένορκη βεβαίωση του επιτίμου προέδρου της ΝΔ, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, σύμφωνα με την οποία «όλες οι κυβερνήσεις αποδέχονταν το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Μονής στη Λίμνη». Οι συνήγοροι τόνισαν πως «δεν είναι αυθαίρετη κατασκευή των δυο μοναχών η όλη υπόθεση. Ήταν πολιτική απόφαση να μη γίνει επιστροφή των ακινήτων».
Για την απαίτηση του Δημοσίου που διεκδικεί περίπου 250 εκατ. ευρώ ως ζημία, καθώς και 1,8 εκατ. για ηθική βλάβη η υπεράσπιση είπε «ότι η παράσταση πολιτικής αγωγής στηρίζεται στην ψευδή παραδοχή του Δημοσίου ότι του ανήκει η λίμνη και οι παραλίμνιες εκτάσεις».
Η συμβολαιογράφος Αικατερίνη Πελέκη, δια της συνηγόρου της, υποστήριξε ότι «βάσει ειδικής δοσιδικίας για τους συμβολαιογράφους η μόνη οδός για το ελληνικό δημόσιο να προβάλει αστικές αξιώσεις από εκείνη, θα ήταν η αγωγή κακοδικίας, για την οποία όμως έχει παρέλθει η αποσβεστική προθεσμία για την υποβολή της. Άρα, κατά την κατηγορούμενη, το Δημόσιο έχει χάσει το δικαίωμα για να εγείρει αξίωση από την ίδια».
Η δίκη θα συνεχιστεί στις 31 Μαρτίου.
