«Φοβόμαστε, προετοιμαζόμαστε και έχουμε υπόψη μας ότι το πρόβλημα αυτό θα μας δοκιμάσει σκληρά αν συμβεί. Έχουμε 60.000 ανθρώπους, αυτό είναι νούμερο που μπορούμε να διαχειριστούμε... Αν αρχίσουν εκ νέου ροές δεν θα πεθάνουμε, θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε, τα παιδιά μας θα συνεχίσουν να παίζουν, αλλά θα είναι δοκιμασία για μας» ξεκαθάρισε ο αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής στον ΣΚΑΪ.
«Δεν πρόκειται να λύσουμε το προσφυγικό, διαχείριση κρίσης κάνουμε» διευκρίνισε.
«Θέση της Κομισιόν, του Ολάντ και της Μέρκελ και επιμονή δική μας και πίεση διαρκής προς την Ευρώπη, είναι να ισχύσει η συμφωνία» παρατήρησε ο Γιάννης Μουζάλας, εξηγώντας ότι η συμφωνία μπορεί να σαμποταριστεί και από κράτη της Ευρώπης.
«Η Τουρκία μέχρι στιγμής τηρεί τη συμφωνία και προσπαθούμε να τηρείται η συμφωνία. Τρεις φορές υπερβήκαμε τα 100 άτομα την ημέρα» διευκρίνισε.
Ο κ. Μουζάλας ξεκαθάρισε δε, ότι από τους 60.000 πρόσφυγες συνολικά στην Ευρώπη δικαιούνται να φύγουν 30.000 με 40.000. «Δικαιούνται να φύγουν στην Ευρώπη παλεύουμε, υπάρχουν καθυστερήσεις» είπε.
Επισήμανε ακόμη ότι Ειδομένη είναι ένα από τα παράσημα που πρέπει να δοθούν στην Ελλάδα, καθώς μέσα σε δυο μήνες άδειασε με υποδειγματικές διαδικασίες χωρίς άσκηση βίας και από τους ντόπιους και τους μετανάστες που δοκιμάστηκαν. «Το Καλαί παραμένει» δήλωσε με νόημα.
Σε ό,τι αφορά το Ελληνικό είπε ότι η έμφαση δόθηκε στο να αδειάσει η Ειδομένη και να δημιουργηθούν οι κατάλληλες δομές. Έχω ευθύνη, αισθάνομαι άσχημα για το Ελληνικό, είπε, αλλά συμπλήρωσε ότι το Ελληνικό έχει καλά οργανωμένες υπηρεσίες και γίνεται προσπάθεια ελάφρυνσης των προβλημάτων των προσφύγων.
ΚΑΜΠΑΝΑΚΙ ΑΠΟ ΜΚΟ
Επιδείνωση της ασφάλειας στα κέντρα φιλοξενίας προσφύγων κατήγγειλαν ανθρωπιστικές οργανώσεις με επιστολή τους προς τον αναπληρωτή υπουργό Μετανάστευσης Γιάννη Μουζάλα την Πέμπτη, ζητώντας μια συνάντηση μαζί του για το ζήτημα αυτό.
Ανάμεσα στις οργανώσεις που υπογράφουν είναι οι Solidarity Now, International Rescue Committe, Διεθνής Ομοσπονδία Ερυθρού Σταυρού, Danish Refugee Council, Ελληνικό Φόρουμ Προσφύγων, Norwegian Refugee Council, Oxfam και Save the Children.
Ολόκληρη η επιστολή έχει ως εξής:
«Ως ανθρωπιστικές οργανώσεις που εργάζονται ή επιχειρούν στην Ελλάδα, θα θέλαμε να εκφράσουμε τη σοβαρή μας ανησυχία για την επιδείνωση της κατάστασης ασφάλειας στα κέντρα φιλοξενίας εκτοπισμένων.
» Με βάση την καθημερινή μας εργασία στα κέντρα φιλοξενίας, βλέπουμε ότι η κατάσταση επηρεάζει τους φιλοξενούμενους και τους εργαζόμενους, είτε πρόκειται για εργαζομένους σε ανθρωπιστικές οργανώσεις ή για Έλληνες δημόσιους υπαλλήλους, καθώς επίσης και τον τοπικό ελληνικό πληθυσμό.
» Συχνά η έλλειψη άμεσης, κατάλληλης και αναλογικής ανταπόκρισης από την αστυνομία σε καταστάσεις έντασης ή η κατάλληλη παρακολούθηση των εξελίξεων και η καταβολή προσπαθειών συμφιλίωσης καταδεικνύουν ανεπαρκή κατάρτιση, στην οποία συμπεριλαμβάνεται ο μετριασμός των συγκρούσεων, και αυξάνει δραματικά τον κίνδυνο για περαιτέρω βία.
» Γνωρίζοντας ότι συμμερίζεστε τις ανησυχίες αυτές, σας γράφουμε για να σας προτείνουμε μια συνάντηση προκειμένου να μοιραστούμε κάποιες εμπειρίες που μπορεί να αποβούν χρήσιμες κατά τη λήψη των αποφάσεών σας σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισης της κατάστασης.
» Απευθυνόμαστε σε σας τώρα, καθώς τον Ιούλιο έλαβαν χώρα πολλά περιστατικά στα οποία υπογραμμίζεται η έλλειψη ασφάλειας που βιώνουν πολλά από τα περίπου 57.000 εκτοπισθέντα άτομα στην Ελλάδα σήμερα, εκ των οποίων το 40% περίπου είναι παιδιά.
» Η σύγκρουση ανάμεσα σε κατοίκους και σε διαμένοντες στο κέντρο υποδοχής της Λέρου στις 9 Ιουλίου, στην οποία επίσης στοχοποιήθηκαν εργαζόμενοι της ανθρωπιστικής βοήθειας, καθώς και ο θανατηφόρος τραυματισμός ενός παιδιού από μαχαίρι στο κέντρο φιλοξενίας του Ελληνικού στις 15 Ιουλίου, αποτελούν πρόσφατα παραδείγματα του σοβαρού κενού ασφαλείας.
» Έχουν υπάρξει, όπως γνωρίζετε, κι άλλες περιπτώσεις στις οποίες περιλαμβάνονται θανατηφόροι τραυματισμοί από μαχαίρι, σεξουαλική και έμφυλη βία, βίαιοι σωματικοί διαπληκτισμοί και λεκτικές απειλές.
» Στις πιθανές λύσεις που θα θέλαμε να συζητήσουμε μαζί σας περιλαμβάνεται η επικοινωνία με τις εκτοπισμένες κοινότητες σε καταυλισμούς και τις τοπικές κοινότητες. Έχουμε παρατηρήσει ότι πολλές από τις ανησυχίες για την ασφάλεια και την προστασία πηγάζουν από την έλλειψη έγκαιρων και κατανοητών πληροφοριών και από μια ατμόσφαιρα αβεβαιότητας και απελπισίας που κατά καιρούς έχει οδηγήσει σε ξεσπάσματα βίας.
» Ως εθνικοί και διεθνείς οργανισμοί, σκοπεύουμε να συνεργαστούμε και με τις δύο κοινότητες προκειμένου να εξασφαλιστεί η βελτίωση της επικοινωνίας και της συνεργασίας και για να το πετύχουμε αυτό θα χρειαστούμε την υποστήριξη και τη συνεργασία των ελληνικών αρχών. Θεωρούμε, επίσης, ότι συντονισμένα και σαφή πρωτόκολλα ασφαλείας για την προστασία των ανθρώπων που ζουν και εργάζονται στους καταυλισμούς αποτελούν επιτακτική ανάγκη.
» Σε ορισμένους χώρους φιλοξενίας, δεν μας είναι σαφές ποιος έχει τον ηγετικό ρόλο για την ασφάλεια, η Αστυνομία ή ο Στρατός, όπως επίσης τι εμείς ως εργαζόμενοι σε ανθρωπιστικές οργανώσεις μπορούμε να αναμένουμε και ελπίζουμε ότι η προτεινόμενη συνάντηση θα μπορούσε να βοηθήσει στο να διευκρινιστεί το θέμα αυτό».
