Η «Ελευθερία της Κυριακής» ζήτησε τις απόψεις των 8 βουλευτών Λάρισας και τις παραθέτει αυτούσιες, σκιαγραφώντας παράλληλα και το κλίμα που αναμένεται να επικρατήσει κατά τη διάρκεια της επικείμενης συζήτησης και ψήφισης του νέου εκλογικού νόμου, όπου και θα απαντηθεί το ερώτημα αν η κυβέρνηση καταφέρει να συγκεντρώσει τις 200 ψήφους ώστε αυτός να ισχύσει από τις επόμενες βουλευτικές εκλογές.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ : Μενέλαος Κατσαμπέλας
Άννα Βαγενά – Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ
Αναζωογόνηση του εκλογικού σώματος,
περισσότερη και βαθύτερη δημοκρατία
Για το ελληνικό Σύνταγμα, το εκλογικό σώμα είναι το ανώτατο όργανο του κράτους, εκείνο που αναδεικνύει τη Βουλή αλλά και την κυβέρνηση.
Με τις τροποποιήσεις που επιφέρει το σχέδιο νόμου του Υπ. Εσωτερικών στον ισχύοντα εκλογικό νόμο, το ανώτατο πολιτειακό όργανο αναζωογονείται ενσωματώνοντας τους νέους πολίτες που έχουν συμπληρώσει το 17ο έτος της ηλικίας τους. Είναι αλήθεια ότι στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής πρακτικής τίθεται τις τελευταίες δεκαετίες με αυξανόμενη ένταση το ζήτημα διεύρυνσης της εκλογικής βάσης με την ενεργητική ανάμιξη των νέων στο πολιτικό γίγνεσθαι. Είναι αναγκαίο να λάβουμε υπόψη μας τις πολιτικές απόψεις των νέων ανθρώπων. Πρέπει να τους δώσουμε την ευκαιρία να εκφραστούν ως πολίτες, οι οποίοι είναι ικανοί να ασκήσουν το θεμελιώδες δημοκρατικό δικαίωμα της ψήφου. Άλλωστε η συγκεκριμένη πρόταση της κυβέρνησης δεν αποτελεί κάτι νέο σε επίπεδο διεθνούς κοινότητας (Απόφαση 1826 (2011) της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, αλλά και τα σχετικά πορίσματα του κορυφαίου διεθνούς οργανισμού σε θέματα εκλογικής αντιπροσώπευσης και δημοκρατίας, της International IDEA).
Σε ό,τι αφορά, τώρα, το μεγαλύτερο διακύβευμα των τροποποιήσεων που εισηγείται η Κυβέρνηση, δηλαδή την καθιέρωση της απλής αναλογικής, θα πρέπει να διευκρινίσουμε, ότι το αναλογικό εκλογικό σύστημα δεν είναι κάτι... απλό, αντίθετα έχει πολλές μορφές. Το αναλογικό σύστημα, γενικά, επιδιώκει τη διατήρηση ισορροπίας μεταξύ της βούλησης του λαού και της σύνθεσης του κοινοβουλίου. Απλή και «άδολη» είναι μόνον η απόλυτη αναλογική, όπου το ποσοστό που λαμβάνει ένα πολιτικό κόμμα αποτυπώνεται επακριβώς στον αριθμό των εδρών που παίρνει στο κοινοβούλιο. Όμως, αυτή η αναλογική προϋποθέτει την κατάργηση των εκλογικών περιφερειών, κατάσταση η οποία θα οδηγήσει ολόκληρες περιοχές της χώρας μας στο να μην καταφέρουν να εκλέξουν βουλευτές για να τις εκπροσωπήσουν.
Απλή είναι και η αναλογική με εκλογικές περιφέρειες, εφόσον το εκλογικό σύστημα εξασφαλίζει ότι δεν υπάρχουν σημαντικές αποκλίσεις μεταξύ των ποσοστών που έλαβαν οι πολιτικές δυνάμεις σε κάθε εκλογική περιφέρεια και της αντίστοιχης κατανομής εδρών.
Με την κατάργηση του bonus των 50 εδρών αλλά και τη σύνδεση της κατανομής εδρών με το ποσοστό που πήρε κάθε πολιτική δύναμη ανά περιφέρεια, ο νέος εκλογικός νόμος ικανοποιεί ένα πάγιο αίτημα της ελληνικής Αριστεράς, δηλ. την αποφυγή της νόθευσης της βούλησης του κυρίαρχου λαού, όπως καταγράφεται μέσα από τις εθνικές εκλογές.
Η διατήρηση του ορίου του 3% για την είσοδο ενός πολιτικού σχηματισμού στο κοινοβούλιο πρέπει να αξιολογηθεί θετικά, καθώς δεν αλλοιώνει –λόγω του πολύ χαμηλού ποσοστού/ορίου– το αποτέλεσμα που έχει διαμορφωθεί αναλογικά, ενώ εγγυάται την ισορροπία ανάμεσα στην κοινοβουλευτική παρουσία ενός κόμματος και την απήχησή του στην κοινωνία.
Καταλήγοντας, η μεταρρύθμιση του εκλογικού συστήματος που εισηγείται η κυβέρνηση και θα ψηφιστεί στο επόμενο διάστημα από τη Βουλή εγγυάται, για πρώτη φορά από τη μεταπολίτευση και μετά, περισσότερη και βαθύτερη δημοκρατία. Ταυτόχρονα, προωθεί δημιουργικά μια κουλτούρα πολιτικών συνεργασιών, κάτι το οποίο φαίνεται να θέλει-σύμφωνα με τα αποτελέσματα των προηγούμενων εκλογικών αναμετρήσεων-και ο λαός μας.
Νίκος Παπαδόπουλος – Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ
Δίνουμε σάρκα και οστά στην έννοια
του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι
Μία πάγια δημοκρατική απαίτηση της Αριστεράς είναι πλέον γεγονός. Ένας νόμος που δίνει σάρκα και οστά στην έννοια του «εκλέγειν και εκλέγεσθαι». Η αναλογικότητα της ψήφου είναι εξ ορισμού το δίκαιο και δημοκρατικό του «εκλέγεσθαι». Το αποτύπωμα της αριστερής διακυβέρνησης της χώρας μέσα σε στενά δημοσιονομικά πλαίσια διαφαίνεται καθημερινά. Από τις νόμιμες άδειες στα Μ.Μ.Ε. τον πόλεμο κατά της διαφθοράς έως και την αλλαγή του εκλογικού νόμου είναι διαχρονικές και προγραμματικές μας δεσμεύσεις. Είναι λοιπόν αυτονόητο για εμάς πως η κοινοβουλευτική εκπροσώπηση των κομμάτων οφείλει να είναι αναλογική χωρίς μπόνους εδρών και χωρίς πλεονεκτήματα του πρώτου. Σχετικά με το «εκλέγειν» και την ψήφο στα 17 έτη, θεωρώ πως είναι παράδοξο ένα 17χρονο άτομο να καλείται και να είναι ικανό να επιλέξει το μέλλον του και τον επαγγελματικό του προσανατολισμό μετά τις πανελλήνιες εξετάσεις ή ακόμα να θεωρείται ικανό να εκπληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις αλλά η πολιτεία το ίδιο αυτό άτομο να το θεωρεί ανίκανο να προβεί σε πολιτική επιλογή, διαλέγοντας την εκπροσώπηση που επιθυμεί στο ελληνικό κοινοβούλιο.
Κλείνοντας λοιπόν οφείλω να τονίσω ότι αυτός ο νόμος είναι η ουσία του δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Είναι κάτι παραπάνω από αυτονόητο πως όλα τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου οφείλουν να στηρίξουν την απλή αναλογική και την ισότητα της ψήφου, ψηφίζοντας έξω από μικροπολιτικές σκοπιμότητες έτσι ώστε να μπορούμε να θεωρούμαστε άξιοι συνεχιστές της πολιτικής μας κληρονομιάς η οποία μεταλαμπαδεύτηκε σε όλο τον κόσμο καθιερώνοντας τον θεσμό της δημοκρατίας προς το συμφέρον όλων των πολιτών.
Μάξιμος Χαρακόπουλος – Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας
Ο κ. πρωθυπουργός μάλλον
δεν θα έχει ύπνο ελαφρύ...
Οι προτάσεις της κυβέρνησης για τον εκλογικό νόμο, που προωθεί κατακαλόκαιρο, δείχνουν για μια ακόμη φορά ότι δυστυχώς στα ηνία της χώρας βρίσκονται άνθρωποι εξουσιολάγνοι και ανεύθυνοι. Την ώρα που κτυπούν οι καμπάνες για την πορεία της οικονομίας, καθώς τα λουκέτα πέφτουν βροχή, οι συντάξεις κόβονται και οι φόροι μεγαλώνουν σαν τα μανιτάρια, ο ΣΥΡΙΖΑ παίζει τα γνωστά του παιχνίδια. Επιχειρεί να αποπροσανατολίσει τη ζαλισμένη κοινή γνώμη –την ίδια που πριν από ένα χρόνο την παρέσυρε στο διχαστικό και καταστροφικό δημοψήφισμα που μας έφερε μια ανάσα από τον γκρεμό του εθνικού ολέθρου. Ο κ. Τσίπρας, σε αγαστή συνεργασία με τον εταίρο του κ. Καμμένο, αφού έδωσαν γη και ύδωρ στους δανειστές και αφελλήνισαν τις τράπεζες τώρα ανεβάζουν πάλι την παράσταση «Εμείς οι αριστεροί». Πιστεύει το Μαξίμου ότι έτσι θα αποτρέψει το μοιραίο που δείχνουν οι δημοσκοπήσεις που φέρνουν τη ΝΔ να φεύγει πολύ μπροστά από τον ΣΥΡΙΖΑ. Και ακόμη ότι θα ξεφύγει από την απειλητική μοναξιά που προκάλεσε η πολιτική της καμένης γης που ακολουθείται όλους αυτούς τους μήνες. Μέχρι στιγμής, φαίνεται η κυβέρνηση να βρίσκει ευήκοα ώτα στον κ. Λεβέντη, στον κ. Θεοχαρόπουλο και στη ...Χρυσή Αυγή.
Ελπίζουμε, ωστόσο, ότι τα υπόλοιπα κόμματα δεν θα δεχθούν να συναινέσουν στην κυβερνητική πρόταση. Κι αυτό γιατί αν περάσει είναι βέβαιο ότι η πανσπερμία των κοινοβουλευτικών κομμάτων θα οδηγήσει στην αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης και σε πολιτικό χάος. Επιπλέον, με την επαπειλούμενη πολιτική αβεβαιότητα δεν υπάρχει περίπτωση να έλθει επενδυτής ούτε για δείγμα.
Δεν τα βλέπει άραγε αυτά ο κ. Τσίπρας; Ασφαλώς. Προφανώς, όμως, μπροστά στον “κίνδυνο” να έλθει η ΝΔ στην εξουσία δεν έχει αναστολές. Ίσως βέβαια γιατί προσπαθεί να αποτρέψει το ενδεχόμενο να κληθεί να δώσει εξηγήσεις για όσα συνέβησαν μέχρι τον Ιούλιο του 2015. Ιδιαίτερα τώρα με όσα εμβρόντητοι πληροφορούμαστε από τους κ.κ. Γκαλμπρέιθ και Βαρουφάκη, ο κ. πρωθυπουργός μάλλον δεν θα έχει ύπνο ελαφρύ».
Χρήστος Κέλλας – Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας
Στόχος η επιβολή αριστερού καθεστώτος
Η κυβέρνηση της αριστερής (αυτ)απάτης, αποδεικνύει καθημερινά πως το μοναδικό της σχέδιο, αν υπάρχει και αυτό, είναι η διατήρηση της εξουσίας, την οποία θέλει πάση θυσία να κρατήσει στα χέρια της, ως άλλο λάφυρο στα αμπάρια της πολιτικής της διαδρομής.
Η επίκληση της «απλής αναλογικής», ως πάγιου αιτήματος της Αριστεράς, αποτελεί μια ακόμη προσπάθεια αποπροσανατολισμού των πολιτών από τα προβλήματα της καθημερινότητάς τους. Νωπές είναι ακόμη, άλλωστε, οι εικόνες των συνταξιούχων στις ουρές των ΑΤΜ των τραπεζών, να αναζητούν τις κομμένες τους συντάξεις. Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, δέσμια του λαϊκισμού και των ψεύτικων υποσχέσεων επισημοποιεί το οριστικό διαζύγιο της με την κοινωνία.
Ειδικά τώρα σε μια περίοδο που σε ολόκληρη την Ευρώπη, η δίνη του λαϊκισμού θεριεύει και οι αρχές της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης αμφισβητούνται, την ίδια ώρα που στη χώρα μας η ύφεση τρώει τα τελευταία αποθεματικά της επιχειρηματικότητας, οποιαδήποτε αλλαγή στον εκλογικό νόμο, που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην αδυναμία συγκρότησης Κυβέρνησης, είναι εγκληματικό λάθος, που αν τελικά συμβεί, η χώρα θα το πληρώσει ακριβά. Άλλωστε οι δηλώσεις του σημερινού υπουργού Εσωτερικών, κ. Κουρουμπλή, πως με απλή αναλογική, θα υπάρξει ακυβερνησία και του σημερινού υπουργού Παιδείας, κ. Φίλη, πως με ορθή διαπαιδαγώγηση!! οι 17άρηδες θα μπορούν να ψηφίζουν σωστά, δείχνουν ότι και οι ίδιοι αντιλαμβάνονται ότι η εν λόγω αλλαγή ελλοχεύει περισσότερους κινδύνους, παρά οφέλη.
Η Νέα Δημοκρατία, πιστή στις αρχές της δημοκρατίας και προσηλωμένη απόλυτα στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, όχι μόνο δεν θα συνεργήσει στην επιχειρούμενη αλλαγή του εκλογικού νόμου, αλλά θα δώσει όλες τις απαιτούμενες μάχες εντός του Κοινοβουλίου, για να αναδείξει το σκοτεινό σχέδιο μιας κυβέρνησης που μοναδικό στόχο έχει την επιβολή ενός ιδιότυπου αριστερού καθεστώτος. Άλλωστε από το 2012, η παράταξή μας, ήταν η πρώτη που προέβαλλε την αναγκαιότητα ευρύτερων συνεργασιών, για να βγει η χώρα από το τέλμα, επιλέγοντας τη συγκυβέρνηση με ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, από το σύρσιμο της χώρας σε συνεχείς εκλογές. Η συνεργασία δεν πρέπει να γίνεται από υποχρέωση, αλλά από συνειδητή πολιτική επιλογή.
Οι πολίτες λοιπόν, πρέπει να γνωρίζουν ότι το μέλλον της χώρας δεν μπορεί να διακυβεύεται στα υπόγεια του Μεγάρου Μαξίμου, από μια παρέα που πάση θυσία θέλει να γαντζωθεί στην εξουσία.
Η χώρα δεν χρειάζεται απλή αναλογική για να βγει από την κρίση, αλλά απλή λογική και δυστυχώς κάθε μέρα που περνά αποδεικνύεται ότι η σημερινή Κυβέρνηση δεν διαθέτει ίχνος από αυτή.
Γιώργος Λαμπρούλης – Βουλευτής του ΚΚΕ
Το προτεινόμενο σύστημα δεν είναι απλή αναλογική
Πάγια θέση του ΚΚΕ για το εκλογικό σύστημα, εδώ και δεκαετίες είναι η απλή, ανόθευτη αναλογική.
Με αφορμή την κατάθεση του σχεδίου νόμου, αλλά και με βάση τη συζήτηση που ξεκίνησε εδώ και καιρό αποκαλύπτεται, πως η πρόταση της κυβέρνησης δεν υπαγορεύεται από κάποια θέση αρχής ή από διάθεση ικανοποίησης ενός πάγιου αιτήματος.
Το προτεινόμενο σύστημα δεν είναι απλή αναλογική, που σημαίνει κανένα μπόνους και πλαφόν εισόδου στη Βουλή, ως προϋπόθεση ώστε να υπάρχει «ισότητα ψήφου» και ακριβής αποτύπωση σε έδρες.
Μάλιστα και στο ζήτημα αυτό έχουμε υποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ από τη θέση που είχε πριν γίνει κυβέρνηση.
Τι επιδιώκει όμως η κυβέρνηση με την αλλαγή του εκλογικού νόμου;
Απ’ τη μια προσπαθεί να αποπροσανατολίσει, να ρίξει στάχτη στα μάτια του λαού, για την καθημερινή βαρβαρότητα που βιώνει εξαιτίας των αντιλαϊκών μέτρων, αλλά και των νέων αντιδραστικών ανατροπών (εργασιακά, συνδικαλιστικός νόμος κ.ά.), ενόψει της «αξιολόγησης» του φθινοπώρου.
Απ’ την άλλη αναδεικνύεται η επιδίωξη για συμπράξεις, δημιουργία νέων αντιλαϊκών κυβερνήσεων, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ προσεγγίζει τόσο πρόσωπα και δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας (ΠΑΣΟΚ, Δημοκρατική Συμπαράταξη), όσο και δυνάμεις της λεγόμενης κεντροαριστεράς. Αυτό δείχνουν και οι συναντήσεις του Πρωθυπουργού με τους ευρωσοσιαλιστές, όπως και η προσπάθεια να στηθεί το κάλιπκο δίπολο «αριστερά – δεξιά», «πρόοδος – συντήρηση».
Εξάλλου κοινή βάση για συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ μ’ αυτά τα κόμματα, όπως και με τη ΝΔ, υπάρχει. Είναι το 3ο μνημόνιο, που συνυπέγραψαν, όπως και οι κατευθύνσεις της Ε.Ε., η πάση θυσία παραμονή σ’ αυτή, οι επιταγές του κεφαλαίου για ανάκαμψη της κερδοφορίας του, με τον λαό χρεοκοπημένο. Όσοι υποστηρίζουν το πλαφόν του 3%, επιχειρηματολογώντας για τον «κίνδυνο» να μπουν στη Βουλή «γραφικότητες», προφανώς δεν τους ενοχλεί ότι υπάρχει αυτή τη στιγμή η ναζιστική Χ.Α., το ότι υπάρχουν κόμματα και πρόσωπα, που είχαν καταγραφεί ως «εξέχουσες» γραφικότητες της πολιτικής ζωής, τους οποίους δεν εμπόδισε το 3%. Ακόμα και η επίκληση της τουρκικής παρέμβασης, έτσι όπως τίθεται είναι επικίνδυνη, ανοίγει ζήτημα εθνικής τουρκικής μειονότητας στη Θράκη, κάτι που αποτελεί πάγια γραμμή της Άγκυρας.
Αυτό που χρειάζεται να συνειδητοποιήσει ο λαός μας είναι πως κανένας εκλογικός νόμος δεν μπορεί να γίνει καταλύτης φιλολαϊκών εξελίξεων. Αναγκαίο σήμερα, η αλλαγή του αρνητικού συσχετισμού δύναμης σε βάρος των κομμάτων, που συναθροίζονται στο δρόμο του κεφαλαίου και της Ε.Ε. Να αλλάξει υπέρ της ανασύστασης ενός εργατικού – λαϊκού κινήματος, μιας κοινωνικής συμμαχίας, που θα παλεύει και για τα άμεσα αιτήματα, αλλά και για τις ριζικές ανατροπές στην οικονομία και την εξουσία, δρώντας σε αντικαπιταλιστική – αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση.
Γι’ αυτή την προοπτική χρειάζεται η συσπείρωση γύρω από ένα πιο ισχυρό ΚΚΕ.
Κώστας Μπαργιώτας – Βουλευτής με το Ποτάμι
Καμία σχέση με σταθερό και δίκαιο εκλογικό σύστημα
Με τον εκλογικό νόμο η κυβέρνηση επιχειρεί να αποστρέψει τη συζήτηση από την εφιαλτική οικονομική κατάσταση και να ανακόψει την πορεία της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ουσιαστικά, η κυβερνητική πρόταση αναιρεί το παραδοσιακό αίτημα της Αριστεράς, καθώς εισάγει σε συνθήκες πανικού ένα σύστημα κομμένο και ραμμένο στις άμεσες ανάγκες της. Η πραγματική της επιδίωξη είναι η δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης χωρίς τη συμμετοχή του πρώτου κόμματος. Καμία σχέση με μεταρρύθμιση και καμία σχέση με σταθερό και δίκαιο εκλογικό σύστημα.
Φυσικά η κυβέρνηση δεν τολμά να αγγίξει τη μεγαλύτερη στρέβλωση του εκλογικού συστήματος που είναι η ανισότητα των περιφερειών. Ξέχασε η κυβέρνηση την δέσμευσή της να σπάσει τις περιφέρειες. Έτσι, αποκαλύπτονται οι πραγματικές επιδιώξεις τόσο της κυβέρνησης όσο και των συμμάχων της που επιθυμούν τη διατήρηση των στρεβλώσεων για προφανείς μικροκομματικούς λόγους. Η Β’ Αθηνών ενσωματώνει τους μισούς ψηφοφόρους της χώρας, οι άλλες 53 περιφέρειες έχουν τους άλλους μισούς, οι 4 με 5 μεγάλες, μετά τη Β’ Αθηνών, ενσωματώνουν το μισό του άλλου μισού.
Η πραγματική μεταρρύθμιση του συστήματος είναι πιεστικά απαραίτητη. Εμείς στο Ποτάμι προτείνουμε ριζική μεταρρύθμιση. Ένα σύστημα με μικρές μονοεδρικές, τη δυνατότητα ψήφισης κόμματος και βουλευτή ανεξάρτητα και τη δυνατότητα ενός μικρού, κλιμακούμενου μπόνους στο πρώτο κόμμα, που επιτρέπει τη χώρα να κυβερνηθεί. Είναι ένας νόμος που δεν μας βολεύει. Δεν βολεύει τα μικρά κόμματα. Δεν βολεύει τους περισσότερους βουλευτές του Ποταμιού και εμένα προσωπικά ως εκλεγμένο αντιπρόσωπο μιας μεγάλης περιφέρειας. Πολύ πιθανόν, αν ισχύσει ένας τέτοιος νόμος, εγώ να μην εκλεγώ. Συμφέρει, όμως, την Πατρίδα. Και αποτελεί αυτό που λέμε μεταρρύθμιση. Ένα νέο, σταθερό, δίκαιο εκλογικό σύστημα, που δίνει τη δυνατότητα της πλήρους ανανέωσης του πολιτικού τοπίου. Είναι αναλογικό και φέρνει τους αντιπροσώπους κοντά στον πολίτη, καθώς κάνει μικρές, ανθρώπινης κλίμακας περιφέρειες και εξασφαλίζει ταυτόχρονα αναλογικότητα και κυβερνησιμότητα.
Βασίλης Κόκκαλης – Βουλευτής Ανεξάρτητων Ελλήνων
Το πολιτικό σύστημα να αποκτήσει αξιοπιστία και σοβαρότητα
Το βασικό επιχείρημα των πολέμιων της απλής αναλογικής είναι πως μ΄ αυτό το εκλογικό σύστημα οδηγείται η χώρα σε ακυβερνησία. Δεν ευσταθεί όμως αυτό το επιχείρημα διότι :
1. Πέρασε η εποχή που ένα κόμμα φλερτάρει με την αυτοδυναμία. Εάν υπήρχε περίπτωση σήμερα ΣΥΡΙΖΑ ή ΝΔ να εξασφαλίσουν αυτοδυναμία τότε θα είχε λογική βάση η ενισχυμένη αναλογική.
2. Συνεχίζουν την κριτική ότι θα οδηγήσει τη χώρα σε «ιταλοποίηση» της πολιτικής ζωής, ότι δηλαδή για να «σχηματιστεί» κυβέρνηση θα απαιτείται η συνεργασία 3 ή τεσσάρων κομμάτων. Ξεχνούν όμως, ότι την περίοδο 2012-2014 τα κόμματα της συγκυβέρνησης ήταν τρία (3). Επομένως ούτε και αυτό το επιχείρημα ευσταθεί.
3. Το ζητούμενο είναι η ισότητα ψήφου και η ακριβής αποτύπωση του εκλογικού συσχετισμού σε έδρες και αυτό μόνο με το σχέδιο νόμου που κατατέθηκε και συζητείται στην αρμόδια Επιτροπή Δημόσια Διοίκησης επιτυγχάνεται.
Η πριμοδότηση – το ΄΄μπόνους’’ των 50 εδρών αντιπροσωπεύει τη λαϊκή θέληση στις εκλογές; Δηλαδή εκλέγονται 50 βουλευτές χωρίς τη ρήξη αυτός ή του ελληνικού λαού.
4. Ψήφος στα 17: Όσο μεγαλύτερο είναι το ποσοστό των πολιτών που συμμετέχουν στις εκλογές τόσο μεγαλύτερη είναι η αντιπροσωπευτικότητα των εκλεγμένων. Να υπενθυμίσω ότι η ολομέλεια της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης κάλεσε όλα τα κράτη μέλη του Οργανισμού να διερευνήσουν την δυνατότητα για χορήγηση δικαιώματος ψήφου σε νέους και νέες άνω των 16 ετών. Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες ισχύει ήδη η ψήφος στα 17.
5. Το πλαφόν του 3% : Ήταν δική μας πρόταση των ΑΝ.ΕΛ. και κόκκινη γραμμή προκειμένου να ψηφίσουμε το σχέδιο νόμου. Με αυτό το όριο του 3% αποκλείονται κόμματα αντεθνικά τα οποία θα ήταν υποκινούμενα από γειτονικές χώρες όπως Τουρκία και Αλβανία.
Το πολιτικό σύστημα οφείλει να αποκτήσει αξιοπιστία και σοβαρότητα γι’ αυτό και ο εκλογικός νόμος αλλά και η συνταγματική αναθεώρηση που επίκεινται, κινούνται στο χτίσιμο της νέας Ελληνικής Δημοκρατίας και οι Θεσμικές αλλαγές που θα γίνουν να ανταποκρίνονται στις προκλήσεις και στα δεδομένα της σημερινής εποχής. Πρότασης όπως η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας απ΄ ευθείας από τον λαό, η εκλογή της ανώτατης ηγεσίας της Δικαιοσύνης από τον φυσικό τους χώρο (τους δικαστές), η κατάργηση του νόμου «περί ευθύνης υπουργών», κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση.
Γεώργιος Κατσιαντώνης – Βουλευτής της Ένωσης Κεντρώων
Στηρίζουμε μόνο την πρόταση για απλή
και άδολη αναλογική χωρίς μπόνους
Αναφορικά με την πρόταση της Κυβέρνησης για τον εκλογικό νόμο, ο οποίος προβλέπει απλή αναλογική, κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών και ψήφο στα 17, η θέση της Ένωσης Κεντρώων και βεβαίως και η δική μου ως βουλευτή, είναι πολύ ξεκάθαρη: στηρίζουμε μόνον την πρόταση για «απλή και άδολη αναλογική χωρίς μπόνους». Αυτό συνεπάγεται ότι δεν πρόκειται να δεχθούμε «αινιγματικές εννοιολογικά» λεκτικές ή φραστικές προσθήκες. Ο πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων, κ. Λεβέντης, έχει καταστήσει σαφείς τις θέσεις μας ως Κόμματος. Από την άλλη, προσωπικά, όπως τόνισα και πρόσφατα σε τηλεοπτική εκπομπή όπου ήμουν προσκεκλημένος, θεωρώ ότι η χρονική στιγμή που έρχεται στο προσκήνιο η αλλαγή του εκλογικού νόμου είναι μη συνάδουσα με την κοινωνική και πολιτική κατάσταση που διάγει η χώρα. Έχουμε σημαντικά ζητήματα να διαχειριστούμε, την κρίση του προσφυγικού και μεταναστευτικού ζητήματος, τις περικοπές στις συντάξεις και του ΕΚΑΣ, την επικείμενη ενεργοποίηση του λεγόμενου «κόφτη», τα προβλήματα στην κτηνοτροφία και στη γεωργία, γενικά ζητήματα που ταλαιπωρούν το σύνολο των συμπολιτών μας στην καθημερινότητά τους. Αλήθεια, ποιος συμπατριώτης μας αυτή τη στιγμή έχει στο μυαλό του ως αναγκαία την αλλαγή του εκλογικού νόμου, την ώρα που η οικονομία μας στενάζει και η κοινωνία είναι, ούτε λίγο ούτε, πολύ, ένα καζάνι που βράζει; Καθημερινά, μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι αντιμέτωπες με έλλειψη βασικής ρευστότητας και λουκέτα, υπάρχουν άνθρωποι ανάμεσά μας που ζουν με τον εφιάλτη της ανεργίας για μεγάλα χρονικά διαστήματα, και η Κυβέρνηση, αντί να έρθει στο τραπέζι της συζήτησης και της συνεργασίας για την επίλυση των «καυτών» ζητημάτων, ανάβει φωτιές για...την «καύση» του εκλογικού νόμου και την αλλαγή του «εδώ και τώρα». Προσωπικά, αυτές οι επιλογές του κ. Τσίπρα, με οδηγούν στο συμπέρασμα ότι, για ακόμη μία φορά, η Κυβέρνηση ψάχνει τρόπο να καλύψει τις αδυναμίες της και κυρίως την άγνοιά της στην αντιμετώπιση κοινωνικών και πολιτικών θεμάτων ύψιστης σημασίας.
