Οι σχέσεις μεταξύ συζύγων ρυθμίζονται εξαντλητικά από τον Αστικό Κώδικα. Ειδικώς, σχετικά με το επώνυμο των συζύγων. Με αφορμή τη χθεσινή ημέρα τιμής και μνήμης στους γυναικείους αγώνες για την κατάκτηση των δικαιωμάτων τους, αναζητήσαμε στο ληξιαρχείο του Δήμου Λαρισαίων την επιλογή που έχουν οι γυναίκες σχετικά με το επίθετο του συζύγου.
Ο νόμος προβλέπει ότι «με το γάμο δεν μεταβάλλεται το επώνυμο των συζύγων, ως προς τις έννομες σχέσεις. Στις κοινωνικές σχέσεις ο κάθε σύζυγος μπορεί, εφόσον σ' αυτό συμφωνεί και ο άλλος, να χρησιμοποιεί το επώνυμο του τελευταίου ή να το προσθέτει στο δικό του». Συγχρόνως ορίζει, ότι «με συμφωνία των συζύγων, ο καθένας από αυτούς μπορεί να προσθέτει στο επώνυμό του το επώνυμο του άλλου. Η προσθήκη γίνεται με κοινή δήλωση ενώπιον του ληξίαρχου και ισχύει μέχρι να ανακληθεί ενώπιον του ληξιάρχου με κοινή δήλωση των συζύγων ή με μονομερή δήλωση οποιουδήποτε των συζύγων, η οποία κοινοποιείται στον άλλο σύζυγο». Άρα οι εποχές που μετά τον γάμο η γυναίκα είτε άλλαζε υποχρεωτικά είτε επέλεγε το επίθετο του συζύγου της έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί.
Την ίδια ώρα σύμφωνα με τα στοιχεία του ληξιαρχείου ελάχιστες είναι οι γυναίκες που επιλέγουν το επίθετο του συζύγου να προστεθεί στο δικό τους. Σύμφωνα με τα όσα δηλώνουν στην «Ε» στους εξακόσιους γάμους που τελέσθηκαν το 2015 μόνο δύο θέλησαν να προσθέσουν και το επίθετο του συζύγου. Και κανένας σύζυγος δεν θέλησε στο δικό του επίθετο να προσθέσει της συζύγου του. Τούτο, γίνεται μόνο κατά τη διαδικασία του Αστικού Κώδικα, δηλαδή κατόπιν συμφωνίας των συζύγων με κοινή δήλωσή τους ενώπιον του ληξιάρχου.
Πλέον για να αλλάξει μία γυναίκα επίθετο αυτό γίνεται μόνο με απόφαση του δικαστηρίου. Σε αυτή την περίπτωση δε χρειάζεται καν να προχωρήσει σε γάμο.
Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ
Το επίθετο της γυναίκας μετά τον γάμο μπορεί να λύθηκε με νόμο εδώ και τριάντα χρόνια σχεδόν, τα παιδιά ωστόσο παραμένουν... μόνο του πατέρα!
Οι Λαρισαίοι εμφανίζονται παραδοσιακοί αν και ο νόμος δίνει το δικαίωμα στο επώνυμο του παιδιού να προστεθεί και αυτό της μητέρας. Κάτι όμως που όχι απλά δεν συνηθίζεται τουλάχιστον στη Λάρισα, αλλά η εμπειρία των εργαζομένων στα ληξιαρχεία έχει δείξει πως κάτι τέτοιο γίνεται όταν συντρέχουν σοβαροί οικογενειακοί λόγοι. Αναζητώντας κανείς τέτοιου είδους περιπτώσεις στη χρονιά που πέρασε στα αρχεία του ληξιαρχείου του Δήμου Λαρισαίων δεν εντοπίζει ούτε μία περίπτωση. Αντιθέτως υπάρχουν οικογένειες Λαρισαίων που τα παιδιά έχουν τα επίθετα και των δύο γονέων. Σύμφωνα πάντως με τους εργαζόμενους στο ληξιαρχείο είναι πιο σύνηθες να προσθέτουν και το επίθετο της μητέρας όταν ο πατέρας είναι αλλοδαπός.
Η ΦΗΜΗ
Όσες γυναίκες είχαν κάνει γάμο πριν τις 18 Φεβρουαρίου 1983 τους είχε δοθεί προαιρετικώς, η δυνατότητα να ανακτήσουν το πατρικό τους επώνυμο.
Συγχρόνως όμως ο νόμος προβλέπει και κάτι ακόμα. Σε περίπτωση διαζυγίου η γυναίκα μπορεί να ανακτήσει το πατρικό της επίθετο αλλά μπορεί να κρατήσει και του συζύγου. Η γυναίκα «δικαιούται να χρησιμοποιεί και μετά το διαζύγιο το επώνυμο του πρώην συζύγου της, εφ' όσον απέκτησε με αυτό επαγγελματική ή καλλιτεχνική φήμη και δεν βλάπτονται από τη χρησιμοποίηση του σοβαρά συμφέροντα του τελευταίου».
Ζωή Παρμάκη
