Της Λένας Κισσάβου
Σε μια δράση προσφοράς, όταν δεν μπορείς να ξεχωρίσεις ποιος από τα δύο μέρη -αυτός που προσφέρει ή αυτός που λαμβάνει - κέρδισε περισσότερο, τότε αναμφίβολα δεν μπορεί παρά να έχει επιτευχθεί ο υψηλότερος στόχος της.
Μια τέτοια, ήταν η χθεσινή δράση, που πραγματοποιήθηκε στο Δημοτικό Σχολείο Τερψιθέας, με αυτούς που πρόσφεραν να είναι οι νέοι του προγράμματος απεξάρτησης του ΚΕΘΕΑ «Έξοδος» και αυτούς που έλαβαν να είναι οι μαθητές του σχολείου. Συγκεκριμένα, οι πρώτοι, που σε πλαίσιο προγράμματός τους απασχολούνται στο ξυλουργικό εργαστήριο της Θεραπευτικής Κοινότητας, κατασκεύασαν και πρόσφεραν βιβλιοθήκες και ένα κουκλοθέατρο (θέατρο σκιών) στο σχολείο και οι δεύτεροι την αποδέχθηκαν με περισσή χαρά και τους πρόσφεραν εκατόν εβδομήντα πέντε αγκαλιές και ευχαριστώ!
Αγκαλιάζοντάς τους, τους υποσχέθηκαν για τη βιβλιοθήκη: «Μια μέρα θα γεμίσει…», «κάθε φορά που θα τη βλέπω θα σας σκέφτομαι…» και για το κουκλοθέατρο χαρακτηριστική ήταν η φράση του δεκάχρονου καραγκιοζοπαίχτη Κων. Καραπόκη: «Ώρε γλέντια που θα κάνουμε! Είμαι ευτυχισμένος…».
Στην εκδήλωση παράδοσης των κατασκευών, η ατμόσφαιρα ήταν φορτισμένη με έντονα συναισθήματα και από τις δύο πλευρές, με τα πρόσωπα όλων φωτεινά από ευτυχία. «Μας κάνατε να νιώσουμε μαθητές… να γίνουμε παιδιά», τους είπε ένας νέος της ομάδας του ξυλουργείου κι αυτά …τον αγκάλιασαν και του είπαν «Θα σε σκέφτομαι στον δύσκολο αγώνα σου…».
Ποιο ήταν το ουσιαστικό αποτέλεσμα αυτής της προσφοράς; Όλοι τους αγάπησαν περισσότερο τον άνθρωπο και τη ζωή.
Η ΕΚΔΗΛΩΣΗ
Οι κατασκευές παραδόθηκαν στους μαθητές, από αντιπροσωπεία μελών της ομάδας ξυλουργείου του ΚΕΘΕΑ «ΕΞΟΔΟΣ», τον ξυλουργό κ. Γιάννη Δουμακή και τον διευθυντή του ΚΕΘΕΑ «Έξοδος» κ. Σωτήρη Μπουντή, παρουσία της διευθύντριας του σχολείου, κ. Άννας Γαϊτάνη, του αντιδημάρχου Παιδείας, Νεολαίας και Αθλητισμού, κ. Αλέξανδρου Μπατζιανούλη και του προέδρου του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, κ. Χρήστου Αναστόπουλου.
Οι μικροί μαθητές, τους υποδέχτηκαν θερμά και τους ευχαρίστησαν με ένα τραγούδι, ένα όμορφο αναμνηστικό δώρο και με μηνύματα που έγραψαν στους μαυροπίνακες.
Ο κ. Μπατζανούλης υποστήριξε γι’ αυτή την ενέργεια: «Οι νέοι του ΚΕΘΕΑ, μας δίνουν μαθήματα δημιουργικότητας και προσφοράς. Αποτελούν παράδειγμα για το πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε σήμερα…». Όσο για το σχολείο επισήμανε: «Είναι υποδειγματική η δράση του. Θα στηρίξουμε με όποιον τρόπο μπορούμε…».
«Η έννοια της προσφοράς είναι πολύ σημαντική στη ζωή. Ακόμη μεγαλύτερη σημασία έχει για τους ανθρώπους που δίνουν τον αγώνα της απεξάρτησης στη Θεραπευτική Κοινότητα. Όλη η φιλοσοφία της εξάλλου, βασίζεται στην αλληλοβοήθεια, την αλληλεγγύη και την αφιλοκερδή προσφορά», τόνισε ο κ. Μπουντής.
Να σημειωθεί ότι οι κατασκευές δημιουργήθηκαν μετά από αίτημα του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου, ο οποίος πλήρωσε τα υλικά τους.
ΤΟ ΞΥΛΟΥΡΓΕΙΟ
Αναλυτικότερα για τη λειτουργία του ξυλουργείου της «Εξόδου», ο κ. Μπουντής μας ενημερώνει: «Η λειτουργία ξυλουργικού εργαστηρίου στη Θεραπευτική Κοινότητα «ΕΞΟΔΟΣ» αποτελεί μια οργανωμένη δραστηριότητα του καθημερινού προγράμματος της Κοινότητας, από την έναρξη σχεδόν της λειτουργίας της. Εκπαιδεύει μέλη τής Θεραπευτικής Κοινότητας στην ξυλουργική τέχνη και παράλληλα καλύπτει ανάγκες σε ξυλουργικές κατασκευές όλων των μονάδων και τμημάτων του θεραπευτικού προγράμματος.
Στο παρελθόν το ξυλουργείο κατασκεύασε κιόσκια για το Δήμο Λαρισαίων και για τον Δήμο Τυρνάβου, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν σε εκδηλώσεις τους, ενώ το 2012 κατασκεύασε ορισμένες από τις φιγούρες στη χριστουγεννιάτικη φάτνη που έστησε ο Δήμος Αγιάς στην πλατεία του».
Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
Αλλά πιο ουσιαστικά για τη φιλοσοφία του ΚΕΘΕΑ, ο κ. Μπουντής μας είπε: «Το ΚΕΘΕΑ «ΕΞΟΔΟΣ» προσπαθεί να αξιοποιήσει όποιες αφορμές και ευκαιρίες του δίνονται για να παρεμβαίνει και να είναι σε διαρκή σχέση με το κοινωνικό γίγνεσθαι. Αυτό υλοποιείται μέσα από διάφορες δράσεις πολιτιστικού, κοινωνικού, αθλητικού και οικολογικού χαρακτήρα (έκδοση περιοδικού, διοργάνωση συναυλιών, θεατρικά δρώμενα, εικαστικές εκθέσεις, διοργάνωση τουρνουά ποδοσφαίρου, καθαρισμοί παραλιών, κ.α.), που αναλαμβάνει σε συνεργασία και με άλλους φορείς ή συλλόγους.
Σε καθημερινή βάση, τα μέλη της Θεραπευτικής Κοινότητας ζουν στον ίδιο χώρο, μοιράζονται σκέψεις και συναισθήματα, δημιουργούν και απολαμβάνουν την αποδοχή και την αλληλοϋποστήριξη.
Η χρήση ουσιών απομονώνει, κλείνει τους ανθρώπους περισσότερο στον εαυτό τους και επιδεινώνει την ήδη προβληματική τους κατάσταση. Η απεξάρτηση οφείλει να είναι ακριβώς το αντίθετο. Άνοιγμα προς τα έξω, σύνδεση και σχέση με άλλους ανθρώπους και μια διαρκή προσπάθεια που δεν αφορά μόνο στο άτομο αλλά και τους άλλους.
Η απεξάρτηση δεν είναι να σταματήσει κανείς τη χρήση ναρκωτικών και να ζήσει όπως πριν, αυτό δεν γίνεται. Η ουσιαστική απεξάρτηση είναι μια αλλαγή, μια μετάβαση σε έναν διαφορετικό ρόλο στη ζωή που δεν είναι παθητικός και ατομικός, αλλά δημιουργικός, ενεργητικός και αφορά και στον συνάνθρωπο».
