Τον... αποκλεισμό, από τη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση, βιώνουν τα παιδιά προνηπιακής ηλικίας, που διαμένουν σε χωριά, όπου δεν υπάρχει νηπιαγωγείο ή παιδικός σταθμός.
Το γεγονός ότι η φοίτηση στα προνήπια δεν είναι υποχρεωτική και ως εκ τούτου δεν δικαιούνται δωρεάν μεταφορά από τον τόπο διαμονής τους σε σχολική μονάδα που λειτουργεί σε άλλο χωριό ή σε πόλη, (σύμφωνα με το Υπουργείο Παιδείας), κρατά τα παιδιά στα σπίτια τους.
Το θέμα έχει απασχολήσει Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων και έχει επισημανθεί στην Περιφέρεια Θεσσαλίας, που έχει την αρμοδιότητα προγραμματισμού της μετακίνησης μαθητών σε σχολικές μονάδες, χωρίς –ακόμη τουλάχιστον- να έχει βρεθεί μια λύση για όσους γονείς θέλουν να στείλουν τα παιδιά τους σε τάξη προνηπίων και δεν υπάρχει στον τόπο που κατοικούν.
Για έλλειψη ίσων ευκαιριών στην εκπαίδευση, μιλούν οι γονείς που κατοικούν στα χωριά και μάλιστα σε μια εποχή που αρκετοί νέοι έχουν μετακομίσει στην ύπαιθρο, αναζητώντας διέξοδο από την ανεργία.
Η στήριξη των ανθρώπων της υπαίθρου θα πρέπει να αποτελεί βασικό μέλημα, υποστηρίζουν και το γεγονός ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν σε αυτή δεν έχουν τις ίδιες ευκαιρίες με αυτά των πόλεων, αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα στην επιστροφή νέων ζευγαριών στα χωριά.
Η κατάσταση αυτή δημιουργεί προνήπια... δύο ταχυτήτων! Συγκεκριμένα από τη μια τα παιδιά προνηπιακής ηλικίας τα οποία έχουν τη δυνατότητα φοίτησης σε ανάλογο τμήμα στον τόπο τους και ως εκ τούτου ευκαιρία εκπαίδευσης και καλύτερης κοινωνικοποίησής τους και απ΄ την άλλη αυτά που δεν έχουν την ευκαιρία και θα κληθούν να φοιτήσουν στα νήπια με λιγότερα εφόδια.
Το κράτος …ρίχνει το μπαλάκι στους γονείς και αν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα καλούνται να μεταφέρουν καθημερινά αυτοί τα παιδιά τους.
«Χιλιάδες προνήπια μένουν εκτός του Δημόσιου Σχολείου. Το δικαίωμα της εκπαίδευσης μπαίνει στην κληρωτίδα ενισχύοντας την ανισομερή κατοχή σχολικής ετοιμότητας. Η πραγματικότητα αυτή έρχεται σ’ ευθεία αντίθεση με το Σύνταγμα της χώρας (άρθρο 16), με το Διαθεματικό Ενιαίο Πλαίσιο Προγραμμάτων Σπουδών (ΔΕΠΠΣ) του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου(Π.Ι.) και με τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού (άρθρο 28), που προβλέπουν μεταξύ άλλων την «παροχή ίσων ευκαιριών» μόρφωσης σε όλους τους μαθητές που κατοικούν εντός των γεωγραφικών συνόρων...», καταγγέλλει σε παλαιότερη ανακοίνωσή της η Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδος, ζητώντας μεταξύ άλλων, δίχρονη υποχρεωτική δημόσια και δωρεάν προσχολική αγωγή.
ΛΕΝΑ ΚΙΣΣΑΒΟΥ
